Jan Weij - 13 november 2013
Uithoorn - Jan Weij legt de laatste hand aan een groot schilderij van een polderlandschap. Schilderen is zijn passie. Hij heeft het zichzelf aangeleerd, maar het zit hem ook in het bloed, want zijn vader schilderde ook al. Vorige kandidaat was zijn zoon Patrick. Hij wilde graag weten waarom zijn vader is gaan schilderen.
‘Op school won ik al een vouwfiets met een tekenwedstrijd. Ik vond het leuk om te doen. Mijn vader kon ook goed schilderen. Hij werkte bij Fokker en schilderde vooral vliegtuigen. Ik ben gaan oefenen en dat ging goed. Ik heb nooit les gehad. Ik ben wel eens naar portrettekenen gegaan, maar de lerares zei: ik vraag me af wat jij hier doet. Op televisie zag ik Bob Ross, daar was ik van onder de indruk. Het programma duurde een half uur, dat nam ik op met de video en dan deed ik hem na. Op een keer kwam Patrick vertellen dat mijn verf nog nat was. Ik dacht: hoe weet hij dat? Hij had met zijn hand in de verf gezeten. Toen heb ik een tuinhuisje gekocht en daarin mijn atelier gebouwd. Inmiddels schilder ik weer in de huiskamer en wordt het tuinhuisje gebruikt als opslag.'
Is het een hobby of doet u het als beroep?
‘Ik heb veel schilderijen verkocht, maar ik kan er niet van leven. Het zou mooi zijn. Ik werk op de veiling. Ik begin vroeg en ben rond een uur of drie weer thuis. Dan heb ik nog genoeg tijd om te schilderen. We doen bloemenexport op Italië. Ik schilder graag bloemen na. Ik houd niet van abstract. Ik moet er niet over na hoeven denken wat iets betekent. Ik heb een voorbeeld nodig. Meestal schilder ik van een foto. Ik houd van felle kleuren. Ik ben een opgeruimd persoon. Als ik somber ben, dan maak ik donkere schilderijen. Ik heb net een moeilijke periode achter de rug, dus dat zie je terug in mijn schilderijen. Ik ben bezig met een schilderij vol symbolen, voor mezelf om alles te verwerken.'
Schildert u met olieverf of aquarel?
‘Waterverf is makkelijker, want dat kun je makkelijker herstellen. Bij olieverf geeft dat gelijk vlekken. Olieverf duurt langer voordat het droog is. Maar bij waterverf gebruik ik zo weinig water, dat je toch weer die felle kleuren krijgt. Een schilderij moet binnen veertien dagen af zijn, want anders worden de kleuren die ik heb aangemaakt, hard. Maar eigenlijk is een schilderij nooit af. Op een gegeven moment moet je gewoon je handtekening eronder zetten. Ik ben nog met een aantal schilderijen bezig. Tijdens het schilderen luister ik naar muziek. Pink Floyd is mijn favoriet.'
Wat zou u nog willen doen?
‘Ik zou wel willen leren airbrushen. Ik heb de spullen ervoor. Ik zou ook heel goed portretten willen leren. Bij een portret zijn er veel factoren die een gezicht herkenbaar maken. Bij een landschap maakt het niet uit waar ik het riet plaats. Een van mijn wensen is ook om iets live te schilderen. Op vakantie ben ik bezig geweest met krijttekeningen. Dat lukte heel aardig. Het leuke van buiten bezig zijn, zijn de reacties van mensen die langs lopen.'
Woont u uw hele leven al in Uithoorn?
‘Sinds 1986 wonen we hier in Uithoorn. Mijn twee jongens zijn hier geboren. Ik ben opgegroeid in De Kwakel en daar voel ik me nog steeds het beste thuis. Er wonen nog veel bekenden. Tijdens de historische filmavond was ik ook te zien als schilder. In De Kwakel zorgen ze voor elkaar, dat zie je bijvoorbeeld aan de Kwakelse veiling. Ik wilde een schilderij maken van de Schanskerk en dan de opbrengst aan de Stichting voor het behoud geven, maar het is zo'n gezeur rondom die kerk. Het is een monumentaal pand, het aangezicht van Uithoorn. Als je in de verte die twee toren ziet, dan weet je dat je bijna thuis bent. Ik vind dat het gebouw behouden moet blijven. In De Kwakel zouden ze met wat acties geld ophalen en het gebouw belangeloos met elkaar opknappen. Dat Kwakelse gevoel zie je hier niet. In Uithoorn is het verengingsleven niet zo hecht. Ik zit op biljarten bij Ponderosa, maar eigenlijk ben ik niet zo'n verenigingsman. Het wordt al gauw een verplichting.'
Heeft u nog andere hobby's?
‘Ik heb veel gevist. Ik ben lid van visclub Het Drijvertje uit De Kwakel. Overigens we zoeken nog nieuwe leden. Ik vis het liefst op brasem. Karpers vind ik niets aan. Muziek is een andere grote hobby. Alles uit de jaren zeventig en tachtig zoals Led Zeppelin, Status Quo. De tijd van mijn jeugd. Ik had het liefst in de hippietijd jong willen zijn, maar ik was te laat. Ik heb genoeg plannen om leuke dingen te doen. Maar werken daar gaat een hoop vrije tijd in zitten. Ik wil nog graag een megagroot schilderij maken.'
Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Buurvrouw Wies van den Bergh. Zij is 83 jaar en werkt nog steeds bij de kattenopvang. Ze gaat er elke zondag heen om ze te verzorgen. Daar heb ik grote waardering voor. Ze staat ook altijd klaar voor de buurt. Ik vraag me af waar ze de motivatie vandaan haalt om op de dieren te passen.'
(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Jaap Maars - fotograaf)