Gastenboek

Als je het boek openslaat zie je het verleden van De Kwakel aan je voorbij gaan. Menigeen kan zich de situatie van toen nog maar nauwelijks herinneren. Met uitzondering van de ouderen, die de mensen van toen, maar ook de ligging van de landerijen en de daarbij behorende gebouwen, zich nog goed kunnen voorstellen. Beschrijvingen van situaties en foto’s van mensen uit die dagen (in zwart-wit), geven aan dat De Kwakel in de ontwikkeling is meegegaan. De oorlogsjaren hebben de ontwikkeling negatief beïnvloed, maar in de periode daarna is de achterstand, mede door stimuleringsfondsen en particuliere initiatieven, ruimschoots ingehaald. De maatschappelijke verbetering van het levenspeil door de ontwikkeling is in het boek goed zichtbaar, getuige de vele foto’s van het actieve verenigingsleven. De Kwakel, welke aanvankelijk een kleine gemeenschap was van boeren en arbeiders in de agrarische wereld, waar ook de tuinbouw deel van uitmaakte. De tuinbouw, zowel bloemen als groenten, kreeg pas gestalte na de oorlog van 1914-1918. Na enige positieve jaren kwam de crisis tot de oorlog van 1940-1945. Dat was een zorgelijke periode voor veel mensen vanwege hun grote gezinnen. Na het herstel van de oorlog zijn de sociale omstandigheden sterk verbeterd. Het bestedingspatroon werd, naarmate de tijd vorderde, voor iedereen veel beter. Vele op de foto’s voorkomende mensen en situaties uit het verleden, waaraan er nog veel kunnen worden toegevoegd, behoren echt tot het verleden, maar wordt goedgemaakt door investering in nieuwbouw en de aangepaste infrastructuur. Naarmate je verder in het boek bladert erken je en geniet je van de gebeurtenissen en de betrokkenen die zijn benoemd, omdat zij hun sporen hebben verdiend door hun inzet voor het verenigingswerk. Helaas leven de meesten niet meer. Het boek beschrijft situaties en foto’s en gaat terug naar de vorige eeuw. Het was de moeite waard dit te mogen inzien en te lezen, vele ouderen kunnen zich de passages van de vorige eeuw nog wel herinneren en daarvan genieten. Veel waardering heb ik voor de samenstellers van het boek voor het vele werk dat het met zich meebrengt. Ik spreek daarvoor mijn erkentelijkheid uit. Met een vriendelijke groet, N.G. van Kessel Nieuwveen, 15 maart 2018

Gisteravond waren mijn man en ik voor de tweede keer aanwezig bij de ‘nostalgische avond’. Ik mocht twee verhalen voorlezen uit mijn boek met herinneringen aan de Drechtdijk. Daarna genoten wij, zowel gisteren als twee weken geleden van de prachtige presentatie, zeker ook van het 'warme bad' waarin we terecht kwamen. In de auto terug: ”Willie, ik wil dit jaar ook naar de Kwakelse kermis.’ En dat voor een nieuwkomer! :)

Toevallig keek ik op de site "STICHTING DE KWAKEL TOEN EN NU" en zag daar de foto van de demonstratie in Den Haag met inwoners van De Kwakel . Moest toen direct denken aan mijn vader Joop (J.L.A. Jongmans) wethouder ruimtelijke ordening van de gemeente. Uithoorn in die jaren. Hij heeft dit altijd heel bijzonder gevonden, en heel vaak over verhaald. Zal proberen nog kaart te bemachtigen voor 17 maart 2018 om deze beelden nog eens te zien. R.J.Jongmans

Karel, het bewuste verhaal was door May verteld aan de plaatselijke krant uit 2004, dat was bij zijn Koninklijke onderscheiding. Wij willen de toneelvereniging niet hiermee in een verkeerd daglicht zetten. Ik zal het op de Nostalgische avonden nog een keer melden. Het komt dus uit de krant van die tijd, na een gesprek met May. Wij dachten dat dus zo gegaan was, maar jij weet dat May goed kon vertellen met een schepje extra er bovenop. Dat was zijn sterke kracht, sorry voor deze verkeerde omschrijving, Redactie Ut Quakeltje, Dirk Plasmeijer

Beste mensen van Toen & Nu. wat heb ik genoten van jullie uitgave van Ut quakeltje. De verhalen van tavenu May Verhoef de heinkelklub etc. met name ook onze May Verhoef wat was dat een pracht vent wat heeft hij veel voor ons dorp gedaan jammer dat hij er niet meer is. Ik denk dat de broers Dirk en Ben Plasmeijer een groot aandeel hebben gehad on het samenstellen van deze uitgave. proficiat aan al de mensen die hieraan hebben meegewerkt.

Beste Ben en Dirk Plasmeijer en bestuur en lezers van Ut Quakeltje van de Stichting, Wij wensen jullie prettige en mooie feestdagen en een gezond en gelukkig 2017. Voor de Stichting wensen wij een doorlopende mooie ontwikkeling en vooruitgang. goed om te lezen dat jullie het er maar druk mee hebben. een beter teken dat het leeft kun je niet hebben. met genoegen hebben we weer Ut Quakeltje ontvangen en telkens weer als je de inhoud zit te lezen, gaat je gedachten uit naar onze mooie jonge jaren. Wat heb ik De Kwakel toen mooi gevonden. Het zit in mijn geheugen gegrift. Het thema over de scouting vond ik hartstikke leuk vooral die eerste foto van de welpen uit 1948. Ik kon bijna iedereen stuk voor stuk herkennen en erg leuk was dat mijn broer Tom er ook op staat. Op 22 december - de dag van zijn 77e verjaardag - ben ik zo brutaal geweest om die foto te scannen en naar hem op te sturen. Want ik twijfelde of ook hij Ut Quakeltje ontvangt. Direct kreeg ik een reactie van Ben en Dirk: ook Tom ontvangt Ut Quakeltje. Leuk hè dat dit mooie blad o.a. in Terneuzen, Bergen en wie weet waar al niet wordt ontvangen en gelezen. Over binding met ons geboortedorp gesproken!! De twee 'uitverkochte' nostalgische avonden zeggen genoeg over de belangstelling in het dorp zelf. Eigenlijk hoort Ut Quakeltje in elke Kwakelse brievenbus te vallen. Groeten uit Bergen van Theo den Haan en Greet denHaan-van de Rotten.