Richard van Zanten - 26 November 2014

De Kwakel - Vrijwel iedereen in De Kwakel weet dat ze bij Richard van Zanten moeten zijn voor eerste hulp. Al 28 jaar zet hij zich in voor de EHBO en sinds twee jaar is hij voorzitter van de Stichting AED De Kwakel. Vorige kandidaat Elvira Hogervorst wil hem vragen waarom hij voorzitter is van de Stichting AED en hoe hij het combineert met zijn andere bezigheden.

‘In 2010 werd in Aalsmeer een Stichting AED opgericht. Zij hebben veel goede reacties gehad. In Uithoorn wilden we met de drie EHBO-verenigingen een AED groep Uithoorn oprichten, maar dat is niet tot een goede samenwerking gekomen. Wij wilden te snel en sommige van onze sponsors wilden alleen De Kwakel financieren. Nu zijn er twee AED stichtingen. We zijn in 2011 opgericht en op 1 januari 2012 actief gestart. Onze doelstelling is om zes minuten zones te genereren. Bij het reanimeren binnen zes minuten neemt de kans van slagen met tachtig procent toe. De ambulancedienst is altijd te laat. Niet omdat zij zich niet aan de aanrijtijden houdt, maar de wettelijke norm is twaalf minuten, dus voor een reanimatie is dat te laat. Bovendien rijden er steeds minder ambulances in de avonduren en in het weekend.'

Hoe vaak is er al een beroep op jullie gedaan?
‘Het eerste jaar hadden we drie uitrukken. De eerste keer was er iemand binnen dertig seconden, maar het was al te laat. De tweede keer was het niet duidelijk wat er was gebeurd, maar het slachtoffer was al overleden toen wij kwamen. De derde keer was ik erbij. Het was zeven uur 's morgens en ik loop net naar de bushalte. De patiënt deed zelf de deur open. De mensen hier zijn gezond, dus onze inzet is nog niet hard nodig geweest. Maar in Uithoorn waren onlangs drie reanimaties in twee dagen. We willen er zijn als het nodig is.'

Hoe verloopt de samenwerking?
‘We hebben pas een overleg gehad met Stichting AED Uithoorn, de politie, brandweer en de ambulancedienst Amsterdam. Wij zijn burgerhulpverleners. We mogen dit doen in opdracht van de ambulancedienst. Zij staan boven ons, evenals de brandweer. Als de bevelvoerder vindt dat het goed gaat, laat hij ons gaan. Maar wij moeten ons aanpassen. We hebben nog niet zoveel ervaring met deze samenwerking. We gaan nu gebruik maken van coördinatoren als aanspreekpunt. Het is belangrijk dat we even elkaars gezichten gezien hebben. Stel dat ik mijn hesje niet bij me heb, dan herkennen ze me tenminste. Alleen bij de politie kan dat een probleem zijn, omdat er weleens vreemde agenten komen. Na een reanimatie gaat onze informatie en de AED naar de stichting Arrest. Zij doen onderzoek naar reanimaties.'

Hoeveel vrijwilligers doen er mee?
‘We hebben bijna dertig actieve vrijwilligers die 24 uur per dag zeven dagen per week een pager bij zich dragen. Ze zijn altijd oproepbaar. De meesten zijn ook lid van een EHBO-vereniging. Hoe meer vrijwilligers hoe beter, want sommige werken hier en wonen elders. Anderen wonen hier en werken overdag ergens anders. Uit onderzoek is gebleken dat iemand maar twee minuten goed kan reanimeren. Daarna moet hij worden afgewisseld door een ander. We hebben afgesproken dat er niet meer dan vijf mensen bij het slachtoffer mogen. De rest staat buiten in een rijtje op zijn beurt te wachten. Het moet ordelijk verlopen. We werken goed samen. Iedereen heeft zijn eigen taak. Met elkaar proberen we een mensenleven te redden.'

Wat is uw motivatie om dit te doen?
‘Ik heb een broer gehad, die is op zijn achttiende overleden aan leukemie. Ik was nog een kind, maar ik herinner me dat we door veel buren zijn opgevangen en geholpen. Ik heb dat als zo positief ervaren dat ik heb gezegd: Als het kan, wil ik iets aan de gemeenschap terug geven. Ik ben 28 jaar bij de EHBO. Vanaf 1995 ben ik voorzitter van de EHBO-vereniging St. Vincentius. Ik ben Lotus-slachtoffer geweest. Maar daar ben ik mee gestopt, want ik kreeg tijdgebrek. Op mijn werk ben ik hoofd BHV-er en ook daar hebben we een eigen AED.'

Wat voor werk doet u?
‘Ik ben support medewerker bij een Duitse bank. Sinds drie jaar moet ik daar regelmatig voor naar het buitenland. Soms ben ik twee tot drie weken weg. Toch is het een goede combinatie. EHBO is een deel van mijn leven. Zolang mijn gezondheid het toelaat blijf ik dit doen. Ik vind het belangrijk om elkaar te helpen. Ik ben blij dat ik dit mag doen.'

Hoe ziet u de toekomst voor de AED?
‘We hebben nu drie punten waar AED's hangen op de aanvoerroutes naar het dorp. Als het aan mij ligt, zou ik op elke straathoek een AED willen. Nou ja dat is overdreven, maar zeker elke twee à drie straten en bij mensen thuis. Verder vermoed ik dat de sociale media problemen gaan geven bij de hulpverlening. Mensen zetten alles maar online zonder respect voor de privacy van het slachtoffer en hulpverlener. Bovendien gaan ze eerder filmen, dan hulpverlenen.'

Wie wilt u als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Marco Smit. Hij maakt foto's voor het Feestcomité De Kwakel en beheert de website. Ik wil hem vragen hoe hij dat combineert met zijn werk, want hij is pas gestart met een eigen bedrijf in bedrijfskleding. In De Kwakel zijn zoveel vrijwilligers, dat maakt De Kwakel groot. Ik ben blij dat ik daar deel van mag uitmaken.'

(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Jaap Maars - fotograaf)