Cindy Buijsse - 30 maart 2017

Nooit moment geweest dat ik wilde stoppen

De Kwakel - Cindy Buijsse had een gedeelte van een loods omgebouwd tot een winkel in brocante en vintage meubelen, maar na ruim twee jaar werd ze het pand in Ter Aar uitgezet vanwege een wietplantage achterin de loods. Al het werk dat ze in haar winkel ‘Cin in Wonen’ had gestoken, bleek voor niets. Gelukkig vond ze snel een nieuw pand net over de Vrouwenakkerse brug, dat zaterdag feestelijk geopend werd. Vorige kandidaat Eveline Steenaart vraagt haar waar ze de moed en energie vandaan haalt om weer opnieuw te beginnen.

‘Van de een op de andere dag moest ik eruit van de eigenaar van de loods, want hij wilde de loods verkopen. Maar ik was een dekmantel. Op 1 december had ik de politie aan de telefoon en toen bleek dat er achterin de loods een wietplantage zat. Waarschijnlijk wilde hij dat gaan uitbreiden en moest ik er daarom uit. De laatste twee maanden heb ik zonder gas, licht en water gezeten, want dat werd afgesloten. Het was zo koud dat ik bijna aan de stoel vastvroor. Ik moest op zoek naar een betere plek. Ik deelde mijn bericht op facebook en kreeg hartverwarmende reacties. Het bericht werd 17.000 keer bekeken en 250 keer gedeeld. Iedereen leefde mee. Waar ik in zak en as zat, is dat omgeslagen in positieve energie. Ik moest eerst de klap verwerken en daarna kwam ik weer monter terug. Er is nooit een moment geweest dat ik dacht dat ik ermee wilde stoppen.’

Vond je snel een betere plek?
‘Ik had een advocaat in de arm genomen om te zien of ik er nog iets aan kon doen, maar hij was realistisch en vroeg of ik er nog wel wilde blijven. Het was verstandiger om me te focussen op een ander traject. Ondertussen hoorde mijn advocaat tijdens het tennissen van de eigenaren van Parkotech living dat zij ermee gingen stoppen en hij tipte mij. De eigenaar van de loods wilde het zelf als opslag gaan gebruiken, maar dat was zonde van de winkelbestemming die erop rust. We hadden een klik met elkaar en net voor de kerst besloot hij dat ik het mocht huren. Toen kwam het in een stroomversnelling. Aan de ene kant was ik de oude loods aan het ontmantelen. Dat was een gevoel van rouwen om een plek die verloren ging. Hoewel de plek door deze omstandigheden niet mooi meer was, maar ik had er toch zoveel energie ingestoken. Aan de andere kant de verbouwing en inrichting van het nieuwe pand, dat is ingedeeld in verschillende kamers. Mijn vriend is aannemer, vooral in het begin kwam er veel op hem neer. Mijn vader heeft lopen buffelen als een bouwvakker en mijn moeder heeft veel geholpen. Een goede vriend heeft alle elektra gedaan en een ander heeft elke dag pro deo staan verven. Verschillende mensen boden aan om te helpen. Een mevrouw bracht verhuisdozen. Twee klanten hebben alles gesopt. Iemand anders bracht een taartje of een pak koffie om op die manier hun steentje bij te dragen.’

Hoe ben je erbij gekomen dit te gaan doen?
‘In mei wonen we drie jaar in ons huis aan het Jaagpad. We zochten een klushuis. Dit huis is niet bereikbaar met de auto, dus de prijs was relatief laag. We woonden in Amsterdam en konden nooit voor de deur parkeren. We vinden het heel rustgevend om te roeien. In 21 slagen ben je over. Het is een soort Zen-momentje. We hebben er een bijzonder huis van gemaakt. Het wordt vaak gebruikt voor fotoshoots. Het staat nu in de nieuwste At home. Het heeft in VT wonen, de Ariadne en de Libelle gestaan. In het weekend gingen we vaak op zoek naar bijzondere items. De ene keer kwamen we enthousiast thuis. Een andere keer hadden we twee uur in de auto gezeten en mochten we niet eens gebruikmaken van het toilet. Ik ben interieurstyliste. Bij V&D deed ik de inrichting van winkels door het land. Het was een leuke baan, maar na een reorganisatie werd mijn werk uitbesteed en zat ik zonder werk. Ik kon bij C&A hetzelfde werk gaan doen, maar het duizelde me. Mijn vriend had tien jaar geleden in dezelfde situatie gezeten en was toen voor zichzelf begonnen. Hij inspireerde mij om hetzelfde te doen. Ik had niet veel te verliezen. Nu vind ik het bizar dat ik tweeënhalf jaar terug een stappenplan gemaakt heb en het gewoon gedaan heb.’

Hoe kom je aan je spullen?
‘In het begin ging ik veel naar Frankrijk, maar dat is logistiek moeilijk. Momenteel ga ik het meest naar België. Ik heb mijn vaste contacten. Zij halen hun spullen bijvoorbeeld uit Hongarije. In Frankrijk staan veel huizen leeg met de complete boedel erin en in Slowakije is nog geen meubel gewisseld. Dus er is nog aanbod genoeg. Ik probeer dichtbij mezelf te blijven. Er is nu vraag naar de Boudoirstijl. Daar ben ik minder enthousiast over, maar daar heb ik toch een kamer mee ingericht. Mijn stijl is wat stoerder. Krijtverf is nu best populair. Ik weet dat er een moment komt dat die trend voorbij is en dan groei je naar de volgende trend.’

Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Corianne Wils van theetuin (H)eerlijk. Ik wil haar vragen of ze het nieuwe seizoen met net zoveel energie begint als tien jaar geleden of wordt het elke week taarten bakken routinematig?’

(Bron: 30-3-2017, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)