Jordan Boere en Patrick in ’t Veld - 10 oktober 2019

Jordan Boere en Patrick in ’t Veld zijn initiatiefnemers van wandelclub Het Slakkenspoor. Om de week op zondagochtend lopen ze met een groepje mannen een wandeltocht van zo’n twintig kilometer. Vorige week vroeg Jan Kas hoe zij ertoe gekomen zijn om een wandelclub te beginnen.

‘We waren een handbalteam bij KDO, Jan Kas was onze keeper, maar door blessures hadden we niet genoeg leden meer om door te gaan. Het was een leuke groep en we wilden eigenlijk niet stoppen. Toen hebben we de koppen bij elkaar gestoken en hebben we besloten te gaan wandelen. Dan blijf je toch actief en je komt nog eens ergens. Als je de hele week hebt gewerkt is het een mooie uitlaatklep. We zijn met een man of tien en bijna allemaal boven de vijftig. Sporten op hoog niveau houdt een keer op. Wandelen kun je tot je honderdste blijven doen.’

Jullie zijn echt een wandelclub?
‘Op een zondagavond tijdens het borrelen, dan ontstaan de meeste goede ideeën, hebben we de naam verzonnen: Het Slakkenspoor. Daar krijgen we onderweg veel reacties op. We hebben een eigen tenue, turkoois met zwarte opdruk. We hebben ook een eigen vlag. We zijn een keer met een paar man naar de Formule 1 in Oostenrijk geweest en toen kwam onze vlag op tv in beeld. We starten en eindigen altijd bij KDO. Als we terugkomen drinken we een borreltje in de kantine, dan legt beheerder René ons zwarte kleedje met logo op onze tafel neer. Zo blijven we binding houden met KDO. We sponsoren KDO; ons bord met logo hangt langs de lijn.’

Waar lopen jullie heen?
‘We verzamelen altijd bij KDO. In het begin liepen we vooral in de buurt. Nu kennen we elk hoekje van De Kwakel. Soms gaan we ergens heen met de auto en dan lopen we terug. Om de beurt zoeken we een leuke route uit. Natuurmonumenten heeft mooie routes. We hebben langs het Naardermeer gelopen, dat is een prachtige omgeving. Als we wandelen hebben we best tijd om rond te kijken, maar we zijn geen natuurkenners. We hebben een jongen uit de bouw die ons wijst op mooie gebouwen en iemand die gek is van auto’s. We genieten van mooie huizen, molens en de landerijen. Als we lopen praten we veel. We zijn heel open naar elkaar. Omdat je wandelt gaat dat makkelijk. Alles wordt besproken.’

Doen jullie ook mee aan georganiseerde wandeltochten?
‘Er zijn veel wandelclubjes in De Kwakel. Ik wist niet dat er zoveel mensen wandelden. Een keer per jaar in december houden we de Winter Wandelloop. Elk jaar organiseert een ander groepje dat. We verzamelen bij Hofstede Nooit gedacht en worden met een bus weggebracht. We lopen dertig kilometer, dus van tevoren moeten we een klein beetje voorbereiden. Na afloop eten we met elkaar op de Boterdijk. We hebben ook drie keer meegedaan aan de Kippenloop in Katwijk. We hebben twee keer op een camping overnacht en een keer in een hotel geslapen, zodat je de volgende ochtend vroeg kan starten. De avond daarvoor is een feestavond. De opbrengst van de kaarten is voor Kika. We lopen een tocht altijd uit. Soms heeft iemand een zwak moment, dan blijven er een paar achter om te helpen. We gaan met z’n allen uit en komen met z’n allen weer thuis.’

Zijn jullie een echte Kwakelse club?
‘Tijdens de Kwakelse veiling bieden we een wandeling aan voor twee personen. Daar wordt enthousiast op geboden. Het is een geheel verzorgde dag met ’s avonds een barbecue. Sinds twee jaar doen we mee met de Kwakelse kermis. Op maandagavond is er Trek ‘m erin. Als team doen we mee met deze touwtrekwedstrijd. Niet succesvol overigens. Tijdens Open Air in juni helpen we als team met het opbouwen en afbreken van het terrein. En één keer per jaar helpen we als groep bij Sport en Spel.’

Kunnen jullie iets over jezelf vertellen?
‘Patrick is slager bij Kwaliteitsslagerij Eijk en Veld. Hij is getrouwd met een Kwakelse en inmiddels helemaal ingeburgerd. Hij heeft twee dochters en een zoon. Ik werk bij Dirk Stam IJzerwaren in Mijdrecht. Ik heb een paar jaar in Mijdrecht gewoond, maar ben met gierende banden teruggekeerd naar De Kwakel. Het dorp bleef trekken. Ik heb twee dochters. Op maandagavond train ik de meisjes onder vijftien jaar bij KDO. KDO is een belangrijke plek voor De Kwakel. Mensen ontmoeten elkaar hier. Soms komen onze vrouwen ’s middags ook een borreltje doen.’

Wie willen jullie voor volgende week vragen?
‘Onze vrouwen Kirsten in ’t Veld en Armanda Boere. Ze hebben een kienclubje met zo’n tien meiden en ze heten de Kienmutsen. Ze komen bij elkaar als de ‘r’ in de maand zit, van september tot april. Een keer per maand organiseren ze een kienavond bij KDO. We willen hen vragen hoe het zo gekomen is dat ze zijn gaan kienen?’

(Bron: 10-10-2019, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)