Jan Kneppers - 14 Augustus 2013
Uithoorn - Zijn werk is zijn lust en zijn leven. Dertien jaar geleden begon Jan Kneppers zijn eigen bedrijf JK Bouw. Na een dag hard werken komt hij thuis in zijn woonboot bij zijn vrouw en twee zoons. In zijn vrije tijd is hij vrijwilliger bij het Feestcomité De Kwakel, die onlangs het Polderfeest organiseerde en gooit hij regelmatig een dartpijltje. Vorige kandidaat Susan Schijff wil van Jan weten wat spanplafonds precies zijn en of er veel animo voor is.
'Op een beurs kwam ik spanplafonds tegen. Het zag er professioneel uit. Ik ben dat erbij gaan doen. Ik moest eerst een cursus bij hen volgen. Nu ben ik dealer van Uithoorn tot aan de veerpont van Texel. Ik moet af en toe naar plaatsen waar ik nog nooit van gehoord heb. Een spanplafond is een hoogwaardig polyester doek, dat plaats je onder het bestaande plafond. Er hoeft niets gesloopt te worden. Er komt geen stukadoor of timmerman aan te pas. Het geeft bijna geen rommel en het is in een dag klaar. Het is toepasbaar op plafonds en wanden. Het doek kan ook worden bedrukt met een foto.'
Heeft u al veel spanplafonds gemonteerd?
'Ik zat zo vol met ander werk. Ik was bijna acht dagen per week aan het werk. Nu gaat het wat minder in de bouw. Dus is het een goed moment om wat meer reclame te maken voor de spanplafonds. Hiermee onderscheid ik me van andere bedrijven die hetzelfde werk doen. Meestal plaats ik de plafonds in badkamers. Daar is het vochtig en gaat het stucwerk vaak schimmelen. Dit doek is afneembaar. Pas was ik op een bovenetage in Amsterdam. De man had met moeite twee grote fauteuils naar boven gekregen. Als hij het plafond had moeten schilderen, moest alles weer naar beneden. Met dit systeem hoefde alles alleen maar in het midden te staan. Ik heb geïnvesteerd in de juiste gereedschappen. Zo heb ik een boormachine met ingebouwde stofafzuiging.'
Waarom bent u voor uzelf begonnen?
'Van oorsprong ben ik timmerman. Ik werk redelijk precies. Dat werd door mijn werkgever niet altijd in dank afgenomen, want tijd is geld. Dertien jaar geleden vond ik de tijd rijp om voor mezelf te beginnen. Ik ben begonnen in een garage in De Kwakel. Daar was ik na twee jaar uitgegroeid. Nu heb ik een werkplaats in Uithoorn en kantoor aan huis. Mijn vrouw doet de boekhouding en neemt de telefoon aan. Verder huur ik mensen in. Ik pak grote en kleine klussen aan. Ik zit bijna het hele jaar al vol. Vorig jaar net voor de kerst had ik acht dagen geen werk. De angst sloeg me om het hart. Het zal mij toch niet gebeuren... Ik ben keihard gaan werken en nu heb ik een strak schema met af en toe een onverwachte klus tussendoor. Ik vind het heerlijk werk. Het is mijn lust en mijn leven. Het contact met de klanten en het maken van iets. Ik doe alles zelf.'
Heeft u last van concurrentie uit Oost-Europa?
'Concurrentie is prima, maar het moet wel eerlijke concurrentie zijn. Je kunt nooit voor tien euro per uur een klus doen als je wilt voldoen aan alle wettelijke eisen. Ik werk zelf met Poolse jongens, die het goed voor elkaar hebben. Het zijn harde werkers. Er is daar heel weinig werk, dus het is pure noodzaak dat ze hierheen komen. Ik ben een keer in Polen naar een bruiloft van een van hen geweest. Ze moeten kilometers rijden naar hun vrouw en kinderen, die ze dan maar een paar keer per jaar zien. Ik moet er niet aan denken om maandenlang weg te zijn van mijn vrouw en kinderen. Ik heb veel respect voor ze gekregen. Maar werk wel eerlijk, want die oneerlijke concurrentie nekt veel bouwbedrijven.'
Waarom woont u in een woonboot?
'We hadden een advertentie in de Telegraaf gezet, want we wilden graag op een woonboot wonen. Ik woon hier 27 jaar. Nog steeds als ik het pad op kom, krijg ik een soort Center Parcs vakantiegevoel. Het is heerlijk wonen. We hebben kano's en een elektrisch bootje liggen. Je moet wel zeebenen hebben, want als het hard waait, wiebelt alles. Bij de aanleg van Meerwijk-West zou dit stukje weggaan, maar door de tuin van Bram de Groote is de weg opgeschoven. Als het aan ons ligt, gaan we hier niet meer weg.'
Wat doet u in uw vrije tijd?
'Ik zit 27 jaar bij het Feestcomité De Kwakel. We hebben net het Polderfeest achter de rug. Het was keihard werken, maar het was het waard. We hebben leuke reacties gehad. Het hoogtepunt vond ik de zondagmiddag. Er was vertier voor jong en oud. Iedereen had het naar zijn zin. Vooral het goud zoeken was een doorslaand succes. Moeilijk was het hoe we het rook- en drankgedeelte moeten aanpakken. We proberen te voorkomen dat jongeren op te jonge leeftijd aan de drank gaan, maar in de praktijk is het moeilijk te handhaven. Verder doe ik aan darten in competitieverband. We spelen op donderdagavond bij café Bolle Pouw. Ons team heet Simpel Arrows. We komen niet verder dan de derde divisie, maar we doen het ook voor de gezelligheid.'
Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
'Sandra Schellingerhout. Zij is een koffiezaak begonnen in het gezondheidscentrum. Ik vind het gedurfd dat ze in deze tijd die stap heeft durven nemen. Ik vraag me af hoe het ermee gaat?'
(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad) Foto: Jaap Maars