Gerard (Wery) Koeleman - 20 juni 2008

DE KWAKEL - Elke week wordt een Uithoornaar of Kwakelaar door het Witte Weekblad geïnterviewd. Hij of zij nodigt zelf een opvolger uit en bedenkt de eerste vraag. Vorige week nodigde Cees de Bruijn Gerard (Wery) Koeleman uit. Gerard (48) is vrijgezel. Hij is geboren in Vrouwenakker en woont vanaf 1969 in De Kwakel. Gerard is een fanatiek wielrenner, daarnaast wandelt hij graag. Zijn bijnaam is Wery, in de volksmond wordt hij zo genoemd. Velen weten zijn echte naam niet eens, bij deze dus: Gerard. Cees wil hem vragen wanneer hij nu eens het fietsen, het wielrennen, definitief verruilt voor het wandelen.

Op de eerste vraag antwoordt Gerard: ,,Ik ben bang dat ik Cees toch moet teleurstellen. Ik wandel graag, net als hij, maar het fietsen vind ik ook erg leuk en daar ga ik zeker niet mee stoppen.
Ik wandel sinds een paar jaar, maar wielrennen heb ik altijd gedaan. Met wandelen begon ik doordat mijn broer een paar jaar geleden vroeg of ik zin had om met hem mee te gaan en naar onze zus te wandelen. Zij woont veertig kilometer hiervandaan in Nieuwerkerk aan den IJssel. We zijn gegaan en het bleek hartstikke leuk te zijn om te lopen in plaats van te fietsen. In principe liepen we vanaf toen eens per jaar naar mijn zus, maar omdat het zo goed beviel, ben ik meer gaan wandelen. Inmiddels heb ik al een pelgrimstocht gelopen van Amsterdam naar Noord-Spanje, een tocht van 380 kilometer. We liepen elk jaar vijf dagen een stuk, waarbij we steeds verder gingen waar we gebleven waren. Cees was daar ook bij. Eigenlijk ben ik dus bij toeval enthousiast geraakt over wandelen en omdat het me beviel, ben ik ermee doorgegaan. Het voordeel van wandelen vind ik dat je meer ziet van de omgeving, het is een meer relaxte manier om van de natuur te genieten. Fietsen met een racefiets gaat veel sneller en dan zie je maar weinig mooie dingen. Met wandelen kun je meer genieten van het mooie van de natuur."

Sinds wanneer bent u actief aan het fietsen?

Dat is sinds 1983. We zaten in het café en het idee kwam op om een rondje te gaan fietsen van 30 kilometer. Dat leek toen het einde van de wereld, zo'n afstand was het! Met een groepje gingen we op pad. Inmiddels is de samenstelling van het groepje gewijzigd, maar de groep op zich fietst al ruim twintig jaar. Alle fietsers in onze ploeg zijn Kwakelaars, het is heel gezellig. We noemen onszelf 'Burning Ash', maar we zijn geen officiële vereniging of iets dergelijks. We fietsen puur recreatief,
niet voor de prestaties, maar we trainen wel serieus. In de zomer fietsen we vaak op zondagen ruim honderd kilometer. In de winter doen we het rustiger aan. In het verleden hebben we wel enkele klassiekers gereden met een ploeg, zoals de Amstel Goldrace en een Klassiekerweek.
Dat waren vier afzonderlijke tochten die we in een week hebben gefietst, in Duitsland, Italië en Zwitserland. Dat was heel leuk om te doen. In 1994 hebben we met een groepje in Oslo een tocht van 540 kilometer gefietst. Dat was een non-stoptocht waarbij we ook 's nachts doorgefietst hebben. Verder is het traditie om jaarlijks met een groepje naar Valkenburg heen en weer te fietsen.
Dan gaan we donderdag weg en zijn we zondag terug. We fietsen met een vast groepje, al twintig jaar, en soms komen er enkele nieuwe mensen bij."

Wat vindt u leuk aan wielrennen en hoe is dat begonnen?

,,Ik was een jaar of negen à tien toen de Tour de France werd gereden met Jan Janssen in de gelederen. Hij won in 1968 de Tour en dat was geweldig. Vanaf dat moment ben ik het jaarlijks gaan volgen. Het is net als met Ajax of Feyenoord, je wilt het volgen. Wat mij betreft was de Belg Eddie Merckx de beste wielrenner ooit. Het vervelende van de sport vind ik wel dat er zoveel doping wordt gebruikt. We hebben de afgelopen jaren erg veel ellende gehad, maar ik hoop dat het dit jaar goed gaat en dat de Tour 'schoon' blijft. Momenteel zie ik weinig echte uitschieters qua wielrenners,
dat is wel eens anders geweest. Zelf heb ik in het verleden wel een paar keer aan een wedstrijd meegedaan, maar echt fanatiek ben ik daar nooit mee geweest. Ik ben ook nooit lid geworden van een club omdat het recreatieve en de vrijheid me te lief zijn. Toen ik in 1983 begon met fietsen, was ik al 24 jaar en dat is eigenlijk al te oud om echt goed te kunnen worden. De wedstrijden reed ik een jaar of acht à negen geleden in Nes aan de Amstel. Het was heel leuk om te doen, maar ik ben er toch niet mee verder gegaan. Het recreatieve fietsen trekt me meer, vanwege de gezelligheid en een biertje na afloop."

Wat vindt u van vrouwen die gaan wielrennen?

,,Prima. Wielrennen vind ik ook een echte sport die geschikt is voor vrouwen. Er zijn bovendien veel goede Nederlandse wielrensters. Eerlijk gezegd zijn sommige vrouwen beter dan mannelijke wielrenners. Er is helaas minder media-aandacht voor vrouwen dan voor mannen en dat is jammer. Maar wie weet verandert dat nog eens in de toekomst."

Waar komt uw bijnaam vandaan?

,,Vroeger, toen in De Kwakel de Oude School er nog stond, was daar een grasveldje waar we als jongens altijd gingen voetballen. Sommigen van ons kregen toen de naam van een voetballer uit die tijd. Wery is de achternaam van een oud-speler van Feyenoord en wat mij betreft na Cruijff de beste speler die Nederland ooit gekend heeft. Hij speelde bij Utrecht van 1965 tot 1968 en is toen naar Feyenoord gegaan. Ik was van jongs af aan al fan van Feyenoord en Henk Wery was mijn topper.
Dus vanaf de lagere school, het moment dat ik die naam kreeg op het grasveld, is dat altijd zo gebleven. Veel mensen in De Kwakel hebben een bijnaam. Dat is handig omdat er soms meer dan één Koeleman of Voorn is. In mijn geval is het zo dat veel mensen mijn echte naam niet eens kennen en me alleen maar als Wery kennen."

Kun u nog iets vertellen over het wandelen?

,,Ik wandel nu alweer enige tijd en ga in oktober met Cees mee naar Peru voor een tocht. In 1996 ben ik in Nepal geweest om te wandelen, dat was super. We zijn bij de Mount Everest geweest en de Himalaya. Ik combineer het wandelen dan meteen met vakantie, want het zijn prachtige streken waar we heen gaan. Ik hoop dat het in Peru net zo bevalt als in Nepal destijds."'

Wie wilt u uitnodigen voor het volgende Kettinggesprek en wat wilt u vragen?

,,Ik wil graag Ruud Pouw uitnodigen. Ruud is een toffe jongen. Hij heeft een boek geschreven dat over wielrennen gaat. Ik fiets met hem en dat is altijd gezellig. Wat ik hem wil vragen, is wanneer er een tweede boek van zijn hand verschijnt. Misschien is hardlopen een leuk onderwerp voor hem?"

Bron: Witte weekblad 2008 Tekst:Samira Fiesler Foto: Patrick Hesse, Visionquest.nl