Arjen Vlasman - 08 maart 2018

De Kwakel - Arjen Vlasman werkt bij De Ruiter Innovations en reist voor zijn werk vaak naar Oost-Europa. Vorige kandidaat Ben Plasmeijer vraagt hoe hij het vindt om zijn gezin achter te laten en vanuit zijn dorpje die grote landen te bezoeken.

‘Reizen zit in mijn bloed. Ik ben niet bang om ergens heen te gaan. Mijn gezin vindt het nog steeds niet leuk. Maar het is makkelijker geworden door de techniek. Met skype en facetime kun je elkaar overal spreken. De afspraak is dat ik met verjaardagen en in de weekenden thuis ben. Maar soms sls ik langer weg ben, lukt dat natuurlijk niet. Toevallig ben ik er niet dit jaar op mijn verjaardag en de verjaardag van mijn dochter. Maar over het algemeen lukt het goed. Ik vind de uitdaging fantastisch. Ik ben opgeklommen van timmerman tot Production manager. Daar heb ik nooit voor geleerd.’

Hoe is dat gegaan?
‘Ik heb LTS gedaan en ben timmerman geworden. Ik wilde zo snel mogelijk van school af. Mijn opa en mijn vader hadden een kwekerij. Ze moesten dag en nacht werken. Mijn vader waarschuwde: begin nooit een kwekerij. Maar tijdens mijn schooltijd werkte ik al op een kwekerij. Op mijn twintigste ging ik met mijn vriendin Jacqueline, nu mijn vrouw, naar Australië op een ‘working holiday’. In 1997 zijn we in twee jaar de wereld rondgegaan. Op de fiets door Thailand, Indonesië, Singapore en Australië. Daarna zijn we met het openbaar vervoer en een rugtas door Noord- en Centraal Amerika getrokken. Toen we terugkwamen hadden we allebei geen baan meer. Ik heb gesolliciteerd bij De Ruiter en Pouw bij het onderdeel PR Roses. Zo ben ik er langzamerhand ingegroeid.’

Waarom reist u vaak naar Oost-Europa?
‘Mijn collega deed Oost-Europa. Ik ben een keer mee geweest. We hebben kwekers bezocht en rassen besproken. Toen werd deze collega ziek en zeiden ze: ga jij maar, want je bent er al eens geweest. Later is ze van baan veranderd en heb ik het helemaal overgenomen. Onze kwekerij zit in Amstelveen. Van daaruit veredelen we voor de hele wereld. Wij ontwikkelen nieuwe rassen. Het duurt jaren voordat er iets nieuws ontwikkeld is. In Nederland zijn vier bedrijven die dit werk ook doen, wereldwijd rond de twintig. Ik ga naar beurzen om de nieuwe rozen aan te bieden en te promoten. Jaarlijks zijn er twintig beurzen. In Nederland wordt een keer per jaar de IFTF in Vijfhuizen gehouden, dan komen buitenlandse kwekers hierheen. Ik sta op beurzen in Kiev en Moskou. Diverse keren per jaar ga ik de kwekers bezoeken. Soms combineer ik vijf kwekers tijdens een reis, dan is het goedkoper om daar te blijven. Dat lijkt weinig, maar soms zitten er honderden kilometers tussen. Ik ga twee keer per maand op pad en bezoek ongeveer twintig landen. Ik heb nog nooit een rot reis gehad en ik doe dit nu een jaar of zes fulltime.’

Hebt u bijzondere dingen meegemaakt?
‘Ik ben een keer met het hele gezin met de camper gegaan. Een kweker had een eigen vliegtuigje en mijn dochters mochten mee de lucht in. Ik ben ook weleens bedreigd door de bewaking. Een kweker had illegale aanplanten staan. Ze hadden geen licentie en geen toestemming. Ik was er onder valse voorwendselen heengegaan met een collega. We werden verzocht om weg te gaan. Nu proberen we dit op te lossen zonder zelf gevaar te lopen. We hebben een advocaat in Rusland in dienst. Soms spoor ik een illegale kweker op via facebook of via een ander platform. Het zou geen onderdeel van ons werk moeten zijn, maar we hebben onze klauwen erin gezet. Het gaat tenslotte om veel geld.’

Heeft u nog tijd voor andere bezigheden?
‘Een jaar geleden zijn we in dit nieuwe huis komen wonen. We wonen naast mijn 82-jarige vader, dan loop je makkelijker even naar binnen. We hebben 25 jaar in de Koolmees gewoond, maar we zijn op De Kwakel gericht gebleven. Ik ben een echte Kwakelaar. Een keer in de drie weken voetbal ik op zondag een uurtje. Ik ga graag bij het handbal van mijn dochter kijken. Ik vlag bij het voetbal van mijn andere dochter. Het weekend is voor het gezin. Ik ben voorzitter van biljartclub ‘Het Fort’. Ik biljart niet meer in een team, omdat ik te vaak weg ben. Mijn eerstvolgende reis is naar Armenië, in combinatie met Rusland. Rusland ligt vijf maanden onder de sneeuw. Daar ga ik in oktober heen en dan kom ik pas in maart terug. In april is de beurs in Kiev. Sommige dingen staan vast, maar ik plan niet teveel van tevoren.’

Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Arjan Plasmeijer. Hij heeft in het maandagavondcomité gezeten. Na tien jaar is het comité ermee gestopt en is er een nieuw comité. De oude groep wil nu op 9 juni een muzikaal festival organiseren. Ik wil hem vragen wat zijn verwachtingen van het Kwakel Open Air festival zijn?’

(Bron: 8-3-2018, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)