Peter Hoogeboom - 13 Mei 2015

De Kwakel - Peter Hoogenboom heeft rijen met ordners staan met papieren van alle besturen waar hij in zit. Hij houdt er niet van om ’s avonds voor de tv te hangen. Liever zet hij zich in om organisaties te ondersteunen met zijn talent en inzet. Vorige kandidaat Jos Bouma vraagt zich af wat hem beweegt om in al die organisaties te zitten en welke voldoening hij daaruit haalt.

‘Ik ben van oorsprong Amstelvener. In 1983 ben ik getrouwd en in Uithoorn in een huurhuis komen wonen. Uit belangstelling ben ik een keer naar de ledenvergadering van huurdersvereniging Onder Dak geweest. Zij vroegen of ik in het bestuur wilde komen en dat heb ik gedaan. Dat was mijn eerste ervaring met een bestuur. Ik ben penningmeester en een tijdje voorzitter geweest. Ik heb acht jaar in het bestuur gezeten. Het was een leuke tijd. We kregen training en werden geholpen om onder andere een volwaardige gesprekspartner te zijn.’

Dat besturen smaakte naar meer?
‘Mijn kinderen werden groter en gingen naar school. Ik vond het belangrijk om als ouder een bijdrage te leveren. Maar ik ben niet iemand die met acht kinderen onder mijn arm naar de Efteling gaat. Ik werkte bij de gemeente op de afdeling Onderwijs en werd benaderd door het schoolbestuur of ik in het bestuur van de Stichting Katholiek Onderwijs (SKO) De Kwakel wilde komen. In het begin was het spannend, maar je doet het niet alleen. Ik vond het belangrijk om mijn vakdeskundigheid in te brengen en kreeg er energie van. Na twaalf jaar heb ik gezegd: ik doe het nog drie jaar en dan stop ik. Het is goed dat er vers bloed komt met nieuwe ideeën en mijn kinderen waren inmiddels van de basisschool af.’

Toen ging je van de basisschool mee naar het voortgezet onderwijs?
‘Twee van mijn kinderen zaten op het Alkwin Kollege. Daar ben ik in de medezeggenschapsraad terechtgekomen. De medezeggenschapsraad bestaat uit leerkrachten, leerlingen en ouders. Zij hebben instemmings- of adviesrecht, dus dat is een andere invalshoek. Iedereen reageert vanuit een eigen achtergrond. Ik heb er veel van geleerd. Je komt met verschillende mensen in aanraking. Dat heb ik drie jaar gedaan. In 2007 werd ik door de toenmalige rector aangesproken. Er was een vacature in het bestuur stichting Keizer Karel. Dat vond ik een hele eer en daar heb ik ja tegen gezegd. In 2011 is het omgevormd tot een Raad van Toezicht. Wij houden toezicht of het beleid op de juiste wijze gemaakt en uitgevoerd wordt. Dit doe ik nog steeds.’

In welke besturen zit je nog meer?
‘We hebben drie kinderen en vinden het belangrijk dat ze aan sport doen. Mijn vrouw en ik vinden wielrennen leuk. Mijn zoon wilde ook op wielrennen. Zo kwamen we bij UWTC terecht. Een vereniging leeft van vrijwilligers. Ze vroegen of ik als vader met een vlag op de hoek van de straat wilde staan om auto’s tegen te houden. Zo raak je aan de praat. In 2003 ben ik in het bestuur gekomen. Een bestuur moet beleid maken over de financiën, huisvesting, vrijwilligers enzovoort. UWTC had geen eigen wielerbaan. In overleg met de gemeente kregen wij een eigen wielerbaan in De Legmeer. Het was leuk om daarover mee te denken. Dat zijn machtig mooie processen.
Fietsen is een passie van mij. Ik fiets zo’n 15.000 kilometer per jaar. Vroeger deed ik al mee aan de Elfdorpentocht. Tijdens een lustrum was er een prijsvraag en de winnaar won een racefiets. Dat was ik. Zo is mijn passie ontstaan. Later deden we als gezin mee. Toen was er een oproep voor bestuurders die een steentje wilde bijdragen aan het in stand houden van de dorpentocht. Besturen deed ik al en fietsen ook, dus dat was een logische stap.’

Ben je als bestuurder wel betrokken bij de dagelijkse gang van zaken?
‘Bij SKO De Kwakel heb ik lang in het bestuur gezeten. Ik verzorgde de post. Op vrijdag haalde ik de post uit de postbus, ging naar school om alles te kopiëren en te verspreiden. Dan had ik vaak lange gesprekken met de directeur. Op dat moment was ik erg betrokken bij wat er gebeurde. Bij de Raad van Toezicht gaat het meer om besturen op hoofdlijnen. Ook daar zitten slimme mensen. We praten over miljoenen en we hebben een grote verantwoordelijkheid over het voortbestaan van twee scholen. Bij de Elfdorpentocht gaat het erom dat er een fietstocht wordt uitgezet. Het is leuk om het naast elkaar te doen. Daar zie je de betrokkenheid en het enthousiasme van de mensen en na afloop de dankbaarheid van de deelnemers.’

Wordt het niet teveel al die besturen?
‘Op een gegeven moment zat ik in vijf besturen. Er waren weken dat ik elke avond bezig was. Ik zat een keer ’s avonds laat een mailtje te tikken. Een dag later kreeg ik allemaal verwarde mails terug. Ik had mijn mail aan het verkeerde bestuur gestuurd. Toen wilde ik het wat rustiger aan gaan doen. In de krant las ik een oproep dat iemand een Voedselbank wilde opzetten. Het leek me leuk om daar vrijwilligerswerk te doen. Dozen inpakken en weggeven. Maar de initiatiefnemer kende mij en zei: ik heb ook bestuurders nodig en jij zit meer op je plek in het bestuur. Dat is dan ook weer zinvol.’

Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Gerard van Veen. Hij is voorzitter van de UWTC. Mijn vraag is hoe hij de toekomst van de vereniging ziet.’

(Bron: 13-5-2015, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)