Tafeltennis Voor Ontspanning (TVO)

Maandag 2 december 2013 - Pieten verrassen TVO'ers

Maandagavond 2 december waren de ijverige leden van TVO zich weer flink in het zweet aan het slaan toen plots Sinterklaasmuziek uit de speakers schalde, gevolgd door de binnenkomst van twee heuse Pieten met een grote Spaanse zak!
Enkele leden piepten er meteen tussenuit via de nooduitgang, ingegeven door een slecht geweten. Enigszins in de piepzak kregen de brave achterblijvers een heerlijke attentie voorgehouden (puur òf melk), maar daar moesten zij wel iets voor doen.
De behendigheidsspelletjes die de Pieten in gedachten hadden bleken voor menigeen te hoog gegrepen. Reputaties sneuvelden, maar de pret was er niet minder om. Met nog een warme chocolademelk met slagroom van de Pieten was de avond compleet. Kas Piet moest de rekening maar naar de Sint sturen en weg waren ze weer, die Pieten, uitgezwaaid door opgeluchte TVO'ers. Nog een laatste groet aan een schim op het dak van Bolle Pouw en toen gauw weer naar binnen, naar de warme choco.
Van tafeltennis kwam niet veel meer terecht. Of dat nou van de spanning was of van die bruine rum die sommigen er in hadden besteld, dat laten we maar in het midden. Maar gezellig was het wel! Gelukkig hebben we de foto's nog. Meer foto's > Pieten verrassen TVO'ers BV

Een schuur, een tafel en een balletje

Het begon allemaal zo'n 45 jaar geleden in de schuur van de boerderij van...? aan de Vuurlijn. Gerrit Burggraaf, Theo Zeldenthuis, Ben Plasmeijer, Jan de Groot, Ruudje Pouw, de broertjes Wout en Wim Börger, Cees Endhoven, Karel de Blieck, Dirk de Lange, Willem Snellenberg, en ‘het stelletje' Carin en Hans Verschuren, brachten hun vrije uurtjes graag samen door met een potje tafeltennis. Behelpen was het wel, maar de kameraadschap maakte veel goed. Kosten voor nieuw materiaal zoals netjes, balletjes, bier werden gezamenlijk gedragen. Het was een gezellig clubje dat zich langzaamaan uitbreidde, tot het uiteindelijk toch te krap werd in de schuur.

Naar de Boterdijk

Gelukkig kon het groepje toen terecht in de loods van Gerrit Burggraaf aan de Boterdijk. Daar was het ook wel een beetje behelpen: als er twee tafels opgesteld moesten worden, dan moest er eerst een fikse stapel juten zakken verplaatst worden. Maar toch, er was genoeg ruimte voor twee tennistafels en er was genoeg koele opslagruimte voor het materiaal in flesjes. Discussie over het meespelen in een competitie werd er niet gevoerd. Tafeltennissen diende voor ontspanning was het motto; het gezellig samenzijn was het hoofddoel. Maar hoe happy men ook was in de loods, een beetje krap en stoffig was het toch wel.

Naar de St. Jozefschool

Gelukkig (nou ja gelukkig?) kwam de St. Jozefschool aan het Kwakelsepad leeg om gesloopt te worden. Enthousiast betrok het groepje één van de lokalen. Er was al lang geen onderhoud meer gepleegd. De ruiten waren aan diggelen en dus hoefde er geen koelkast voor het bier aangeschaft te worden! En het dak lekte. Het was soms zo erg dat er ijspegels in het lokaal hingen! Maar goed, de warme tosti's vonden gretig aftrek en er bleef wat geld over in de clubkas om wat beter materiaal te kopen, handschoenen om bij vrieskou te kunnen spelen bijv. Het schijnt dat onder deze barre omstandigheden bij Dirk, hallucinerend door de kou, de eerste, theoretische beginselen van het Magnuseffect begonnen te dagen... Dat is een manier om het balletje zodanig te raken dat het met hoge snelheid precies het net raakt waardoor het van richting verandert of op het veld van de tegenstander plopt. Een variant is dat het balletje nog net de tafelrand toucheert. De tegenstander is zo goed als kansloos.

Naar het dorpshuis

Maar de school werd gesloopt nog vóór het dorpshuis geopend werd. Er werd een onderkomen gevonden in een houten noodgebouwtje, samen met de Hobbyclub.
Toen het dorpshuis de deuren opende moest het noodlokaaltje worden verlaten, want ook dat ging plat. Maar ja, over de overstap naar het dorpshuis moest nog wel nagedacht worden. Voor het eerst zou er huur betaald moeten worden bijv. Uiteindelijk bleek de aantrekkingskracht van verwarming en een ruimte waar de kwaliteit van de koffie niet afhing van wie er toevallig dienst had, wel erg groot.

1980 TVO opgericht

De vaste deelnemers besloten een vereniging op te richten, met contributie om de zaalhuur te kunnen betalen. Zo zag TVO op 1 januari 1980 het licht. Voorzitter was Wim Snellenberg, penningmeester Kees Endhoven en secretaris Dirk de Lange.

Ontspanning

Tafeltennis Voor Ontspanning (TVO) speelt sinds 1980 op maandagavond in de grote zaal van het dorpshuis. Sinds enkele jaren zelfs in clubshirts gesponsord door Spelt. De kern van de vriendenclub, grijzer nu en iets langzamer (maar des te sluwer), maakt nog steeds deel uit van de vaste spelersgroep. De vereniging telt momenteel 28 leden en de ontspanning staat nog steeds hoog in het vaandel. De jongste speler is 16 jaar oud en de oudste 76!

Competitie wordt alleen onderling gespeeld en een aantal keer per jaar wordt er tegen een bevriende vereniging uit de regio gespeeld. Maar alleen door diegenen, die zich daarvoor aangemeld hebben. Want verplicht is er eigenlijk alleen dat je voor je plezier een avondje komt tafeltennissen.

Omdat TVO een recreatieve vereniging is, is de contributie laag. ,,Een volwassen, actief lid betaalt 80 euro per jaar, een 'slapend' lid (iemand die niet of weinig komt trainen, red.) betaalt 65 euro en jeugdleden onder de 18 jaar betalen 40 euro.

Wie belangstelling heeft, kan maandag tussen 19.00 en 23.00 uur langskomen in het dorpshuis, Kerklaan 16, en vragen naar Dirk de Lange of Gertine Heemskerk, bellen met Dirk de Lange, 0297-565240 of een e-mail sturen aan Dirk de Lange (dirkdelange51@gmail.com) of Gertine Heemskerk (Gertineh@kpnmail.nl).