Wendy Bon - 04 December 2013

Vorige kandidaat Willy Mulder en Wendy Bon kennen elkaar van de ouderenzorg. Maar Wendy stapte over naar de kinderopvang. Begin november is ze begonnen als gastouder. Willy wil van haar weten hoeveel kinderen er bij haar terecht kunnen.

Ketting gesprekken - 04-12-2013 -Wendy Bon‘Op mijn veertiende ben ik vakantiewerk gaan doen in het bejaardenhuis. Ik vond het zo leuk. De zorg trok me. Ik wilde graag dienstbaar zijn. Later ben ik in de thuiszorg gaan werken. Dat een op een contact met de cliënt sprak me aan. Daarna heb ik in het ziekenhuis gewerkt. Je moet jezelf blijven uitdagen. Ik heb de verpleegkundige opleiding gedaan. Ik wilde uiteindelijk op de kraam- of de kinderafdeling gaan werken, maar toen leerde ik mijn man kennen. We werkten allebei flexibele diensten en zagen elkaar weinig. Hij is internationaal vrachtwagenchauffeur. Omdat ik het werken met kinderen miste en regelmatiger wilde werken, ben ik gaan solliciteren bij een kinderdagverblijf. Ik begon op de babygroep, maar ik merkte dat ik peuters ook heel leuk vond. Daar heb ik vierenhalf jaar gewerkt. In 2010 ontstond het idee al om voor mezelf te beginnen. Maar toen raakte ik zwanger van mijn dochter Kaylee. Zij is nu twee jaar en negen maanden. Daarna volgde mijn zoon Neil. Hij is acht maanden.'

Waarom heb je gekozen om gastouder te worden?
‘Mijn dochter ging van het kinderdagverblijf naar een gastouder. Dat vond ik zo warm. Ik dacht: dat wil ik ook bieden. Er komen maar vijf kinderen onder de vier jaar. De kinderen krijgen zo meer individuele aandacht. Ik heb met andere gastouders gesproken die hebben mij ook enthousiast gemaakt. Vooraf zijn er gesprekken met het gastouderbureau geweest. Dan volgt er een GGD-inspectie of het huis veilig is ingericht en moeten er vergunningen worden geregeld. Ik wilde al eerder beginnen, maar het duurde langer dan gedacht. Ik ben een opleiding begonnen over vroeg- en voorschoolse educatie bij kinderen. In maart hoop ik daarmee klaar te zijn. Daarmee leg je een basis voor de basisschool. Het is een werkwijze die je de hele dag door integreert.'

Vertel daar eens wat over?
‘Ik werk met knuffelbeer Kiki. De kinderen starten de dag met het wassen en aankleden van de beer. De beer wordt overal bij betrokken om ze structuur en een veilig gevoel te geven. Aan het eind van de dag gaat het huisje van de beer dicht. Dan weten de kinderen dat de dag voorbij is en dat hun ouders ze weer op komen halen. Er is een thematafel en een themavitrinekast waar de knutselwerkjes in staan. Bij het thema passen woordkaarten die de taalontwikkeling bevorderen. Door de woorden vaak te herhalen leren ze het woord spelenderwijs. We gaan vaak naar buiten met de bolderkar. Alles wat de kinderen meemaken, schrijf ik in een schriftje. Als de kinderen naar de basisschool gaan, is er een schriftelijke overdracht.'

Hoe scheidt je je privéleven van je werk thuis?
‘Ik ben vier dagen in de week van half zeven tot zeven uur gastouder. Ik heb nu één kindje. Voor mijn dochter is het net of er een vriendinnetje komt spelen. Mijn man is vaak voor zijn werk weg. Ik vind het prettig dat ik dit op mijn eigen manier kan doen. Ik kan zelf de regels bepalen en de lijnen uitzetten. Ik heb veel vrijheid. Natuurlijk heb ik momenteel weinig tijd voor mezelf. Toen de vergunning geregeld was, kwam ik in een stroomversnelling terecht. Een website opzetten, 2500 folders verspreiden, naar de Kamer van Koophandel. Het kost veel tijd om een eigen bedrijf op te starten. Ik ben ongeduldig van aard, maar als ik iets doe, wil ik het wel goed doen. Ik wil het uiterste uit mezelf halen.'

Welke hobby's kom je nu niet aan toe?
‘Voordat ik kinderen kreeg, heb ik veel gereisd. Afrika is mijn favoriet, daar heb ik diverse landen bezocht. Namibië vond ik het mooist. Ik heb in Maleisisch Borneo de Mount Kinabalu beklommen. Mensen zeiden dat ik dat niet kon, dus moest ik het tegendeel bewijzen. Ik stond als eerste die dag op de top. Ik zag de zon opkomen. Dat was zo'n intens moment. Ik heb veel geleerd van mijn reizen. Ik ben in de krottenwijken in Zuid-Afrika geweest. Dan waardeer je je eigen leven weer meer. Ik wil er ooit naar terug om voor het Rode Kruis als ontwikkelingswerker te gaan werken. Misschien als de kinderen groot zijn. We zijn jong ouders geworden, dus er is ook nog een toekomst na de kinderen. Maar ook voor de kinderen vind ik het belangrijk om ze met andere culturen in aanraking te brengen. Amerika staat hoog op ons verlanglijstje. Nu ze nog klein zijn, gaan we nog voornamelijk naar een huisje van Center Parcs. Verder staat het sporten op een laag pitje. Ook houd ik van schrijven. Ik schrijf korte verhalen en gedichten. Mijn wens is om een keer wat uit te geven. Met mijn man kijk ik graag naar thrillers, oorlogsfilms en komedies. Ik geniet er ook van om met de kinderen leuke dingen te doen. Naar het theater bijvoorbeeld.'

Wie wil je als volgende kandidaat uitnodigen?
‘Tineke Bouma. Zij is van gastouderbureua-OOK. Het gastouderbureau werkte eerst samen met Solidoe, maar is per 1 april zelfstandig verder gegaan. De gastouderbranche verandert ook steeds. Ik ben benieuwd hoe zij de toekomst ziet. Haar man heeft ook een eigen bedrijf. Ik wil haar vragen hoe ze werk en gezin combineert.'

(Bron: Conny Vos voor het Witte Weekblad, Jaap Maars - fotograaf)