Jack van den Hoek - 21 September 2009

Vorige week nodigde Marian Helling Jack van den Hoek uit. Jack komt oorspronkelijk uit Nes aan de Amstel maar woont alweer sinds 1989 in De Kwakel. Hij is 46 jaar oud en getrouwd met Marjon. Samen hebben ze drie kinderen. Jack is actief als vrijwilliger bij het Feestcomité maar heeft zelf nog nooit op een kaar gestaan. Daarom wil Marian hem vragen wat er allemaal moet gebeuren voordat de grote kermisoptocht de weg op kan.

Op de eerste vraag antwoordt Jack: ,,
We hebben vorige week een fantastische optocht gehad. Het was geweldig mooi weer en er deden een record aantal mensen mee aan de optocht. Het is een prachtige traditie in De Kwakel, nu alweer voor de 57e keer. Natuurlijk organiseren wij als Feestcomité de optocht, maar de invulling wordt door de deelnemers zelf gedaan. We proberen alleen maar het geheel in goede banen te leiden. We doen ons best om de optocht zo ordelijk en veilig mogelijk te laten verlopen zodat we deze traditie nog tot in lengte van dagen kunnen voortzetten.

Uiteraard moet er van te voren wel het één en ander geregeld worden. Dat begint eigenlijk al direct na het polderfeest. Langzaam maar zeker loopt het aantal deelnemende groepen op tot bijna veertig praalwagens. Zo'n twee weken voor de kermis is de lijst compleet. Alle karren, bouwplaatsen en aantallen deelnemers zijn bekend. Elk jaar zijn er maar een paar groepen die voor het eerst meedoen, daar gaan we dan een aantal keer even buurten. We leggen ze de regels uit en letten goed op de constructie tijdens de bouw. Dit werkt heel goed, want zij zijn uiteraard weer de bouwers voor de toekomst.

Alle groepen krijgen een uitnodiging om op de vrijdag voor de kermis naar 't Fort te komen. Het is daar dan altijd bomvol want iedereen weet wat er op het spel staat. Hier wordt namelijk de loting verricht voor de startnummers voor de optocht. Dat is het spannendste gedeelte. Er wordt bepaald of je voorop rijdt of gewoon tussen de andere karren. Er is gewoon geen groep te vinden die graag als eerste wil rijden, dus zolang nummer één nog niet getrokken is, loopt de spanning steeds hoger op. We vragen eigenlijk altijd maar één vertegenwoordiger per kar maar niet zelden zijn ze er allemaal. Tevens wordt door elke groep op de avond zelf de verzekeringspremie afgedragen. De deelnemers zijn dan in ieder geval tijdens de optocht verzekerd. Zaterdagmiddag gaan we in vijf groepen er op uit om de laatste controle aan de karren uit te voeren. Meestal is alles dik in orde, maar soms wordt er wel iets gevonden waardoor de veiligheid in het geding zou kunnen komen. De karrenbouwers hebben dan nog twee volle dagen om het in orde te maken.

Dinsdag is het dan de grote dag. Al om zeven uur 's ochtends zijn we dan met een groepje in de weer. Hekken zetten langs de invalswegen, afzetlinten plaatsen bij de school, autobezitters opsporen wiens auto puur in de weg staat en ga zo maar door.

Al voor acht uur komen de eerste wagens De Kwakel binnen. Wij moeten ze dan op volgorde zien te krijgen. Een heel gedoe, maar elk jaar lukt het ons weer. We voeren dan ook een controle uit op de aanwezigheid van een extra verbindingsketting en een brandblusser. De groepen met veel 16- en 17-jarigen krijgen van ons een polsbandje, met de bedoeling om nog jongere mensen van de kar te houden. Dat laatste vinden we heel belangrijk. Zestien jaar is de minimum leeftijd. We kunnen niet alle risico's uitsluiten, maar we doen er met zijn allen alles aan om dat zo veel mogelijk te beperken. Vandaar dat we vasthouden aan de leeftijdsgrens. Iets na negen uur gaat de optocht van start. We houden het rijschema goed in de gaten. We regelen het verkeer, we verkopen stemkaarten, kortom tijdens de hele optocht hebben we onze handen vol. Vooral als je bedenkt dat communiceren lastig is vanwege de harde muziek die van de karren komt."

Hoe lang ben je al lid van het Feestcomité?

Jack: ,,Oh, daar moet ik even over nadenken, waarschijnlijk al zo'n dertien à veertien jaar. Destijds ben ik gevraagd er bij te komen. Ik ben toen benaderd door Wim Börger. Het eerste jaar kijk je natuurlijk de kat uit de boom maar voordat ik het in de gaten had, lieten ze me al allerlei dingen regelen zodat je er binnen korte tijd al helemaal tussen zit. Inmiddels zit ik ook alweer heel wat jaren in het bestuur, daar vertegenwoordig ik de bouwploeg. Een clubje binnen het Feestcomité, dat verantwoordelijk is voor het onderhoud van materialen, selectie van attracties, bouwen en aanschaffen van nieuwe spullen en natuurlijk het hele onderhoud van het evenemententerrein."

Wat heb je zelf met de kermis?

,,Natuurlijk heel veel, niet zozeer met de attracties zoals ze op het kermisterrein staan, maar wel met de optochten. Het is toch fantastisch dat er al bijna zestig jaar zo'n optocht wordt georganiseerd! Kijk ook eens naar de kinderoptocht, meer dan 240 kinderen doen daar aan mee. De laatste drie jaar is er op maandagavond vlettentrekken, weliswaar georganiseerd door een andere groep Kwakelaars, maar een fantastisch schouwspel. Zoiets kan eigenlijk alleen maar in De Kwakel. Het vergt natuurlijk wel veel werk, maar dat hebben we er met zijn allen graag voor over. Zelf ben ik werkzaam als zzp-er en kan er dus tijd voor vrijmaken. Naast mijn werk heb ik een pensionstal in Nes aan de Amstel maar daar heb ik weinig werk aan omdat er daar twee toppertjes lopen die dat heel goed regelen. De kermisdagen zijn vooral heel hectisch maar altijd heel gezellig en leuk. Mijn vrouw rijdt zelf op een kar mee van het Feestcomité en verder ben ik samen met een aantal anderen de hele dag druk bezig om alles aan te sturen en zo goed mogelijk te regelen."

Doet het Feestcomité nog meer activiteiten?

,,Het Polderfeest wordt eigenlijk van begin tot eind helemaal door het Feestcomité georganiseerd, vooral bij de voorbereiding is daar veel meer werk mee gemoeid. De opbrengsten die uiteindelijk na het Polderfeest overblijven, worden weer gebruikt voor Koninginnedag en voor de Kermis. Deze activiteiten leveren ons geen geld op, maar dankzij het Polderfeest kunnen we zonder subsidie werken.

Gezamenlijk zijn we eindverantwoordelijk voor wat er allemaal gebeurd en dat is wel leuk. Het is een hele hechte ploeg mensen. De veiligheid blijft bij alle evenementen die het Feestcomité organiseert belangrijk. Bij de kermisoptocht gaat het er uiteindelijk wel om dat aan het einde van de dag iedereen veilig en wel in de tent verschijnt. Dan pas is het een echt feest. Die kermisdag is voor ons een hele lange dag, maar het is zeker de moeite waard. Onder de deelnemers was dit jaar een groep uit Woerdense Verlaat. En verder zijn er verschillende oude corsowagens opgekocht door groepen.
De limiet is op veertig karren gesteld maar het aantal deelnemers per groep wordt wel steeds groter. Ook mijn eigen zoon is nu actief bij een ploeg. Hij is vijftien en mocht dit jaar dus wel bouwen maar nog niet mee op de kar. Daar zijn we heel streng in. Ik heb zelf nog nooit meegedaan met de optocht. Wel heb ik in het verleden helpen bouwen aan een kar."

Wie wilt u uitnodigen voor het volgende kettinggesprek en wat wilt u vragen?

,,Ik wil graag Pim Oussoren uitnodigen. Pim doet veel vrijwilligerswerk, onder andere bij het Feestcomité en bij Rick FM. Hij is een eigen bedrijf gestart en ik wil hem vragen hoe hij dat alles combineert met zijn relatie."

Bron: Witte Weekblad Tekst: Samira Fiesler Foto:Jaap Maars.