Simone de Vries - 22 Oktober 2014
De Kwakel - In de vrije tijd van Simone de Vries draait alles om sport. Door voetbal leerde ze haar man kennen. Zelf is ze een fanatiek sporter en haar kinderen vullen hun weekend met hockey en voetbal. Ze werkt samen met haar man op kantoor. Hij heeft een eigen administratiekantoor en zij leidt de zelfstandige afdeling Salaris- en Personeelsadministratie. Vorige kandidaat Diana Jonker wil van haar weten hoe ze omgaat met de steeds veranderende wetgeving.
‘Het probleem is niet dat mijn kennis niet up tot date is, maar hoe communiceer ik de kennis naar de klanten. Sommige klanten willen geen details weten, anderen willen alles begrijpen. Daarom ben ik presentaties gaan geven aan kleine groepjes. Ook heb ik mijn twee werknemers begeleid bij het behalen van hun Praktijk Diploma Loonadministratie. Toen bleek dat ik het erg leuk vond om mijn kennis te delen en ben ik freelance docent geworden in Utrecht.'
Waarom ben je dit werk gaan doen?
‘Mijn man is een administratiekantoor begonnen vanuit onze flat. Dat liep goed. Hij verhuisde naar een pandje in Amstelveen bij een collega in. Ik had een eigen baan, maar ik wilde wat anders. Toen ben ik voor hem de loonadministratie gaan doen. Gaandeweg heb ik alles geleerd. Ik wilde wel een beetje zelfstandigheid. Inmiddels hebben drie andere administratiekantoren de salarisadministratie van hun cliënten bij mij ondergebracht. We komen oorspronkelijk uit Amstelveen, maar daar konden we niets kopen. Zo zijn we in Uithoorn terechtgekomen. We zitten samen op kantoor. Maar thuis hebben we het niet over het werk. We hebben ook nog een leuk privéleven.'
Wat doen jullie buiten het werk?
‘Ik ben een sportgek. Ons hele weekend zit vol met sport. Mijn dochter speelt op zaterdag hockey. Ze is onlangs overgegaan naar een club in Amstelveen. Daar zit ze helemaal op haar plek. Mijn zoon speelt op zondag voetbal bij KDO. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin. Zelf zit ik op badminton bij B.V. De Kwakel. Vroeger heb ik ook gebadmintond. Ik was heel fanatiek, maar op twintigjarige leeftijd raakte ik overtraind. Nu had iemand een arrangement gewonnen op de Kwakelse veiling om met vrienden te badmintonnen. Ik was uitgenodigd en raakte zo enthousiast dat ik besloten heb weer te gaan badmintonnen. Het is reuze gezellig. Op maandagavond trainen we een uur, daarna spelen we partijtjes. Op zondag is de competitie. Als ik tijd over heb, ga ik bij mijn nichtje kijken. Zij speelt hockey bij het Nederlands dameselftal.'
Ben je verder nog actief in de verenigingen?
‘Vroeger heb ik bij Qui Vive trainen gegeven en ik ben coach geweest. Ik heb jaren lang in besturen van koortjes gezeten. Maar ik heb gemerkt dat hoe hard je ook werkt, je doet het nooit goed. Ik heb gezworen dat ik nooit meer in een bestuur wil. Maar ik heb veel respect voor mensen die dat wel doen. Mijn man is penningmeester en zit in verschillende commissies. Ik doe liever andere dingen.'
Zing je nog steeds in een koor?
‘Ik was altijd aan het zingen, toen iemand vroeg of ik een keer wilde meezingen in een koor. Daar zongen we wereldmuziek. Daarna ben ik naar het Amstel Gospel Choir gegaan. We traden vooral op tijdens begrafenissen en bruiloften. Op een gegeven moment had ik er geen zin meer in en geen tijd meer voor.'
Doe je nog andere dingen?
‘Voordat ik ging badmintonnen, deed ik aan hardlopen. Ik wilde vooral lekker bewegen. Maar hardlopen was te vrijblijvend. Ik had behoefte aan een stok achter de deur. Ik had mezelf wel een doel gesteld. Ik wilde een marathon lopen. Ik sloot me aan bij een groep. Daarmee gingen we een keer in de drie weken samen hardlopen. Maar ik raakte geblesseerd aan mijn knie. Ik was er drie weken tussenuit. Daarna heb ik het op mijn eigen tempo gedaan. Ik heb de marathon van Berlijn gelopen. Het was zo gaaf. Je bent echt op jezelf aangewezen. Ik wilde hem vooral plezierig uitlopen. Ik heb er vijf uur en tien minuten over gedaan. Daarna had ik geen doel meer. Ik loop nog wel eens hard, maar gewoon als ik er zin in heb. Ik ben een duursporter en geen sprinter. Als ik sport, vergeet ik de hele wereld om me heen. Ik kan er mijn rust in vinden.'
Je bent ook lid van een skeerlerclub?
‘Een buurvrouw en ik bleken een gezamenlijke hobby te hebben. Met een groepje gaan we in de buurt skeeleren. Onze club heet POOEW, dat staat voor Pas Op Overstekend En Wild. Een keer per jaar houden we een skeelerweekend. Dan gaan we ergens in het land logeren en daar in de buurt skeeleren. Helaas ben ik zelf niet meer zo actief op de skeelers. Ik krijg last van mijn rug. Dan fiets ik er met de racefiets naast.'
Nog andere hobby's behalve sport?
‘Ik ben gek op dieren. Ik had ooit tamme vogeltjes. We hebben konijnen gehad. Toen we hier kwamen wonen hebben we vissen in de vijver geërfd. We hebben een hond gehad, maar die is van ouderdom overleden. Ik vind vooral knuffeldieren leuk. We hebben nu alleen nog maar twee katten. Mijn man houdt er niet zo van, dus het is geen dierentuin hier.'
Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Hennie Lek. Hij is opgegroeid tussen de bloemen en planten in De Kwakel. Ik vraag me af hoe hij is terechtgekomen in de handel van Amerikaanse auto's, is dat een uit de hand gelopen hobby?'
(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Jaap Maars - fotograaf)