Eugenie Nijholt -15 Januari 2015
De Kwakel - Eugenie Nijholt heeft in haar leven een paar grote overstappen gemaakt. Van een studie Japans schakelde ze over naar de opleiding Schoevers. Haar werk in de pensioenadministratie verwisselde ze voor een studie massagetherapeut. Vorige kandidaat Sabien Alonso wil Eugenie vragen waarom ze holistische massages geeft en niet de standaard massage.
‘Veel mensen denken bij massage aan de ontspanningsmassage, zoals ze die geven bij de sauna. Maar er zijn verschillende vormen van massage zoals de klassieke massage, chakra massage en bindweefselmassage. Op de studie krijg je meerdere massagevormen aangeboden. Ik ben net voor de zomer afgestudeerd als massagetherapeut. De holistische visie sprak me aan. Daarbij wordt gekeken naar het geheel van lichaam en geest. Ik zie een klacht als signaal van het lichaam. Veel mensen hebben last van pijn in hun schouders en nek. Ze zijn al bij de fysiotherapeut geweest of hebben medicijnen geslikt, maar de klacht blijft maar terugkomen. Het wordt tijdelijk opgelost. Ze komen niet tot de oorsprong van de klacht. Bij massagetherapie gebeurt er meer dan alleen een massage.'
Hoe kom jij dan tot de oorsprong van de klacht?
‘Ik houd eerst een uitgebreid intakegesprek. Dan kom je vaak al tot een bepaald punt waar mensen zelf niet bij stilstaan. Ik probeer ze bewust te maken van hun onderliggende gevoelens. De massage is een ingang om te voelen wat de klacht je te vertellen heeft. Als massagetherapeut ondersteun ik het bewust worden. Ik ga het niet voor ze oplossen en ik geef geen advies, want ik ben geen psycholoog.'
Waarom ben je deze studie gaan doen?
‘Ik deed pensioenadministratie, maar het werk veranderde. Het werd steeds onpersoonlijker. Ik miste het contact met klanten. Het bedrijf zou gaan verhuizen, dus ik zou meer reistijd krijgen. Toen ben ik op zoek gegaan naar wat anders. Ik wilde vooral meer contact met mensen. Mijn dochter zat destijds niet zo lekker in haar vel. Ik las iets over kindermassage. Zo ben ik op deze studie gekomen. Ik wil me nog gaan specialiseren in massage bij kanker. Voor deze mensen heeft het lichaam een andere betekenis gekregen. Ik heb een praktijkruimte aan huis, maar vind het geen probleem om naar mensen toe te gaan. Mijn bedrijf heet Tulia, dat betekent ontspanning in het Swahili. Ik zit nog in de opstartfase. Ik wil me aansluiten bij een beroepsvereniging, zodat mensen een deel van de behandeling vergoed kunnen krijgen. Het geeft ook een stukje zekerheid, want de beroepsvereniging kijkt naar je opleiding, vereist dat je studiepunten haalt door bijscholing en er is een klachtencommissie. Maar uiteindelijk gaat het vooral om de persoonlijke klik die je met iemand ervaart. Mensen moeten zich letterlijk en figuurlijk blootgeven. Dus het gaat vooral om vertrouwen.'
Hoe ziet je thuissituatie eruit?
‘Ik ben Amsterdammer. Mijn man komt uit Uithoorn. Ik ben blij dat we in De Kwakel zijn terechtgekomen. Het is leuk voor de kinderen, want er wordt hier veel voor hen gedaan. Mijn dochter is 12 en mijn zoon 9 jaar. Ze sporten heel veel. Zelf sport ik twee keer in de week in Amstelhof en zit ik op tennis in Kudelstaart. Ik ben bibliotheekmoeder op school en help waar nodig. Als vrijwilligerswerk ben ik taalcoach in Amstelveen. Ik help een Japanse mevrouw die meer over Nederland wil leren. Ze is al elf jaar in Nederland, dus haar taalniveau is niet slecht. Ze wil graag weten wat gewoon is in Nederland zoals het vieren van een verjaardagspartijtje. En hoeveel geld geef je als er collecte aan de deur komt. Dingen die voor ons de normaalste zaak van de wereld zijn.
Ik ben meer haar klankbord. Ik heb zelf Japans gestudeerd, dus ik ken haar cultuur een beetje. Ik vind bepaalde gebruiken niet raar. Tijdens mijn studie heb ik een jaar in Japan gewoond. We woonden met twintig studenten in het Hollanddorp. Als tegenprestatie moesten we in Volendamkostuum kaas en haring uitdelen. Later werkte ik met mensen die inmiddels al afgestudeerd waren en geen baan konden vinden. In mijn derde jaar ben ik gestopt en ben ik Schoevers gaan doen.'
Heb je nog andere hobby's?
‘We houden van verre reizen. Afgelopen zomer zijn we naar Costa Rica geweest. Twee jaar geleden waren we in Vietnam. Het is leuk om de kinderen te laten zien dat er meer is dan De Kwakel. Ik houd ook erg van skiën. Ik ga zelfs liever op wintersport dan op zomervakantie. Je bent er even helemaal uit en kunt je hoofd echt leegmaken. Verder houd ik van koken en bakken. Vorige week heb ik zo'n box met kant-en-klare recepten en ingrediënten laten komen. Ik wilde het weleens proberen. Zo hoef ik niet na te denken over wat we moeten eten, want dat komt meestal op hetzelfde neer. Nu word je aangezet om iets anders te koken dan normaal. Dat vind ik leuk.'
Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Renée Nollen. Zij is kindercoach en onderwijzeres op de basisschool. Ik wil haar vragen waarom ze minder is gaan werken en de stap heeft genomen om voor zichzelf te beginnen.'
(Bron: 15-1-2015, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)