Bernardien Meijer - 24 November 2016

De Kwakel - Bernardien Meijer is erg betrokken bij de R.K. kerk in het dorp. Ze doet de ledenadministratie, zit in de werkgroep gezinsvieringen, regelt de bezetting van de ontmoetingsruimte en verzorgt begrafenissen. Vorige kandidaat Irene Raadschelders vraagt of ze iets wil vertellen over haar werkzaamheden bij de kerk.

‘Mijn opa was klompenmaker in Noorden en mijn moeder kwam uit De Kwakel. Ik weet niet beter dan dat ik hier heb gewoond. Mijn man is geboren op de plek waar nu de kerk staat. Na ons trouwen hebben we een paar jaar in Rijsenhout gewoond. In november 1985 zijn we terug naar De Kwakel verhuisd. Eerdat het januari was werd ik al gevraagd voor activiteiten. Ik ben begonnen met de werkgroep gezinsvieringen. Dat was leuk. Er werd veel werk van gemaakt. We hadden een eigen pastoor op het dorp, die woonde hier en kende veel mensen. Van het een kwam het ander. De kraamzorg was er nog, toen ze kwamen vragen of ik in het parochiebestuur wilde. Nadat mijn schoonvader overleed in 1995 ben ik de avondwake gaan doen. De avondwake is vaak laagdrempeliger dan de uitvaartdienst. Bij de avondwake neemt het dorp afscheid. De uitvaartdienst is meer voor familie en vrienden. Nu doe ik de avondwake alleen nog in geval van nood, omdat ik ook bij de begrafenisvereniging zit.’

Wat doet u bij de begrafenisvereniging?
‘Ik doe het pas een paar jaar. Als er iemand overleden is, dan bellen ze mij. Ik ben de aanspreker, de uitvaartleider. Het is prachtig en dankbaar werk. Er gebeurt vreselijk veel in die week. Ik neem hen het werk uit handen. Ik neem ze bij de hand en loods ze door die moeilijke week heen. We zijn Kwakelaars onder elkaar. Het is fijn dat iemand gewoon door de achterdeur binnenkomt, iemand die eigen is. Twee dames helpen met afleggen. Als een van hen niet kan, dan help ik zelf. De begrafenisvereniging heeft een eigen dragersgilde, bestaande uit veertien mannen. Acht mannen komen de kist dragen, echt nog op de schouders. Bij de condoleance krijgen we hulp bij het klaarzetten en verzorgen van de koffie. Als de condoleance achter de rug is, ga ik nog naar hen terug. Er zijn ook mensen die niet in de kerk begraven willen worden, dan gaan we naar het crematorium. Het afgelopen jaar hebben we 23 uitvaarten gehad, dat is best pittig voor een dorpje. Er kwamen ook mensen uit Uithoorn, die zich hadden overgeschreven. Elke parochiaan vanaf achttien jaar kan lid zijn van de begrafenisvereniging.’

Wat doet u nu nog bij de kerk?
‘Ik zit in het parochieteam. We zijn nu met vijf parochies samengevoegd. In 1994 waren we pastoorloos en zochten ze iemand voor het secretariaat, toen ben ik dat gaan doen. De hele dinsdag zit ik daar. In de ochtend komen de mannen van de tuingroep koffiedrinken. Dat is een groep van acht tot veertien man. Ze houden de tuin rondom de kerk en het kerkhof bij. De groep leeft echt met elkaar mee. Dat is waardevol. De ontmoetingsruimte wordt gebruikt voor koorrepetities, door het Vrouwengilde, ThamerThuis en de Zonnebloem. We willen niet teveel verenigingen binnenhalen, want als er een avondwake met condoleance is, dan wordt in de ontmoetingsruimte koffiegedronken. Het is fijn als de ruimte dan vrij is en er niet teveel geswitcht hoeft te worden. Ik ben ook betrokken bij het opzetten van de actie Kerkbalans. Daar zit veel administratief werk achter. Bij de kerk ben ik een spin in het web. Ik zit er al zolang en krijg veel waardering. Mensen weten mij te vinden en als ik eens iets aan iemand vraag, zeggen ze geen nee. Het is een wisselwerking.’

U bent ook betrokken bij de communieviering?
‘Ik help bij de voorbereiding van de eerste communie. Dit jaar zijn het een stuk of vijftien kinderen.

We vertellen hen Bijbelverhalen en zingen liedjes. We geven opdrachten waar ze over moeten nadenken en laten af en toe een YouTube filmpje zien. Kinderen hebben prachtige opmerkingen. Eerst worden de kinderen voorgesteld, dat gebeurt tijdens een presentatie half februari. Samen met de ouders worden de vieringen voorbereid. We proberen het leuk te houden voor hen.’

Waarom is de kerk belangrijk voor u?
‘Het gebeurt niet vaak dat ik een zondag oversla. Het is een gemeenschap waar je bij hoort. Het is heel gezellig. Ik heb een bepaalde rust gevonden om dingen los te laten. Ik vertrouw erop dat het goed komt, dat komt door mijn geloof. Ik hoef het niet alleen te doen, dat ervaar ik heel sterk.’

Heeft u nog andere bezigheden?
‘Wij hebben vier kinderen en drie kleinkinderen. Ons laatste kind is in januari de deur uitgegaan. Ik ga regelmatig met de meiden op stap, gezellig naar Ikea bijvoorbeeld. We gaan vaak naar onze dochter in Grootebroek. Mijn kleinzoon is gek van voetbal, dus dan gaan we voetbal kijken. Daar gaat veel tijd in zitten. We hebben een volière met kanaries en rijstvogels. We hebben dit jaar kwartels in een broedmachine uitgebroed. Dat was leuk om te doen. Ik vind veel dingen leuk. Ik heb veel achter de naaimachine gezeten, maar dat is nu niet meer nodig. We fietsen graag. Ik houd van knutselen en zentanglen, een soort ontspannen kleuren.’

Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Hans Meijer. Hij is bij de vrijwillige brandweer. Van beroep is hij timmerman. Hij doet veel voor zijn vrouw Christa Snoek. Maar hij kan zomaar opgeroepen worden. Mijn vraag aan hem is hoe hij dat doet?’

(Bron: 24-11-2016, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)