Henk Snoek - 9 februari 2017

Herdenken met respect

De Kwakel - De voorbereidingen voor de 4 mei herdenking in De Kwakel zijn alweer voorzichtig begonnen. Acht jaar geleden startte Henk Snoek met de dodenherdenking in het Egeltjesbos. Inmiddels komen er zo’n vierhonderd mensen naartoe. Vorige kandidaat Jim Raadschelders vraagt Henk Snoek hoe hij op het idee gekomen is om de dodenherdenking te gaan organiseren?

‘Toen de scouting een nieuw clubgebouw wilde bouwen, hebben we daarvoor veel geld gekregen van de mensen uit het dorp en ik vroeg me af: Wat geven we als scouting terug? Landelijk helpt de scouting bij de herdenking op 4 mei. Zo kwam ik op het idee om dat hier zelf te gaan doen. We hebben een comité van zes mensen, die allemaal verbonden zijn of verbonden zijn geweest met de scouting.’

Wat doen jullie precies?
‘We zijn nu alweer begonnen met het aanschrijven van de gemeente. We zoeken bedrijven en verenigingen uit de buurt die een gedachtenis willen doorgeven of een krans willen leggen. De burgemeester mag niet bij ons aanwezig zijn, want zij moet naar de hoofdgemeente. We houden ons aan de regels voor 4 mei. Elk jaar is er een landelijk thema. In 2015 was dat: ‘Wie de ogen sluit voor het verleden, is blind voor de toekomst’. Alle scoutingleden krijgen de opdracht om iets te schrijven of te maken en ook wij maken iets wat daarbij past. Dat jaar hadden we een spiegel en een open venster gemaakt. Door de spiegel kijk je achteruit en door het open venster kijk je naar voren. Dit jaar is het thema hetzelfde als vorig jaar: ‘Geef vrijheid door’.’

Wat gebeurt er op 4 mei?
‘In het Egeltjesbos pionieren de verkenners en de stam van tevoren een toren met daarop de vlag halfstok. Twee jongens van de stam blijven daarbij staan tot het einde. Vooraf houden we altijd een generale repetitie, want het moet precies om acht uur klaar zijn. Om half acht komt de scouting aanlopen. Ze gaan dan staan met hun gezicht naar het publiek toe. Dan is er een half uur met gedichten en een gedachtenis door Gerard Vlutters. Daarna volgt de taptoe en worden de twee minuten stilte gehouden. Tot slot worden de kransen gelegd. Alle mensen krijgen een witte roos die ze zelf mogen neerleggen en daarna gaat iedereen weer naar huis. We worden gesponsord en geholpen door verschillende bedrijven uit de buurt en door buurtbeheer. We zijn een dag bezig met het opstellen en binnen een uur is alles weer opgeruimd. De kransen worden bij de kerk neergelegd, zodat mensen er vanuit het dorp zicht op hebben.’

Wat heb je zelf met 4 mei?
‘Om acht uur waren we altijd stil bij ons thuis en mijn schoonvader zette de auto aan de kant. We herdenken de gevallenen en doen dat met respect. Het zet mensen aan het denken en als scouting willen we daarachter staan. We doen het voor het dorp. Het loopt gemoedelijk en het geeft me een goed gevoel dat er zoveel mensen komen.’

Ben je zelf nog betrokken bij de scouting?
‘Vroeger ben ik bij de welpen geweest. Ik ben niet doorgegaan naar de verkenners. Ik woonde buiten het dorp op een kwekerij, dus ik was altijd buiten bezig. Later vroegen ze of ik leider van de verkenners wilde worden en dan heb ik jaren gedaan. Toen ik ZZP-er werd, ben ik gestopt, maar je blijft altijd lid van de scouting-familie. Mijn zoon zit nu bij de welpen. Ik hem heb bij zijn geboorte gelijk opgegeven, bij wijze van spreken. Zo blijf ik toch nog in contact met de scouting.’

Wat voor werk doe je?
‘Ik doe alles wat met tuinen te maken heeft. In de winter werk ik bij een kwekerij in Seringen en Sneeuwballen. In het voor- en najaar doe ik tuinonderhoud voor hoveniers. Ook maak ik funderingen van blokhutten. Ik doe van alles. Ik werk hoofdzakelijk in de steden. Met mijn zwager hadden we een eigen kwekerij, maar daar zijn we mee gestopt. In 2011 ben ik voor mezelf begonnen. Ik heb geen website, want ik heb het al veel te druk.’

Heb je nog tijd voor hobby’s?
‘Er zijn mensen die werken en mensen met een hobby. Dit is mijn hobby: werken, werken, werken. Van stilzitten word ik gek. In de vakanties helpt mijn zoon mee. We houden veel van hem en doen als gezin ook leuke dingen. Deborah komt uit Amsterdam. Voor haar was het even wennen om te wonen in een dorp. De eerste keer dat ze een pakje boter ging halen, bleef ze driekwartier weg. Iedereen vroeg wie ze was. We wonen in een leuk huizenblok, met veel kinderen van dezelfde leeftijd. We kunnen altijd bij elkaar aankloppen en in de zomer leeft iedereen buiten. Het is leuk om in De Kwakel te wonen.’

Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Sanne de Vries. Zij is ook leidster bij de scouting en lid van het 4 mei comité. Ze werkt in het ziekenhuis en studeert daarnaast nog hematologie en oncologie. Ik heb mijn zus en mijn moeder verloren aan kanker. Ter herinnering aan hen heb ik een tatoeage laten zetten. Ik wil haar vragen wat haar motiveert om zich voor deze ziekte in te zetten.’

(Bron: 9-2-2017, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)