Cees de Bruijn - 13 Juni 2008

DE KWAKEL - Elke week wordt een Uithoornaar of Kwakelaar door het Witte Weekblad geïnterviewd. Hij of zij nodigt zelf een opvolger uit en bedenkt de eerste vraag. Vorige week nodigde Joke Meijer Cees de Bruijn (62) uit.

Cees komt oorspronkelijk uit Roeloefarendsveen en verhuisde op zijn dertiende met zijn ouders naar De Kwakel. Cees is getrouwd, heeft een dochter en drie kleinkinderen. Met zijn broer runde hij enkele kwekerijen. Inmiddels is hij gestopt met werken en geniet hij van zijn vrije tijd. Cees wandelt graag en gaat dit jaar naar Peru voor een wandeltocht. Joke wil hem vragen of hij iets over deze tocht kan vertellen. Cees is tevens betrokken bij de jaarlijkse Polderfeest-barbecue. Op de eerste vraag antwoordt Cees: ,,Over het wandelen: eigenlijk ben ik er toevallig ingerold. Ik houd ervan om te reizen en heb al veel landen gezien, van Thailand tot Amerika. In die landen ben ik ook gaan wandelen, hoewel ik er toen niet voor het wandelen naartoe ging. De reis naar Peru was al vijf jaar geleden gepland, maar kon toen niet doorgaan. Bij deze reis hoort een Inca Trail.

Ik heb me inmiddels behoorlijk verdiept in Peru en deze reis. Omdat ik graag ook in De Kwakel en omgeving wandel, heb ik vorig jaar met enkele andere wandelliefhebbers met wie ik in contact kwam, bedacht alsnog deze reis te gaan maken. In oktober gaat het gebeuren. Voorheen stond het wandelen tijdens mijn reizen dus niet voorop, maar dat ligt nu anders. De Inca Trail is een lange wandelroute die door het Andesgebergte loopt. Sommige delen liggen in onbegaanbaar gebied.

De tocht die wij gaan wandelen, duurt vier dagen. Je wandelt dan over bergen. Het hoogteverschil is enorm. Je komt van een hoogte van 2600 meter tot wel 4200 à 4300 meter hoog. De wandeltocht eindigt na ongeveer 60 kilometer in een verborgen stad: 'Machu Picchu'. Het lastigste aan de wandeltocht is niet het aantal kilometers, maar het hoogteverschil. Het dalen en klimmen maakt het moeilijker te ademen. In principe kunnen we het wandelen wel trainen maar het hoogteverschil niet. We hebben in Nederland maar een paar bergen, in Limburg, dat is niet te vergelijken met de bergen daar. We wandelen wel veel met groepen in De Kwakel en omgeving, waardoor we wel trainen, maar de tocht zal zwaar zijn. De reis hebben we in november vorig jaar geboekt. Er kan altijd maar een maximaal aantal wandelaars mee en wil je de tocht lopen, dan moet je er dus snel bij zijn.

Het is een georganiseerde reis waarbij we dragers en een gids meenemen. We gaan met zes mensen:
drie vrouwen en drie mannen, van verschillende leeftijden. Ik ben de oudste, de jongste is 36 jaar. We gaan 18 dagen naar Peru. De eerste week gebruiken we om aan het klimaat te wennen. De vierdaagse tocht volgt dan na die week. Natuurlijk nemen we ook onze rust en we zien de reis ook als vakantie, maar het is beslist geen strandvakantie en daar houd ik ook niet van. Ik ga bij het wandelen nu wel merken dat ik op leeftijd ben, zeker als ik met jongere mensen ben, maar we zullen wel zien hoe het gaat. Twee mensen van ons groepje hebben in Nepal gewandeld op 5000 meter hoogte en dat land is voor mij ook aantrekkelijk, maar ik moet eerst maar zien hoe ik deze reis doorsta. Ik vind het al heel mooi dat ik de Inca Trail kan lopen."

Sinds wanneer bent u met wandelen bezig en hoe gaat het trainen in zijn werk?

,,Begin jaren tachtig ben ik al begonnen met wandelen. Eerst liepen we met enkele Kwakelaars vooral in het Amsterdamse Bos en de omgeving van De Kwakel. Vervolgens zijn we met een ploegje mensen de GR 5 gaan lopen. Dat is een bekende wandelroute die van Rotterdam naar Nice loopt. Elk jaar liepen we een week, we begonnen telkens weer op het punt waar we het jaar ervoor waren geëindigd. De samenstelling van dat groepje van ongeveer 4 à 5 mensen is in de loop der jaren wel gewijzigd.

In 1996 hebben we Nice bereikt. Het was een prachtige tocht waarbij we onder andere over de Alpen wandelden. Verder heb ik tochten in Oostenrijk en Duitsland gemaakt. Op een gegeven moment stopte een aantal mensen ermee, maar een aantal jaren geleden heb ik een paar jongere wandelaars leren kennen en sindsdien zijn we weer zeer actief met wandelen bezig. Vorig jaar ben ik gestopt met werken en vanaf dat moment wandel ik eigenlijk nog meer. Het is heel gezellig om met een groepje mensen te lopen, maar ik loop ook alleen. Dan ga ik op een doordeweekse dag een dagje wandelen. Op donderdagavond trainen we vaak met een groepje. Meestal vertrekken we vanuit De Kwakel en wandelen we een uurtje of 2, 2 ½. Soms vertrekken we juist ergens anders vandaan.

Bij slecht weer slaan we een keer over. Verder gaan we eens in de veertien dagen wandelen. Daarnaast hebben enkele actieve Kwakelaars een leuk initiatief genomen; zij hebben een dag in december gepland waarbij er een behoorlijke wandeling gemaakt wordt. Inmiddels is het al een echte traditie en zijn het echte wandeldagen geworden waaraan het afgelopen jaar ongeveer 34 mensen deelnamen. Die mensen zijn allemaal betrokken bij een wandelgroepje in De Kwakel, daar zijn er meer van. Leden van één van die groepjes zetten dan een tocht uit."

Loopt u ook de Vierdaagse?

,,Nee. Dat komt omdat ik liever met een klein groepje wandel en de Avondvierdaagse heel massaal is.
Ik vind het heerlijk om met een groepje ergens te wandelen en maar te zien waar we uitkomen om te overnachten. Het aardige is dat je in sommige herbergen waar je kunt verblijven, gastenboeken vindt waarin is geschreven door andere wandelaars. Soms kom je verhalen tegen van wandelaars van in de 70. Ik hoop dat ik ook nog zo lang kan blijven wandelen. Met een beetje geluk kan dat fysiek gezien op die leeftijd nog. Ik heb eens een week in Drenthe gewandeld, daar waren ook 80-jarige mensen bij betrokken."

U bent bij het Feestcomité actief bij de barbecue. Kunt u er iets over vertellen?

,,Ik ben al vanaf 1969 lid van het Feestcomité en heb18 jaar een bestuursfunctie gehad. In het verleden heb ik veel gedaan voor het Polderfeest. Toen er een aantal jaren geleden een barbecue werd georganiseerd na het jaar waarin we een vijftig plusdag hadden georganiseerd, leek me dat wel leuk om daarbij te helpen.
Het Polderfeest is van een zondagmiddag in 1976 uitgegroeid naar een gezellige - bijna - feestweek. Het aantal mensen dat het Polderfeest komt bezoeken, is echter niet veranderd. En het is nog steeds heel gezellig!"

Heeft u nog tijd voor andere hobby's?

,,Jazeker. Sinds ik het bedrijf niet meer heb, kan ik meer tijd besteden aan de kleinkinderen, die geregeld bij ons verblijven. Onze grote tuin, die ik voorheen liet bijhouden, onderhoud ik nu zelf. Verder ben ik al jarenlang lid van de biljartclub, dat kost ook veel tijd. Daarnaast probeer ik mezelf wegwijs te maken op de computer en dat is vooral een leuke bezigheid in de wintertijd. Kortom,
ik hoef me nooit te vervelen!"

Wie wilt u uitnodigen voor het volgende Kettinggesprek en wat wilt u vragen?

,,Ik wil graag Gerard (Wery) Koeleman uitnodigen. Hij is een fanatiek wielrenner en weet bijna alles van de sport. Gerard is eind veertig en inmiddels ook aan het wandelen. Ik wil hem vragen of en wanneer hij het fietsen definitief verruilt voor het wandelen."

Bron:Witte Weekblad 2008 Tekst: Samira Fiesler Foto: Patrick Hesse, Visionquest.nl