Familie Blom - 21 Juli 2011

Kudelstaart – De tuin van de familie Blom is een klein paradijs, verscholen achter de hoge hagen langs de Hoofdweg. Een mooi gazon, leuke tuinornamenten, prachtige planten en een heerlijk zwembad voor warme dagen. Op vakantie gaan ze nooit, hun tuin biedt alles wat hun hartje begeert. “Kan ook helemaal niet”, zegt Jan Blom. “Want er zijn planten bij die met mooi weer wel drie keer per dag water nodig hebben.” En naast die tuin, alweer achter een hoge beschermende haag die voor rust en veiligheid zorgt, ligt een andere hobby van Jan: broedplaatsen voor tropische eenden en kooien vol kleurige parkieten. Jan hoort slecht maar daar merk je niets van, want praten kan hij als de beste. “En als hij het niet begrijpt, ben ik zijn teletekst”, zegt Jannie vrolijk. Een bijzonder koppel Jan en Jannie Blom, met een grote passie voor tuinieren. In de winter is hun domein een trekpleister voor veel bezoekers, want dan is de tuin sprookjesachtig verlicht. De prachtige tuin heeft een paar jaar geleden zelfs een prijs gewonnen bij SBS. Frans Kiel, met wie we vorige week spraken, vraagt zich hoeveel werk het betekent om dat allemaal te realiseren.

Jan Blom: “Het belangrijkste is dat ik het verschrikkelijk leuk vind. Toen we hier in 1976 kwamen, zijn we met een klein beetje begonnen, zo’n duizend lampjes; een paar boompjes. Van lieverlee hebben we dat uitgebreid. In september begin ik al met het snoeien van de bomen, want dat moet als eerste gebeuren. En de zijkanten knip ik met de hand; ze zijn drie meter hoog en op die manier kan ik er het beste bijkomen. In oktober zit in een maand lang in mijn oude geitenhok, nu de kerstschuur, al die lampjes uit te zoeken. Alles wat stuk is, repareer ik en ieder jaar betekent het dat ik drie- tot vijfduizend lampjes moet vervangen. Daar ontkom je niet aan. Begin november beginnen we met ophangen en daar zijn we wel een volle maand mee bezig. Ons streven is om de tuin op 5 december, met Sinterklaas, open te stellen voor het publiek. We geven iedereen die op bezoek komt een kaartje mee. En daarin vragen we om een kaart terug te sturen, met een reactie hoe ze onze verlichte tuin ervaren hebben. Ieder jaar krijgen we tussen de 100 en 150 reacties van mensen en dat vinden we zo leuk.”

Hoeveel lampjes heb je nu in de tuin?
“Op het ogenblik 50.000 lampjes en zeven sterren. In zo’n ster zitten twintig grote lampen; daar heb ik 120 lampjes omheen gevlochten en dat geeft een geweldig effect. Het kost me wel een dag werk om zo’n ster in te vlechten, maar oktober is vaak een maand van slecht weer en binnen zitten en dan heb ik mooi tijd om dat te doen. Lekker in mijn eigen schuur, goed verlicht en goed verwarmd.”

Welke type mensen komen de tuin bezichtigen?
“Veel ouderen, die vinden het geweldig. Er worden bustripjes georganiseerd om hier de tuin te komen bekijken. Maar vorig jaar, toen er een flink laag sneeuw lag en de tuin helemaal sprookjesachtig was, kwam er een groep hangjongeren langs; je kent dat wel, hun broeken halverwege hun kont. Allemaal met sneeuw in hun hand. Ik ben erg zuinig op mijn lampjes en was bang dat ze rottigheid wilden uithalen. Dus ik vroeg wat ze van plan waren. “Helemaal niks” zeiden ze. Ze vonden het alleen maar prachtig. We hebben hier een kerstman in de tuin staan, die een liedje gaat spelen als je er geld in gooit en een bus om geld in te zamelen voor blinde geleidehonden. De jongens hebben allemaal hun portemonnee omgekeerd in die bus en stonden te dansen bij de kerstman. Dat hadden we niet verwacht en het was ook voor ons een bijzondere ervaring.”

Je andere hobby vind ik ook heel bijzonder: het fokken van tropische eenden. Welke soorten heb je hier?
“Allerlei soorten Taling eenden, wel zeven of acht verschillende en daarbij ook nonnetjes, brilduikers, mandarijneenden en krooneenden. Het zijn tropische eenden en het is niet gemakkelijk om ze te fokken. Liefhebbers komen er wel eens een paar halen en ik ruil ze ook wel voor parkieten. Toen we hier kwamen wonen had Aalsmeer nog geen kinderboerderij en was ik van plan om particulier zoiets op te zetten. Het stuk land dat naast mijn huis lag, mocht ik van de gemeente daarvoor gebruiken. Daarvoor gold wel de afspraak dat dieren die opgevangen werden door de dierenbescherming bij ons geplaatst zouden worden. Dat hebben we twintig jaar gedaan, totdat ze hier zijn gaan bouwen. Toen moest alles weg.”

Wat betekende dat voor de dieren?
Jannie: “We moesten onderdak voor een heleboel dieren vinden en dat is gelukt. Door het hele land heen zijn ze terecht gekomen. De eenden heeft Jan losgelaten. Iedereen voorspelde dat hij ze dan kwijt zou zijn, maar dat gebeurde helemaal niet. Onze eenden zijn nog steeds los. Ze zwemmen door heel Kudelstaart heen en zelfs tot in De Kwakel. Maar als Jan fluit, komen ze gewoon weer terug naar huis.”

Nog even over de tuin. Is jullie elektriciteitsrekening niet gigantisch?
Jannie: “Dat valt reuze mee. Het is allemaal zwakstroom. ’s Ochtends vroeg doen we de verlichting niet aan, dat gebeurt alleen ’s avonds en ’s nachts is het uit. En weet je, wij gaan nooit op vakantie. Dit is onze liefhebberij. We genieten er allebei heel erg van. Dus hebben we daar ook het geld voor over.

Wie gaan jullie uitnodigen voor het volgende gesprek?
Appie de Hartog, een leuke man die het winkelplein hier in Kudelstaart bijhoudt. Wij willen wel eens weten wat zijn drijfveren zijn om dat te doen.

Jannie en Jan Blom: “Er worden bustripjes georganiseerd om hier de tuin te komen bekijken.”

Bron: Witte Weekblad >Truus Oudendijk> Foto: Arjen Vos, vosfotografie.nl