Simone Spek - 27 Oktober 2016

De Kwakel - Simone Spek geniet ervan om met mensen om te gaan. Als kapster bezoekt ze haar klanten thuis. In haar vrije tijd is ze akela bij de welpen van de scouting en ze is actief bij toneelvereniging Genesius. Vorige kandidaat Marien Boutkamp vroeg haar welke toneelstuk ze nu aan het voorbereiden is.

‘Ze zijn nu bezig met het instuderen van het stuk ‘Drie criminele zusters’, maar ik speel dit keer niet mee. Ik ben druk met het regisseren van het jeugdtoneel. Dat zijn jongeren vanaf tien jaar, want ze moeten goed kunnen lezen, tot zestien jaar. Daarna hopen we dat ze doorstromen naar de volwassenen. We zijn met een klein, maar enthousiast clubje en proberen twee keer per jaar een uitvoering te geven. Op 19 november treden we op met het Sinterklaasstuk ‘Kokspiet wil wat anders’. Ik vind het leuk om te doen. Ik was benieuwd of ik de fantasie had om anderen te laten spelen. Normaal krijg ik de aanwijzingen. Maar ik had gelijk een beeld van hoe ik het wil hebben. Ik mis het niet om zelf te spelen. Ik doe vaak een stukje voor, zodat ze een goed beeld krijgen. Ik mis wel de gezelligheid van de volwassen. Ik ben zelf bij de jeugd begonnen toen ik tien jaar was. Mijn familie zei vroeger al dat ik een kleine toneelspeelster was. Ik mocht eerder een keer met de volwassenen meedoen omdat ze vrouwen nodig hadden. Vanaf mijn zestiende ben ik er echt bij. Het is een hechte groep. Met het aprilstuk doe ik weer mee.’

Je bent ook bij de scouting?
‘Vanaf mijn zevende ben ik bij de scoutingvereniging St. Joannes. Ik ben doorgestroomd naar de leiding. We doen spelletjes met de kinderen. Ik vind het leuk om kinderen te vermaken. Ik geef leiding aan de Welpen, dat zijn de jongens van zeven tot elf jaar. Je ziet de kinderen elke week en bouwt echt een band met hen op. In oktober hadden we met z’n allen een jubileumweekend bij Poldersport. Ook als jongeren van de scouting af gaan en je komt elkaar weer tegen in het dorp, dan vertellen ze verhalen over vroeger, vooral over het kamp. We hebben een Junglebooknaam. In hun ogen blijf ik altijd Akela.’

Heb je een baan?
‘Toen mijn zoon Luuk kwam, ben ik voor mezelf begonnen als kapster aan huis. Ik raakte mijn baan bij een kapsalon kwijt toen ik zwanger was. Zoals het nu gaat, is het goed te combineren met de kleine. Ik werk twee dagen. Mijn ouders passen dan op. Mijn vader neemt er speciaal een dag vrij voor, dat is zijn opa-dag. Ik heb een vaste klantenkring. Er komen ook nieuwe klanten bij, die hopelijk weer vaste klant worden. Het voelt vertrouwd voor mensen dat het bij hun thuis is. Zij hoeven de deur niet uit. Ik heb geen pand om te huren, dus kan de kosten laag houden. En zo ben ik er ook even uit. Ik houd ervan om met mensen om te gaan. Ik wil niet de hele dag alleen op een kantoortje zitten. Daar word ik niet vrolijk van. Mijn man werkt als timmerman. Hij heeft alles in huis zelf gedaan. Het huis was uitgewoond toen we hier zeven jaar geleden kwamen wonen.’

Je hebt een bijzondere tatoeage?
‘Het is een realistische tatoeage van het handje van Luuk. Ik hoop dat er nog meer handjes bij zullen komen. Ik kom uit een groot gezin en hoop zelf ook een groot gezin te krijgen. Ooit wil ik nog graag iets met mijn initialen en een kleine tatoeage van Tinkerbell achter mijn oor. Ik ben een Disney-freak. Er zijn honderdvijftig Disneyfilms. Ik heb er heel veel, maar mijn verzameling is nog niet compleet. Ik koop de films op Blu-ray, zodat ze over tien jaar nog goed zijn. Zet mij met een kopje thee en een stukje chocola op de bank met een Disney dvd op, dan ben ik helemaal blij. Het hele plaatje klopt gewoon, met mooie muziek eronder. Belle en het Beest is toch wel mijn favoriet. Ik wil graag van iedere film een beeldje. Maar dat moet ook weer niet te ver gaan. Ik ga geen kamer inrichten met Disneyspullen.’

Heb je nog andere bezigheden?
‘Ik heb er sinds kort een extra hobby bij. Ik mag dit jaar meedoen met de Sinterklaasactie. Ik wilde het al heel lang, maar dit jaar heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb gemaild en werd uitgenodigd. Ik ben heel benieuwd hoe het in zijn werk gaat. Ik verwacht veel gezelligheid en gekkigheid. De Sinterklaasactie doet ontzettend goed werk en op deze manier kan ik me ook inzetten voor een goed doel. Ik houd ervan om anderen plezier te bezorgen. Het is net toneelspelen, maar hier kan ik nog iets gekker doen. Ik kan al deze dingen natuurlijk alleen maar doen omdat mijn man en mijn familie achter me staat.’

Wie wil je als voor het volgende kettinggesprek uitnodigen?
‘Emmy Röling. Zij is onlangs begonnen met de Buurtkamer in het Dorpshuis in De Kwakel. Ik wil graag weten hoe het loopt en haar vragen wat haar verwachtingen zijn.’

(Bron: 27-10-2016, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)