Marian Helling - 10 September 2009

Vorige week nodigde Erik van Egdom Marian Helling uit. Marian komt oorspronkelijk uit Ter Aar en woont sinds ongeveer 21 jaar in De Kwakel. Ze is getrouwd en samen hebben ze twee dochters. Marian werkt bij een franchise organisatie voor horecabedrijven als assistent inkoop. Daarnaast hield ze zich bezig met crisisopvang maar dat is tegenwoordig een beetje anders geregeld. Erik wil haar vragen wat voor impact crisisopvang op je eigen gezin heeft.

Op de eerste vraag antwoordt Marian: ,,
We doen al enige tijd geen crisisopvang meer. Tegenwoordig doen we wel aan weekendopvang. Maar we hebben wel jarenlang crisisopvang gedaan. In die tijd werd er gebeld als ze een gezin voor een kind zochten en hadden we een paar uurtjes om alles klaar te maken voor de opvang.
In de periode dat het kind bij ons verbleef werd er een onderzoek gestart en een plan gemaakt voor de toekomst. Ze gingen weer bij de ouders, pleeggezinnen of in een woongroep wonen.
Met het vertrek was ons werk dan klaar. Door een tekort aan pleeggezinnen en plaatsen in een woongroep verblijft een kind veel langer in de crisisopvang. Wij vonden en vinden het voor de kinderen en de crisisgezinnen heel vervelend dat het allemaal zo lang onduidelijk blijft. Dit was voor ons een reden om met crisisopvang te stoppen.

Na een tijdje misten we het allemaal binnen ons gezin en daarom hebben we een andere oplossing gezocht. Ik had inmiddels een leuke baan en wat we wel kunnen doen is weekendopvang. Via dezelfde organisatie die crisisopvang regelt hebben we nu eens in de twee, drie weekenden een vaste logee. Dit meisje woont in een woongroep zij heeft geen contact meer met haar ouders. Wij hebben dit meisje toegewezen gekregen voor de weekeinden en dat geeft ons veel voldoening. Tegelijkertijd leert ze ook van ons. Ze leert om in een gewoon gezin mee te draaien. Simpele dingen als dat ze even alleen boodschappen mag halen en even bij oma langs kan gaan bijvoorbeeld. Gezellig met de buurtkinderen buiten spelen. Op zaterdagavond opblijven, gezellig televisie kijken of een spelletje doen met wat lekkers erbij wat zij uitgezocht heeft. Deze dingen worden op een groep anders geregeld.
De groep woont op een afgeschermd terrein, daardoor is fietsen in het verkeer erg onwennig voor haar. Dus een fietstochtje met ons is voor haar al een feestje, voor ons vaak angstig. Inmiddels komt ze alweer tweeënhalf jaar bij ons. We genieten allemaal van deze weekenden.''

Kunt u iets meer vertellen over jullie weekendkind en de organisatie waarvoor u het doet?

,,Het was heel leuk dat ze onlangs uit zichzelf belde om te vragen of onze dochters geslaagd waren voor hun rijbewijs. Het gaf ons een goed gevoel en een teken dat ze zich een beetje aan ons gaat hechten. Vaak hebben deze kinderen een hechtingsstoornis. De organisatie waar we mee samen-werken is het Leger des Heils. Iedereen denkt dat dit de mensen zijn die soep uitdelen maar het Leger doet veel meer waaronder crisisopvang en behandel en woongroepen voor kinderen.
Wij zijn hier ooit mee begonnen door Astrid Egberts uit De Kwakel, zij had regelmatig kinderen voor crisisopvang. Er was en is een groot gebrek aan crisisopvang Op dat moment vond ik mezelf geen type voor grotere kinderen en wilde ik eigenlijk alleen crisisopvang voor baby's doen. Dit konden wij aangeven en daar werd rekening meegehouden. Wij hebben dit een aantal jaren met veel plezier gedaan. Er heeft één meisje anderhalf jaar bij ons gewoond zo merkten wij dat iets oudere kinderen ook bij ons pasten. Ons weekendkind woont op een terrein met drie groepen. In haar groep wonen tien kinderen. Op sociaal gebied hopen wij dat ze van ons en van onze omgeving nog wat kan leren.
Ze is intelligent maar doordat ze van (t)huis uit niet echt gestimuleerd wordt is ze wat onverschillig ten opzichte van school.''

Hoe ging de crisisopvang met jullie eigen kinderen?

,,Uitstekend. We hebben een meisje anderhalf jaar permanent bij ons gehad en zij hoorde er echt helemaal bij. Wij hadden zelf de instelling dat we een kind niet bij ons wilden houden, dat het puur om tijdelijke crisisopvang ging. Het was voor ons elke keer weer een uitdaging om een kindje tot rust te laten komen en weer een twinkeling in de ogen te zien. Als dat gelukt was, was het verdrietig, maar ook fijn om afscheid te nemen. Onze dochters vragen nog regelmatig of ik mijn baan niet op kan geven om weer met crisisopvang te beginnen. Ik heb nu een leuke baan en kan het in de weekenden combineren met het meisje dat dan bij ons logeert. En dan is het weekend ook echt voor haar bedoeld;
we laten letterlijk alles vallen wat er moet gebeuren. Zo waarderen wij ook de gewone dingen van het leven. En ik moet daarbij zeggen dat het niet de bedoeling is dat wij met haar alle pretparken aflopen en dergelijke. Dat hebben ze allemaal al lang gezien. Het is juist de bedoeling dat zij leert hoe het er aan toe gaat in een gezin. Wat ik zelf nog wel eens moeilijk vind is dat als het heel gezellig is met elkaar, wij aan haar merken dat zij haar familie extra mist. Het echte gezinsgevoel, dat kent ze maar een beetje.''

Heeft u er lang over nagedacht om dit te doen en is het niet zwaar?

,,We hebben er eigenlijk niet lang over hoeven denken. De klik met het kind was er direct en het is heel fijn dat ze op deze manier toch een voorbeeld krijgt van hoe het in een gezin eraan toegaat. In principe blijft ze komen totdat ze een vast pleeggezin heeft. Wij hebben meteen gezegd dat ze dan alsnog mag komen logeren als ze dat wil. In het begin kostte het veel energie maar nu draait ze gewoon mee in het gezin. Inmiddels zijn we een soort van geadopteerd door haar. Ze gaat bijvoorbeeld ook wel mee kijken als onze dochters moeten voetballen. Wij vinden het normaal om lid te zijn van een sportclub en dat je als ouders gaat kijken. Voor haar was het heel vreemd want op een groep is het niet te realiseren om de kinderen lid te maken van een sportclub.''

Hoe lang blijft u dit nog doen?

,,Ik ben van plan het nog wel een tijdje te blijven doen. Voorlopig hebben we dit meisje bij ons, maar het is zeker leuk zijn om later nog eens een kind in de weekenden op te vangen. Ik weet niet of er op dit moment meer kinderen op de groep wonen die in aanmerking komen voor weekendopvang.
Op dit moment is er een meisje van dezelfde groep die ook een weekendgezin in de Kwakel heeft.''

Wie wilt u uitnodigen voor het volgende kettinggesprek en wat wilt u vragen?

,,Ik wil graag Jack Hoek uitnodigen. Jack houdt zich bezig met de kermisoptocht en ik wil hem vragen wat er allemaal bij komt kijken voordat de optocht van start gaat. Hij steekt er erg veel tijd in.''

Bron: Witte Weekblad Foto:?