Dirk Plasmeijer - 29 Mei 2008

DE KWAKEL - Elke week wordt een Uithoornaar of Kwakelaar door het Witte Weekblad geïnterviewd. Hij of zij nodigt zelf een opvolger uit en bedenkt de eerste vraag. Vorige week nodigde Tobi ten Velden Dirk Plasmeijer (52) uit. Dirk is geboren en getogen Kwakelaar. Hij is getrouwd en heeft twee dochters, van 21 en 18 jaar. Dirk is verpakkingsadviseur voor bloemen en planten en houdt zich als grafisch ontwerper met name bezig met het ontwerpen van de verpakkingen. Dirk is tevens één van de bestuursleden van 'Stichting De Kwakel Toen en Nu', die de website over de Kwakel in het leven geroepen heeft en onderhoudt. De historie van met name de Kwakel boeit hem zeer, vooral de Kwakelse Kermis is voor hem een interessant onderwerp. Tobi wil hem vragen waar zijn passie voor de kermis vandaan komt.

Op de eerste vraag antwoordt Dirk: ,,Mijn passie voor de kermis is al op hele jonge leeftijd ontstaan, toen ik als jongste van een gezin met tien kinderen de optocht voorbij zag rijden. Mijn oudere broers deden zelf al mee met fietsen en karren en mijn vader was lid van muziekvereniging Tavenu. Ik zag op onze werf hoe een kar opgebouwd werd en hoe de leden van de groep wekenlang knutselden om de hopelijk mooiste kar in elkaar te zetten. Ik heb dus letterlijk de 'kermiskriebels' overgenomen van mijn familie, met name mijn broers. In die beginjaren waren de karren vaak nog afschrikwekkend door het gekozen thema en ook de figuren zagen er voor kinderen 'eng' uit. Veel kinderen keken, in elk geval op de Boterdijk, vanachter de ramen naar de optocht. Mijn passie voor de geschiedenis van de Kwakelse Kermisoptocht heeft me er wel toe gebracht om in 1994 een boek uit te brengen over dit onderwerp, samen met Marcel Overwater. In de eerste instantie wilden we dat alleen over 40 jaar optocht doen, maar omdat de cd en cdi juist in die tijd opkwamen, hebben we even gewacht. Het boek is nu geschreven over 42 jaar optocht, de geschiedenis en het ontstaan van de optocht. De Kermisoptocht is één van de mooie dingen die De Kwakel heeft. Het Polderfeest vind ik ook leuk, maar de Kwakelse Kermis is voor mij persoonlijk belangrijker."

Heeft u zelf ook meegedaan aan de optocht?

,,Ik heb 18 jaar lang zelf meegedaan als actief lid, toen hield ik me al bezig met het ontwerpen en bouwen van de karren. Voor één groep ben ik gevraagd om de muziek te regelen. Ik ging kijken bij de kar. Het was een draaiorgel en ik werd enthousiast van dat bouwwerk. Naast muziek zijn tekenen en schilderen ook een hobby van mij. Elk jaar vragen de jongens tijdens het Polderfeest: 'Dirk, kom je weer schilderen?' Daardoor ben ik er de laatste drie jaar bij met decoreren, het is een gezellige groep vakmensen. Ik heb van het schilderen, tekenen en vormgeven uiteindelijk mijn werk kunnen maken, maar vroeger wilde ik graag decorschilder worden en bij de Kermis kon ik mij helemaal uitleven. We hebben ook prijzen gewonnen met de groep, dat was natuurlijk een kroon op het werk. Het mooiste is het moment dat je gewonnen hebt en boven op dat grote podium staat. Vanaf de tijd dat ik zelf stopte met meedoen, ben ik er op een andere manier bij betrokken gebleven.

Sinds 1986 maak ik foto's voor mijn eigen archief, vanaf dat moment heb ik alle karren op de foto gezet. Inmiddels is er weer een hele nieuwe generatie aan de beurt; mijn eigen dochters doen sinds een paar jaar zelf ook mee. Zelf help ik wel met ideeën voor karren. De laatste jaren zijn 'mijn' karren geregeld in de prijzen gevallen, zoals Popeye The Sailorman en Het Paard van Troje. Twee jaar geleden was Pirates of the Caribbean heel mooi afgewerkt, die kar viel in de smaak bij het publiek. Het publiek mag de winnaars kiezen, het gaat daarbij om het totaalplaatje. Doorslaggevend daarvoor zijn de details. Vroeger was er geen muziek te horen op de karren en was er minder aandacht voor de details en het toneelspel. Tegenwoordig merk ik dat juist het totaalbeeld voor het publiek belangrijk is. De muziek, schmink, kleding, het toneelspel en de afwerking bepalen het beeld. En als dat zowel kinderen als volwassenen aanspreekt, heeft een groep het goed gedaan. Sommige groepen voelen dat goed aan en hebben de juiste mensen binnen de groep om dat totaalbeeld te bedenken en uit te voeren."

Hoe is de Kwakelse Kermisoptocht begonnen?

,,Eigenlijk is dat vergelijkbaar met het bloemencorso in Aalsmeer. In 1948 werd Wilhelmina na 50 jaar koningin te zijn geweest, opgevolgd door Juliana en in dat jaar werd, eerst eenmalig, een optocht gehouden. In 1952 begon de optocht echt en vanaf 1955 is de optocht groter geworden, de muziekvereniging kwam erbij en de karren werden groter. Nu zijn er gemiddeld zo'n 560 mensen betrokken bij de optocht. Groepen bestaan voor een groot deel uit vrienden en familie en dat is erg leuk. De Kwakel is een hechte gemeenschap, een echt dorp en van oorsprong katholiek. Mede daardoor zijn de mensen graag samen bezig met organiseren van leuke activiteiten. Daarnaast bestaat De Kwakel uit inwoners die in vroeger tijden toch moesten vechten voor hun rechten en dat had te maken met het 'grote Uithoorn'. De mensen werkten hard op het land en de kermis was hun enige uitje, in september, na de oogst. Nu is dat allemaal minder gescheiden, maar uit die tijd is wel de Kermis ontstaan."

U bent één van de mensen achter de website van De Kwakel, http://www.de-kwakel.com, kunt u daar iets over vertellen?
,,Het idee is afkomstig van Johan van Dijk, Ben Voorend en mijn broer Ben Plasmeijer. Door hem ben ik erbij gevraagd. In eerste instantie ging het om het ontwerpen van een logo voor de site, vervolgens werd ik enthousiast en ben ik erbij gebleven omdat het erg leuk is om op deze manier met De Kwakelse geschiedenis bezig te zijn. Ik had al veel gegevens en fotomateriaal over De Kwakel. We hebben op de site items over de geschiedenis van De Kwakel. De site wordt steeds meer uitgebreid met andere items en wat nostalgie betreft kunnen bezoekers echt hun hart ophalen. Het vrijwilligerswerk dat ik doe voor de site is heel erg leuk. Er is een stichting opgericht omdat we er graag gezamenlijk mee wilden verdergaan. In de toekomst willen we er graag een jeugdpagina aan toevoegen, dat is nog niet gelukt. De jeugd zal er zelf ook een bijdrage aan kunnen leveren. Wat er wel aan zit te komen, is een item over tweelingen en creatieve Kwakelaars. Buurtbeheer De Kwakel heeft ook een plek gekregen op de site. Met de site gaat het goed. Er zit een stijgende lijn in het aantal bezoekers en dat is erg leuk. We bieden verenigingen ook de kans via de site bekend te maken wat ze doen en waar ze voor staan. Kortom, het is erg leuk om te doen en veel mensen beleven er plezier aan. Van tevoren kon ik niet bedenken hoeveel tijd het me zou gaan kosten, maar als het een hobby is, geeft dat voor mij niet zoveel problemen."

Heeft u nog tijd voor andere hobby's?

,,Ik ben al jarenlang lid van de AKU, de Atletiek Klub Uithoorn. Inmiddels loop ik geen wedstrijden meer, maar ik ben wel nog betrokken bij het baan- en materiaalbeheer. Ik ben ervoor gevraagd door Wim Verlaan jr. nadat ik was gestopt bij de materiaalgroep van het Sport- en Spelgebeuren. In het verleden heb ik ook gevoetbald en geschaatst, nu fiets en wandel ik wat meer. Ik heb het druk, ook met de site, maar het is wel leuk om te doen en dan is het niet erg om er veel tijd in te steken. De geschiedenis van De Kwakel vind ik erg leuk. Het is jammer dat tegenwoordig veel oude gebouwen verdwijnen. Ik vind het geweldig om te zien hoe de vier boerderijen aan de Drechtdijk - de twee gerestaureerde en de twee nieuwgebouwde boerderijen - er nu bij staan. Ik vind dat die laatste twee boerderijen prachtig in de oude stijl zijn nagebouwd. Ook het nieuwe gebouw van de school De Zon vind ik prachtig om te zien. De architecten hebben dat heel mooi gedaan; het is een warm gebouw geworden. Minder mooi vind ik het witte pand op de hoek van de Boterdijk / Drechtdijk, dat er nu leeg en verwaarloosd bij staat."

Wie wilt u uitnodigen voor het volgende Kettinggesprek en wat wilt u vragen?

,,Ik wil graag Joke Meijer uitnodigen. Joke is al jarenlang lid van het Feestcomité en doet er veel werk voor. Ik wil haar graag vragen wat haar drijfveer was om bij het feestcomité te gaan en hoeveel tijd ze in het vrijwilligerswerk stopt."

Bron:Witte Weekblad Tekst:Samira Fiesler Foto: Patrick Hesse, Visionquest.nl