Berry Groen - 22 november 2012

Nadat Berry Groen drie jaar geleden stopte als burgemeester moest ze even haar balans hervinden. Ze werd weer baas over haar eigen agenda. Haar tijd vulde ze met het inzetten van haar bestuurlijke ervaring voor diverse organisaties.

Terwijl de termijn bij het ene bestuur afloopt, komt er een nieuwe uitdaging voorbij: sportvereniging KDO. Vorige kandidaat Peter Oudshoorn draagt het voorzitterschap aan haar over. Hij vraagt zich af waarom een oud-burgemeester zich geroepen voelt om voorzitter van een sportvereniging te worden en wat haar ambitie is met KDO.

,,Mijn ambitie is om de interne organisatie verder te versterken. De interactie tussen de onderafdelingen en de onderlinge relaties versterken om elkaar sterk te houden. Mijn zoon heeft bij KDO gespeeld en mijn dochter zit er nog. Mijn partner Jan is actief geweest in het bestuur van de voetbalafdeling. Voor een groot deel van de inwoners van De Kwakel is KDO een centraal punt. Dat schept verantwoordelijkheid voor een vereniging. In het dorp zijn een aantal centrale voorzieningen zoals het dorpshuis, de school, KDO en de scouting. Wat kan KDO nog meer voor het dorp betekenen? We kunnen veel meer met elkaar afstemmen om een sluitend aanbod te bieden. Niet dat ik het allemaal zo goed weet. Maar ik kan goed verbinden, daar ligt mijn kracht."

Hoe reageert u op de bezuinigingen?

,,Ik kan daar wel wat van vinden, maar ik heb niet aan tafel gezeten. Het is de verantwoordelijkheid van een ander. Mijn strategie is hoe ik de club kan versterken. Ik zal niet degene zijn die het contact heeft met het gemeentehuis."

Blijft u in De Kwakel wonen?

,,Ik voel me hier thuis. We wonen hier nu vijftien jaar. Mijn kinderen zijn voor een deel hier opgegroeid. Mijn moeder is destijds ook in de buurt komen wonen. Alles wat belangrijk was, is hier. Wij zijn eigenlijk import, maar we zijn goed ingeburgerd. Als je ergens gaat wonen, zit de omgeving niet op jou te wachten. Je moet zelf actief worden en je gezicht laten zien. Een groot compliment kreeg ik toen ik als burgemeester een fotoboek mocht presenteren. Iemand van de historische club De Kwakel zei: we zien u niet als dè burgemeester, maar als ònze burgemeester."

Mist u het werk als burgemeester?

,,Ik heb het heel erg gemist. Niet alleen het politieke deel, maar er waren ook veel belangrijke momenten zoals openingen en jubilea. Je raakt vergroeid met de mensen. Nadat ik gestopt was, spraken mensen me op straat aan om te vragen hoe het met me ging. Ik heb altijd gewerkt. Vanaf mijn zestiende ben ik gaan werken en ook toen ik een gezin kreeg, ben ik blijven werken. Vooral in de periode dat ik burgemeester was, werd ik door mijn agenda gedicteerd. Ik moest er aan wennen dat ik zelf de baas werd over mijn agenda. Ik vergat afspraken op te schrijven. Ik moest echt een nieuwe balans vinden."

U zit in diverse besturen.
,,Ik zit in het bestuur van Slachtofferhulp Nederland. Vroeger waren er door het land 25 verenigingen, even groot als de 25 politieregio's. Dat is nu landelijk één stichting. Iedereen kent Slachtofferhulp. Ik heb de professionaliseringsslag meegemaakt. We hebben moeten knokken voor meer subsidie. We werden alleen door Justitie betaald voor bepaalde delicten, maar helpen bij meer soorten ongevallen. Minister Teeven was doordrongen van het belang en legde een stevige financiële basis. Mijn termijn bij dit bestuur eindigt over een half jaar. Verder zit ik in de Raad van Toezicht van Ons Tweede Thuis, maar daar komt dit jaar een einde aan. Het is een van de weinige organisaties die dit soort zorg zo divers en ook kleinschalig biedt. Zij bieden voor mensen met een handicap zorg op een hanteerbare schaal. Het is bijna maatwerk. Het is een warme organisatie. Tijdens hun nieuwjaarsbijeenkomst was ik tot tranen toe geroerd. Onlangs mocht ik een steen inmetselen bij de nieuwe woonvoorziening die wordt gebouwd in De Kwakel. Het gaat om kwetsbare mensen. Ik vind het fijn om aan deze organisatie een bijdrage te leveren, door bij te dragen aan de besluitvorming. Ik breng veel bestuurlijke ervaring mee."

Bent u GroenLinks trouw gebleven na alle landelijke commotie?

,,Ik weet niets van de achtergrond, maar het had netter gekund. Het bestuur was vrij nieuw. Tijdens het congres 2012 was de werkwijze van de kandidaatstelling afgesproken, maar Tofik Dibi heeft daarvan willen afwijken. Plaatselijk heb ik me nooit met de partij bemoeit. Zeker als burgemeester moet je neutraal zijn. Maar landelijk ben ik heel betrokken geweest. Nu ben ik voorzitter van het Bestuurdersnetwerk, dat bestaat uit onder andere burgemeesters, wethouders en gedeputeerden. We komen vier keer per jaar bij elkaar. Ik heb nog even overwogen om in het interim-bestuur te gaan, maar GroenLinks heeft veel jonge mensen, dus laten zij het maar oppakken. En dan had ik KDO niet kunnen doen."

Heeft u nog andere hobby's?

,,Mijn postzegelverzameling heeft stilgelegen en ook mijn films moet ik nog ordenen. Fotograferen is mijn nieuwe hobby. Samen met mijn dochter heb ik een stuk of vijf cursussen gevolgd. Met een aantal cursisten zijn we als clubje doorgegaan. We bedenken een opdracht en bespreken elkaars foto's, daar leer je weer van. Anderen zijn veel beter dan ik, maar ik heb er plezier in. Je leert anders kijken en pakt sneller je toestel."

Wie wilt u als volgende kandidaat vragen?

,,Louise Prins. Zij fotografeert heel goed. Ze heeft diverse fotoboeken uitgegeven. Ik wil haar vragen hoe het komt dat iemand zo bescheiden en verlegen kan zijn als je zulke mooie foto's maakt. Is dat praten met de camera?"

Bron: Witte Weekblad tekst: Conny Vos Foto: Jaap Maars