Gerrit Hoogebeen - 29 november 2018

De Kwakel - Ruim zeven jaar geleden gooide Gerrit Hoogebeen het roer om en begon zijn eigen bedrijf De Inlijsteraar. In het vorige kettinggesprek vraagt Pieter Voorn hem waarom hij is gestopt als verkoper in loondienst en hoe hij zich heeft ontwikkeld tot zelfstandig ambachtsman?

‘Ik werkte als accountmanager bij een kledingfirma. Ik reed naar ziekenhuizen om uniformen te verkopen. In 2011 besloot de directie te stoppen en stonden 68 mensen op straat, waaronder ik. Ik was 49 jaar en het was crisistijd, dus wat nu? Ik had een auto van de zaak, dus die kwamen ze weghalen, dat was wel even slikken. Ik was een echte salesman, dus ik had nooit kunnen bedenken dat ik lijstenmaker zou worden. Het was puur toeval dat ik bij een lijstenmakerij terecht kwam.’

Hoe is dat gelopen?
‘We lieten zelf iets inlijsten in Hilversum. Die lijstenmaker sprak zo gepassioneerd over zijn vak. Hij vertelde ook dat het een vergrijzende wereld was. De jeugd had er geen belangstelling voor. Als er geen opvolging is, stoppen de activiteiten. Dat bood mogelijkheden voor mij. Ik heb informatie ingewonnen en kwam terecht in Waalwijk waar ik een workshop volgde. Het had me vanaf dag één te pakken. Ik was bezig en dacht: dit is het. Ik ben een korte vervolgopleiding gaan doen en heb een maand of zes stage gelopen bij de lijstenmaker in Hilversum. Daar leerde ik alle ins en outs. Toen kwam het moment dat ik op eigen benen moest staan. Ik heb eerst gekeken of ik ergens iets kon overnemen. In deze buurt was niemand die ging stoppen. In Volendam wel, maar dat vond ik te ver rijden. Maar de betreffende lijstenmaker vroeg of ik dan interesse had om zijn inventaris over te nemen. Ik moest wel snel beslissen, want na twee weken sloot hij zijn deuren. Ik was er eigenlijk nog niet klaar voor. Ik heb het met mijn vrouw overlegd en zij zei: wat heb je te verliezen? Ik heb een vrachtwagen gehuurd en alle spullen opgeslagen. Toen heb ik de garage enigszins verbouwd, dat is nu de showroom waar ik mensen ontvang en ik heb een werkplaats in De Kwakel voor het zwaardere werk.’

Hoe beviel dat?
‘De stap is aan alle kanten goed bevallen. Terugkijkend is er veel gebeurd. Ik ging uit loondienst en was nooit zelfstandig ondernemer geweest. In het begin had ik nog niet alle technische facetten in de vingers, maar ik kon altijd bij mijn collega terecht met vragen. Gaandeweg heb ik alles geleerd en nu heb ik alles wel gezien. Wanneer mensen met een vervuild schilderij kwamen, liet ik dat eerst door een ander schoonmaken. Ik werkte samen met een restaurator in Hilversum, maar dat begon me op te breken dat ik iedere keer daarheen moest. Dat moet ik toch zelf ook kunnen leren. Er bestaat alleen een opleiding voor van vier jaar, maar ik hoef de Nachtwacht niet te restaureren. Ik ben op zoek gegaan naar iemand die me de praktijk van het vak wilde leren. Een jaar lang ben ik een dag in de week naar een restaurator in Brabant gereden. Hij heeft me het oude ambacht geleerd van schoonmaken, vernissen, scheuren repareren, verf retoucheren en doeken opspannen. Nu kunnen mensen ook met het vervuilde schilderij van opa bij mij terecht.’

Hoe hebt u bekendheid gekregen?
‘Ik kom uit de verkoopwereld, dat heb ik 35 jaar gedaan, dus dat hoefde ik niet te leren. Ik heb meegedaan aan kunstroutes, op braderieën gestaan, en kunstbeurzen bezocht. Ik ben lid van diverse ondernemingsverenigingen. Ik heb alles aangegrepen om naamsbekendheid te krijgen. Ook mond-tot-mond reclame begint nu ècht zijn werk te doen. Vindbaarheid op Google is belangrijk. Ik heb veel ideeën. Sinds een jaar heb ik een Schilderijcarrousel, een verfcentrifuge waarmee kinderen kunstzinnig met kleur bezig zijn. Het prikkelt hun fantasie. Het is primair voor kinderen, maar volwassenen vinden het stiekem ook leuk, het herinnert hen aan vroeger. Ik heb met het Schilderijcarrousel op de Kunstroute Zijdelveld gestaan en ben al uitgenodigd voor Koningsdag in Nieuwkoop. Ik had het wel gezien met rustig achter een kraam staan. Ik wilde wat verfrissends. Maar wel iets wat met mijn vak te maken had. Ik heb een ondernemende creatieve geest. Ik ben continue op zoek naar nieuwe dingen. Het mooie van ondernemer zijn is dat ik een leuk idee ook ten uitvoer kan brengen.’

Hoe uit die creativiteit zich nog meer?
‘Ik ben muzikant geweest op hoog niveau. Ik speelde gitaar in een band. We hebben twee cd’s gemaakt. Na acht jaar viel de band uit elkaar. Ook mijn focus kwam op andere dingen te liggen. Ik heb een mooie tijd gehad, maar zit nu in een andere fase.’

Bent u een Kwakelaar?
‘Ik ben vanuit Hoorn hier naartoe verhuisd, maar ik kom oorspronkelijk van de Veluwe. Ik kwam voor de liefde deze kant op. Marion werkte op Schiphol. We hebben onze huizen verkocht en zijn samen naar een nieuw huis gaan kijken. Veertien jaar geleden kwamen we in De Kwakel terecht. Het is een heerlijk dorp. We hebben met ons hart voor De Kwakel gekozen. En het bevalt nog steeds. Als ondernemer ondersteun ik de gemeenschap. Ik ben lid van de ondernemingsvereniging, sponsor het een en ander en we zitten in de organisatie van de kunstroute Qua kunst en Ambacht De Kwakel.’

Wie wilt u als volgende kandidaat vragen?
‘Rinze Bruinsma. Hij is voorzitter van de kunstroute Qua kunst en Ambacht De Kwakel en hij zit in de organisatie van Amsterdamse Bos Golf. Ik wil hem vragen waar hij zijn enthousiasme vandaan haalt om zich voor deze doelen in te zetten?’

(Bron: 29-11-2018, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)