Eugene Bleekemolen - 18 December 2014
De Kwakel - Eugene Bleekemolen heeft een drukke baan in de op- en overslag van cacao. Hij heeft een druk gezinsleven met vier actieve kinderen. Daarnaast vindt hij nog tijd om als gitarist in de band Alice good te spelen. Vorige kandidaat Klaas Kleijn wil van zijn plaatsgenoot weten waar hij de tijd en energie vandaan haalt om dit te combineren.
‘Muziek is ontspanning. Mijn hobby is mijn uitlaadklep. Dus ik put er energie uit. Het houdt me sterk om de rest ook goed te doen. Ik ben geïnfecteerd met het muziekvirus. Op elfjarige leeftijd werd ik fan van Kiss en ben ik gaan gitaarspelen. In het voorjaar van 2002 heb ik samen met Rob Woerden de band Alice good opgericht. Later zijn daar nog Aart Verhoog en Jacco Boer bij gekomen. De naam van de band is ontstaan, omdat mijn eerste vraag altijd is: alles goed. Dat hebben we verengelst tot Alice good. We hebben een logo ontworpen en een website gemaakt. Oefenen doen we elke dinsdagavond. We treden vijf tot tien keer per jaar op met bestaande nummers en eigen muziek. We spelen vooral classic rock. We hopen dat we als band gewaardeerd worden. We leggen de lat telkens hoger, maar we hebben verder geen ambities om door te breken. We hebben allemaal een gezin. Maar het is leuk om je af en toe als een rockster te voelen.'
Jullie treden ook weleens op voor een goed doel?
‘We zaten een keer met kerst voor de tv en zagen zoveel ellende voorbij komen. Daar kunnen we wat aan doen, dachten we. Als gezin hebben we toen allemaal een duit in het zakje gedaan en met elkaar voor drie jaar een kindje geadopteerd. We vinden het belangrijk om een link te maken naar een goed doel. Ook met de band konden we daar wat mee doen. Sabine van Eijk, familie van slager van Eijk, werkt in Kenia in een weeshuis. Een keer per jaar treden we op in de N201 en is de opbrengst voor de kinderen van Timau. Het is een kleine moeite. Wij vinden het leuk om te spelen, mensen hebben een leuke avond en de opbrengst is voor het goede doel.'
U hebt past ook opgetreden bij een film van uw zoon?
‘Mijn zoon doet een cameraopleiding in Hilversum. Samen met een vriend heeft hij een film gemaakt. Niet voor school, maar uit eigen beweging. Hij wilde een maatschappelijk probleem aan de orde stellen. Het gaat over zinloos geweld. Het filmpje duurt acht minuten. Op vakantie heeft hij het script geschreven. Een meisje gaat stappen en wordt lastiggevallen. Het is zonder budget gemaakt. Ze mochten de film in het Crown Theatre, waar hij als vrijwilliger werkt, laten zien. Hij werd meteen benaderd voor interviews en ze gaan kijken of ze er wat mee kunnen doen op middelbare scholen. Ik ben heel trots als vader. Nadien was een feest waar wij als band ook hebben opgetreden.'
Hoeveel kinderen heeft u?
‘Mijn vrouw en ik hebben vier kinderen. Van 10, 13, 17 en 19 jaar oud. De oudste is een meisje. We doen allemaal aan sport. Voetbal, hockey, badminton, dansen, tennis en schaatsen. Het is mijn vrouw die de boel op de rit houdt. Het weekend is voor quality time met mijn gezin. Op zaterdag sta ik meestal langs het veld. Het is belangrijk om een goede balans te vinden en iedereen aandacht te geven. We wonen sinds 1980 in De Kwakel. Ik ben geboren in een ziekenhuis in Amsterdam. Mijn ouders waren net naar Uithoorn verhuisd, dus daar ben ik opgegroeid. Later ben ik met mijn vrouw naar De Kwakel verhuisd. Het is een hechte gemeenschap waar veel gedaan wordt voor elkaar. Dat blijft me verbazen en is leuk aan De Kwakel.'
Wat voor werk doet u?
‘Ik ben ruim twintig jaar met veel plezier werkzaam in de op- en overslag van cacaobonen en halffabrikaten. Amsterdam is de grootste cacaohaven ter wereld. Vanuit de gouden eeuw wordt daar al cacao binnengebracht en in de Zaanstreek naar fabrieken gebracht. Ik doe de commerciële en logistieke dienstverlening. Het is een dynamische kantoorbaan. Ik ga ook naar klanten in Europa en soms West-Afrika. Er bestaat nog steeds een negatief beeld van uitgebuite boeren, maar bedrijven investeren veel in onderwijs, zorg en medische hulp. Er zijn veel projecten waar duurzaamheid bovenaan staat. Maar ik ben geen handelaar in cacao, enkel dienstverlener. Ik ben sinds 2012 zelfstandig geworden en werk voor meerdere opdrachtgevers, waarbij ik Katoen Natie Amsterdam BV en Commodity Controls BV aanstuur. Ik had de behoefte om voor mezelf te beginnen. Het biedt meer uitdaging en ik kan mijn eigen keuzes maken. Cacao is een prachtig product. Ik kom met veel mensen in aanraking in de handel en industrie, op de termijnmarkt en rederijen, dat is het leukste wat er is. Het is een kleine wereld en een grote wereld tegelijk.'
Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Mathijs van der Knaap, een altijd goedgemutste knaap uit De Kwakel. Hij is veilingmeester en ik zou van hem willen weten wat de kracht is om een goede veilingmeester te zijn.'
(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Enjoy Fotografie, Ingrid van Heteren)