Dit is mijn Club

In de rubriek ‘Dit is mijn club', komen verenigingsmensen aan bod, die dromen van klinkende overwinningen van hun clubje en die wakker liggen van - en altijd onverdiend natuurlijk - nederlagen. Deze week Ben (63) ‘manusje-van-alles' Plasmeijer en zijn maatje, vriend en gabber; Jan Noteboom (69). Beiden zijn lid van verdiensten van sportvereniging KDO en hebben als stelregel: ‘Een dag zonder KDO, is een dag niet geleefd'.

DE KWAKEL - Je kunt er natuurlijk vergif op innemen, als je het huis van een pure vrijwilliger belt en de eega van de persoon in kwestie neemt op. ‘M'n man is er niet. Je kunt hem bereiken op de club', is het voorspelbare antwoord. Ben Plasmeijer is een rasechte Kwakelaar en met hart en ziel verbonden aan de plaatselijke club: KDO.

Wie het clubblad doorspit komt de naam Plasmeijer in allerlei functies tegen. ,,Dat klopt. Ik kom uit een groot gezin en heel wat familieleden zijn verbonden met KDO. Zelf heb ik een tijd in het eerste op doel gestaan. Er waren tijden dat ik met vier broers en een oom in het eerste speelde." Op de vraag of hij nog werkt, komt een voor de hand liggend antwoord: ‘Werken doe ik hier', schatert de voormalige relatiebeheerder van een potplantenbedrijf. Ooit brak hij beide benen op het KDO-complex. Dat was toen hij als lid van de ‘groen groep' uit een boom viel. Maar ook in het gips hield hij z'n poot stijf en was bijna dagelijks met de scootmobiel op het complex.

Jan Noteboom speelde jaren in het eerste en maakte vervolgens lange tijd deel uit van het bestuur. Jan, die bij een bank werkte en gewend was om met geld om te gaan, werd in 1968 penningmeester van de club. In 1985 nam hij tien jaar lang de voorzittershamer ter hand. ,,KDO is een gezonde en gezellige vereniging en heeft de charme van een dorpsclub kunnen behouden. Ik voel me er enorm thuis. Vele jaren heb ik ook als scheidsrechter gefungeerd. Van ‘Sport en Spel', een commissie die er ondermeer voor zorgt dat er jaarlijks honderden kinderen een weekeind op het complex doorbrengen, maak ik met veel plezier al 35 jaar deel uit", aldus Jan die samen met Gerard de Jong de eerste paal sloeg voor het nagelnieuwe complex van KDO dat in oktober 2009 in gebruik werd genomen en de trots van de vereniging is.

,,Ik leef bij de dag. KDO heeft mij veel gebracht. Gelukkig ben ik nog altijd in staat diverse werkzaamheden te verrichten", aldus Jan die lijdt aan een levensbedreigende ziekte. Echter ook nu de schaduw van het leven nadrukkelijk op zijn pad is gekomen, is zijn liefde voor de club oneindig. Na een allerhartelijkst afscheid fiets hij weg. Op de bagagedrager rust een pak clubbladen. Nee, echte clubliefde eindigt nooit! Op 1 juli 2010 is Jan overleden.

Bron: De Metropool (Sport blad van de Telegraaf) Schrijven: Jouke Kooiker Foto:Michel Schnater.