Jos van den Berg - 24 maart 2016
Uithoorn - Jos van den Berg was een minuut van de dood verwijderd, maakte een ramkraak mee en lag op de Intensive Care nadat hij gebeten was door een junk. En dit alles gebeurde gewoon in een Nederlandse supermarkt. Later werd Jos eigenaar van de Albert Heijn op het Amstelplein waarvoor hij zich dag en nacht inzet. Vorige kandidaat Gert Stronkhorst vraagt hem hoe hij de supermarkt over tien jaar ziet.
‘Ik kom oorspronkelijk uit Brabant. We brengen de Brabantse gezelligheid mee. Ik heb het ondernemen niet van huis uit meegekregen. Vanaf mijn vierde tot mijn zestiende ging ik elke vakantie bij een oom en tante In Ouderkerk aan de Amstel logeren. Mijn oom zei al: Hij wordt ondernemer. Ik was weg van Amsterdam en wilde graag naar het westen van het land. Op mijn twaalfde ben ik begonnen in een campingwinkel waar ik bierflesjes mocht sorteren en met een tandenborstel de voegen tussen de tegels moest schoonmaken. Ik werk al vanaf 1984 bij Albert Heijn. Ik heb blauw Albert Heijnbloed. Ik vind het een fantastische formule. In 1991 ben ik in het Brabantse Lith voor mezelf begonnen als AH-franchiser. In 2000 heb ik de supermarkt in Zoetermeer overgenomen. Dat heb ik zes jaar gedaan. Daar heb ik heel veel meegemaakt.’
Wilt u wat over die periode vertellen?
‘We hadden veel last van criminaliteit. Mijn bijnaam was Texas ranger. Als baas moet je dapper zijn. Als er problemen zijn, moet je die oplossen. Opgeven komt niet voor in mijn vocabulaire. Ik was in 1984 al een minuut van de dood af bij een overval met dodelijke afloop. Mijn baas was zijn sleutel vergeten en ging nog even naar binnen om hem te halen. We namen afscheid en daarna werd hij overvallen en doodgeschoten. Ik heb een ramkraak meegemaakt. Op een gegeven moment dachten ze dat ik lymfeklierkanker had, maar ik bleek TBC te hebben. Een junk had me gebeten en naar me gespuugd. Ik slikte 21 pillen per dag. Ik had hartritmestoornissen en een veel te hoge bloeddruk. Na een vechtpartij lag ik op de Intensive Care. Er was een vergadering met de burgemeester over de situatie. Daar wilde ik per se naartoe. Het ging over mij. Met aangekoppeld infuus ben ik er heengegaan. Het was gekkenwerk. Ik werkte 115 uur per week. Daarna ben ik dingen anders gaan doen. Het is een aanslag op je lijf. Ik werk nog steeds hard, stel hoge eisen aan mijn omgeving en mezelf. De lat ligt hoog.’
En daarna kwam de supermarkt in Uithoorn?
‘Door overnames kwam er dichtbij mij een veel grotere supermarkt en moest de mijne weg. In 2006 kreeg ik de kans om de Albert Heijn in Uithoorn over te nemen. In februari 2007 zijn we begonnen. Ik vind dat je moet wonen in het dorp waar je onderneemt. Ik wil betrokkenheid tonen en wat teruggeven aan de gemeenschap. Ik geef anderhalve ton uit aan sponsoring. We sponseren op elk gebied. Maar we krijgen elke dag sponsorverzoeken. Het is moeilijk om tegen de een ja en tegen de ander nee te zeggen. Soms worden ze boos als je nee zegt. Daarom hebben we in het najaar de verenigingenactie. Daar hadden zich vorig jaar zestig organisaties voor aangemeld.’
Hoe ziet de supermarkt er over tien jaar uit?
‘Hoewel het online winkelen sterk in opkomst is, wil een deel visueel boodschappen blijven doen. Ik verwacht dat we straks onze portemonnee niet meer tevoorschijn hoeven te halen. We staan een aantal seconden stil en met behulp van een chip wordt het bedrag berekend en dat wordt automatisch van onze rekening gehaald. De winkels zullen veel groter worden. Als we straks het dorpscentrum gaan verbouwen, wil ik ook uitbreiden. De winkel zal eens zo groot worden en ik wil het nieuwste van het nieuwste. Ik ga vaak naar het buitenland bij andere supermarkten kijken. Vooral in Amerika staat alles in het teken van de klant. Ik zal mijn best doen om het zo persoonlijk mogelijk te houden. Klanten willen herkend worden in de winkel. De supermarkt is ook een sociale ontmoetingsplek.’
Doet u nog andere dingen?
‘Ik zit in verschillende besturen. Ik ben onder andere voorzitter van de winkeliersvereniging, lid van de Stichting Uithoorn in Bedrijf (SUB) en ik zit in de werkgroep dorpscentrum. Ik ben actief betrokken bij het landelijke bestuur voor AH franchisers. Ik ben veel onderweg. Ik vind het belangrijk om mezelf in te zetten voor anderen.'
Wat doet u om te ontspannen?
‘Ik ga drie keer in de week om zeven uur ’s ochtends sporten bij Amstelhof. Met mijn vrouw Monique en veertienjarige zoon Jayden ga ik om te ontspannen op vakantie. We hebben een appartement op Tenerife en maken als het mogelijk is een keer per jaar een verre reis. Ik lees graag om tot rust te komen, over advocatuur, misdaad of sport. Elke zaterdag ga ik naar de voetbalwedstrijd van de Legmeervogels, waar ik de hoofdsponsor van ben.’
Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Jelle Schmidt. Hij is voorzitter van de SUB. Hij is op zoek naar een nieuwe voorzitter. Ik wil hem vragen wat hij gaat doen als er een nieuwe voorzitter is gevonden. Gaat hij dan van zijn rust genieten?’
(Bron: 24-3-2016, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)