Elvira Hogervorst - 19 November 2014

De Kwakel - Ze probeert altijd iets origineels te bedenken en dingen net even anders dan anderen te doen. Zo trouwde ze in safaripark Beekse Bergen, maakt ze geboortepuzzels en heeft ze zichzelf aangeleerd om taarten te bakken. Elvira Hogervorst werkt al bijna veertien jaar samen met vorige kandidaat Pieter Bots. Hij wil haar vragen hoe het haar toch ieder keer weer lukt om vanaf een foto of plaatje het voorwerp in een taartvorm zo natuurgetrouw in 3D na te maken.

‘Ik bak heel graag. Vroeger bakten we in het weekend koekjes of een cake met mijn moeder. Voor de verjaardag van mijn dochter wilde ik een originele taart maken. Ik kwam in de wereld van marsepeinen taarten terecht en voordat ik het wist had ik een kast vol spullen. Ik heb het mezelf aangeleerd. Ik heb geen workshops gevolgd, maar ben het gewoon gaan proberen. Met marsepein werken is net als kleien. Het lukt niet altijd meteen. Er gaat veel tijd inzitten. De taart moet er leuk uit zien, maar hij moet ook lekker smaken. Ik maak de taart van biscuitdeeg, dat is een luchtig deeg zonder boter, want marsepein is al machtig genoeg. Ik vul de taart bijvoorbeeld met jam of banketbakkersroom. Dan smeer ik hem af met botercrème en daaroverheen komt de marsepein. De marsepein bestel ik bij een patisserie, dat is beter qua smaak en zachter om te verwerken.'

Wil je van taarten bakken je beroep maken?
‘Een vriendin vroeg of ik voor haar ook een taart wilde maken. Via via kreeg ik steeds meer bestellingen. Ik vond het leuk om de taarten aan anderen te laten zien, daarom hebben we een website laten maken. Ik doe het samen met een vriendin, maar zij is nu druk bezig met haar studie. Zij heeft veel kracht in haar handen. Het kleine priegelwerk is meer mijn ding. De meest bijzondere taart die ik ooit gemaakt heb, was mijn eigen bruidstaart. We zijn getrouwd in 2011 in safaripark Beekse Bergen. Hij was eigenlijk te mooi om op te eten. Het was een taart voor 120 personen, dat was een hele opgaaf. Het maken van deze taarten is puur hobby. De taart wordt op maat gemaakt. Marsepein is heel duur. En het is niet in tijd uit te drukken hoelang we ermee bezig zijn. Na afloop ben ik nog uren bezig om de keuken weer suikervrij te krijgen. Ik doe het voor de ontspanningen en heb geen ambitie om het verder uit te bouwen. Daarvoor vind ik mijn huidige werk veel te leuk.'

Hoeveel uur werk je als doktersassistente?
‘Ik werk drie dagen in het gezondheidscentrum voor de Amstel, maar in het bijzonder voor dr. Bots. In december werk ik veertien jaar met hem samen. De eerste tien jaar zaten we in het oude gebouw. Ik werd helemaal betrokken bij de verhuizing naar het gezondheidscentrum, zodat ik het me snel eigen kon maken. Het bevalt goed. Het is een leuke praktijk met een gezellige sfeer. De ochtend staat in het teken van de telefoon. 's Middags houd ik mijn eigen spreekuur, waarin ik onder andere oren uitspuit of uitstrijkjes maak. Daarnaast doe ik de administratie en de accreditatie, dat wil zeggen dat we alles volgens vastgestelde protocollen moeten doen. Daar gaat veel tijd inzitten.'

Wilde je altijd al doktersassistente worden?
‘In vriendenboekjes schreef ik altijd dat ik verpleegkundige wilde worden. Maar toen ik klaar was met de Mavo stond ik voor de keus en heb ik besloten doktersassistente te gaan worden. Het is goed te combineren met mijn gezin. Mijn dochter Anne is zeven en mijn zoon Morris is vier jaar. Zij houden ook van bakken. Iedere vrijdag bakken we wel iets en dan laat ik ze hun gang gaan. Ze zijn heel creatief en houden net als ik van knutselen.'

Maak je nog andere creatieve dingen?
‘Als kraamcadeautjes heb ik voor baby's persoonlijke geboortepuzzels gemaakt. En in het toilet heb ik op alle tegeltjes teksten geplastificeerd. Ik probeer altijd iets origineels te bedenken, dingen anders te doen dan anderen zouden doen. Ik heb dertien jaar op dansen gezeten. Ik heb wedstrijden ballroom en Latijns Amerikaans gedanst. Maar daar ben ik mee gestopt. Ik vind het heerlijk om te bewegen. Ik ga graag hardlopen als mijn heupblessure het toelaat.'

Ben je een echte Kwakelaar?
‘Ik ben geboren in Uithoorn en opgegroeid in Mijdrecht. In 2005 ben ik deze kant op gekomen. Het is een rustig dorp en ik woon in een leuke buurt. De kinderen kunnen nog op straat spelen. Om een echte Kwakelaar te zijn, moet je hier geboren zijn. Mijn kinderen zijn echte Kwakelaars. Ik kom uit een grote familie. Mijn vader had vier broers en een zus. De meesten wonen in de buurt. Ik heb veertien neefjes en nichtjes. Ieder jaar houden we een familiedag. Ik heb dat nu drie keer georganiseerd samen met de vrouw van mijn neef. Daarnaast vieren we oud en nieuw met alle neven en nichten. Dat is veel drukte, maar ook veel gezelligheid.'

Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Richard van Zanten. Hij is de voorzitter van de Stichting AED De Kwakel. Ik ben aangesloten bij Burgerharthulp, dat is een landelijke organisatie. Ik heb me ook aangemeld bij de AED De Kwakel, dat is plaatselijk. Bij een oproep kunnen we snel handelen. In december heb ik mijn eerste training. Ik wil hem vragen hoe hij erop gekomen is om voorzitter te worden en hoe hij het combineert met zijn andere bezigheden'.

(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Jaap Maars - fotograaf)