René Eikelenboom - 27 december 2018

De Kwakel – René Eikelenboom woont met zijn vrouw en twee jonge kinderen aan de Achterweg bij zijn kwekerij Arcadia Chrysanten. Vorige week vroeg Bart Oostveen hoe hij het ervaart als Westlander tussen de Kwakelaars en of er verschil is tussen de ondernemers daar en hier.

‘Het bedrijf heeft vijf vestigingen waar we met vijf compagnons eigenaar van zijn. Niet elke ondernemer is verantwoordelijk voor een eigen vestiging. We hebben overkoepelende taken. We kweken meer dan twintig variëteiten geplozen chrysanten. Geplozen chrysanten zijn chrysanten met één bloem op de steel. Ze worden bijna nooit als bos verkocht, maar ze worden gebruikt in boeketten. Negentig procent van ons product wordt naar het buitenland geëxporteerd. Vooral in Rusland zijn ze populair. Een week in een vrachtauto is geen probleem voor deze bloem. Nederland is een goede plek om chrysanten te telen. In Columbia worden ze ook geteeld, maar daar is de afzetmarkt vooral Amerika. We zijn de grootste producent in Nederland en het enige bedrijf met zo’n breed assortiment. Deze locatie is het grootst met twee kassen van vier hectare. Twee keer per jaar maken we een puzzel. Niet elk ras kan bij elkaar. De ene chrysant is volgroeid in negenenhalve week en de ander in tien weken. De meest gevraagde soort wordt gekweekt op de grootste locatie. Dat is dus afhankelijk van de vraag en kan zomaar wisselen. Op dit moment worden hier witte en gele geplozen chrysanten gekweekt.’

Woon je bij het bedrijf?
‘Elf jaar geleden ben ik verhuisd. Ik heb eerst tien jaar in Kudelstaart gewoond. Sinds een jaar woon ik voor de kwekerij. Mijn ouders hadden ook een kwekerij en we woonden altijd bij de kwekerij, dus dat voelt ouderwets goed. Ik heb een prima tijd gehad in het dorp, maar ik vind het ook heerlijk voor de kinderen dat ze lekker in de achtertuin kunnen spelen. Mijn dochter Fiene is vier en gaat nu naar school in Kudelstaart. Ons zoontje Brent is een jaar. Op zondag gaan we met z’n allen met de bolderkar even bij de bloemen kijken en bij de poezen. We hebben drie jachtpoezen rondlopen om muizen te vangen. Tussen de middag ga ik thuis lunchen en aan het eind van de dag is het werk klaar. Dat is niet veranderd ten opzichte van toen ik in het dorp woonde. Als er problemen zijn met de techniek moet ik er sowieso heen. Ik heb altijd storingsdienst, dus die zorg blijf je houden. Maar ik blijf niet op mijn bedrijf zitten omdat het gezelliger is dan thuis.’

Missen jullie het Westland?
‘Onze familie en vrienden wonen nog in het Westland. Zouden zij hier komen wonen, dan vind ik het hier fijner. Het is hier veel ruimtelijker dan daar tussen Den Haag en Rotterdam ingeklemd. Marijke en ik hebben elkaar leren in een café in het Westland toen ik al hier woonde. We hebben jarenlang in hetzelfde dorp gewoond en kwamen elkaar toen pas tegen. Zeker nu met de kinderen kost het veel tijd en energie om heen en weer te rijden.’

Merk je verschil tussen de ondernemers?
‘Tien jaar geleden moest ik erg wennen. Toen ging het economisch niet goed en zag je dat ze in het Westland de rug recht hielden. Westlanders zijn opener tegen elkaar. Er zijn excursiegroepen waar informatie met elkaar gedeeld wordt. We zijn met acht chrysantenkwekers en elke twee weken gaan we bij een ander kijken om van elkaar te leren. Westlanders zijn meer samenwerkers. Er worden makkelijker gezamenlijk dingen gerealiseerd bijvoorbeeld qua duurzaamheid. Onze afzet vindt ook plaats onder het merk Decorum, waar meerdere planten- en bloemenkwekers hun producten onder aanbieden. Decorum Flowers is een begrip in de bloemenwereld. Maar de cultuurverschillen worden overschat. Je kunt niet alle ondernemers over één kam scheren. Ook hier zie je dat ondernemers elkaar beginnen op te zoeken, vooral op het gebied van verduurzamen, want individueel is dat geen optie. Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder.’

Heb je nog hobby’s?
‘Daar komt het niet zo van. Vroeger deed ik aan squash en racefietsen. Sinds we kinderen hebben, is dat veranderd. Ik mis het niet. We zijn meer bezig rond het huis. Een beetje tuinieren en ik heb een speelhuisje gebouwd. Ik kies ervoor om mijn vrije tijd met z’n vieren door te brengen. Ik vind het gezellig om leuke dingen te doen met het gezin. Uiteten gaan kunnen we heerlijk van genieten.’

Wie wil je als volgende kandidaat vragen?
‘Arian Maat. Hij is onze buurjongen. Ik wil hem vragen hoe het hem bevalt om hier acht jaar als scholier werkzaam te zijn?’

(Bron: 27-12-2018, Conny Vos voor het Witte Weekblad en Robert Joore - fotograaf)