Kenia - Sabine van Eijk
"In maart 2006 ben ik samen met mijn vriend "Dick Looy" en de twee kinderen "Miggy en Semmie" naar Kenia verhuisd. Mijn vriend is sinds 1993 rozenkweker en door zijn bedrijf zijn we uitgezonden. We zijn terecht gekomen in het plaatsje Timau, een klein dorp aan de voet van Mount Kenia tussen Nanyuki en Meru, in het hartje van Kenia. Het begin van het eerste jaar heb ik vooral nodig gehad om ons als gezin te settelen en te zorgen voor mijn twee dochters die toen 7 weken en 17 maanden oud waren.
We leerden mensen kennen, zochten winkeltjes uit waar we onze boodschappen konden doen, verdiepten ons in een toekomstige school voor onze kinderen en maakten ons huis eigen. Dat heeft wat tijd gekost, want de cultuur en het leven in Afrika verschilt zo met dat in Nederland. Na wat omschakelen, aanpassen en wennen, zijn we hier heel tevreden.
Eind 2006 kwam ik op het idee om iets voor de kansarme mensen in Timau te willen betekenen
en ging ik op zoek naar een goed doel. Ik kwam terecht bij het St. Steven’s weeshuis in Timau en na een aantal bezoekjes voelde ik me al erg verbonden met de 26 kinderen die in het weeshuis wonen. Mama Mwiti, de oprichtster van het wees-huis, neemt op indrukwekkende manier de zorg voor de kinderen op zich.
Liefde en verzorging van de kinderen is de eerste prioriteit, maar ik zag ook dat ze praktische hulp van buitenaf goed kan gebruiken. Ik ben begon-nen met een e-mail te sturen naar mijn vrienden en familie in Nederland om te vragen voor een donatie, zodat ik een feest voor de weeskinderen zou kunnen geven met de kerst. Ik wilde de kinderen zo graag verwennen met kadootjes en eten en drinken. Ik kreeg leuke en motiverende reacties en mensen ondersteunden me financieel. Dit eerste feest heb ik gegeven op het bedrijf waar we wonen. Het was echt een succes. De kinderen kwamen in taxi-busjes en met veel ballonnen, eten, drinken, nieuwe kleding, schoenen en spelletjes is het een geweldig feest geworden.
Het was voor mij zo emotioneel en fantastisch om naar die stralende koppies te kijken.
De weeskinderen waren zo blij dat er speciaal voor hun een feest was georganiseerd. Dat gaf mij energie en het zetje om nog meer sponsors te gaan zoeken. Inmiddels heb ik al 3 feesten gegeven, hebben de kinderen eten, kleding, dekens, schoenen, schooluniformen, rugzakken, ondergoed, medicijnen, pennen, schriften, knuffels, kookpannen, bestek en nog veel meer dingen gekregen.
Na de politieke onlusten, begin 2008, stopte de overheid voor een deel met het vergoeden van scholing, omdat dit geld nodig was voor onderdak en evacuatie van gedupeerden. Ik heb met donatie-geld de school van de weeskinderen kunnen ondersteunen.
In 2008 kwam er een nieuw idee in me op. Ik wilde het graag groter aanpakken. Spullen geven, feest-jes geven, dat is natuurlijk geweldig, maar hoe kan ik de kinderen op de langere termijn helpen? Dus ben ik gaan kijken naar een stuk land, waar we groente op zouden kunnen telen. Dat stuk land was gauw gevonden, een kennis van Esther Mwiti wilde zijn land beschikbaar stellen voor deze weeskinderen. Maar water was echter een grotere uitdaging.
In Meru, ten noorden van Timau, bevindt zich een kantoor wat water beschikbaar stelt voor de stuk-ken land in deze regio. Maar het was niet makkelijk om water te krijgen. Het water wordt uit een rivier gepompt en onderaan de rivier wonen mensen die ook gebruik maken van deze natuurlijke waterbron.
Na veel praten en uren wachten, heb ik het toch voor elkaar gekregen om ook een aansluiting te krijgen om het water op te mogen pompen.
In Nederland zaten mensen alles behalve stil.
Ik kreeg het fantastische bericht dat de Kerk in de Kwakel als eerste 1500 Euro bij elkaar had gecollecteerd. Daarom heb ik het project K.I.S. genoemd; het Kwakels Irrigatie Systeem. Er waren veel mensen nodig om een gat voor de pijpleiding te graven. Het aansluitpunt was boven op een berg en de Shamba (dat is tuin in het Afrikaans) 2,5 kilometer daar onder. Het gebied is ook erg rotsachtig en om de kosten laag te houden hebben 20 man een paar dagen gegraven. In de tuin hebben we een water voorraad gemaakt (middels een silo) voor de dagen dat er geen water beschikbaar is. We mogen maar om de dag water uit de rivier tappen om schaarste te voorkomen.
De shamba is voorzien van sproeiers om het gewas te bewateren. Eerst hebben we gekeken welke groentes goed aanslaan en met deze gewassen zijn we verder gaan planten. Op het 12 acre stuk land (bijna 5 hectare) staan nu: zwarte bonen, sukuma wiki (soort spinazie), wortels, uien, kool en tomaten. De kinderen eten er rijkelijk van en zijn uiteraard trots op hun oogst! De volgende stap is nu om fruit te gaan telen. En als we gaan uitbreiden, zal alle groente die niet wordt gebruikt voor het weeshuis, worden verkocht. Dit geld zal gebruikt gaan worden voor de vervolg-opleiding van de kinderen.
Kortgeleden is er ingebroken in het weeshuis. Gelukkig is er niets gestolen en waren de meisjes op het weeshuis ongedeerd. Voor extra veiligheid hebben we een deel van een stevig hek kunnen bouwen.
Ik zoek nog sponsors om het hek af te bouwen. Daarnaast hopen we binnenkort een kalf te kopen, zodat we in de toekomst onze eigen melk hebben. Praktisch, maar vooral ook waardevolle en dagelijkse lessen voor de weeskinderen. Veel mensen, die van het project weten, leven mee met de wees-kinderen. Vrienden en familie die ons komen bezoeken, houden bijna altijd wel een plek in de koffer vrij om iets mee te nemen voor de weeskinderen: knuffels, stiften, schriften, speelgoed, kleding etc. Zonder hulp van buiten af kan ik een stuk minder bereiken hier en daarom ben ik een ieder zo dankbaar dat zij met mij meedenken en helpen met het weeshuis!
Al een tijdje speelde ik met de gedachte om een grote inzamelingsactie te houden in Nederland. En om al deze ingezamelde goederen per boot naar Mombasa in Kenia te laten komen. Tijdens mijn laatste bezoek in Nederland heb ik hier een aantal mensen over gesproken. Gerard en Carola Vork hadden besloten om dit project op zich te nemen. Na weken van verzamelen en inpakken was de container tot de nok toe gevuld. De container is inmiddels onderweg naar Mombasa. We hopen spoedig de container hier in Timau te ontvangen en dan alle spullen te kunnen uitdelen aan de weeskinderen.
Als u denkt dat een 40 ft (60 kuub) container nogal veel is voor 1 weeshuis dan kan ik vertellen dat er alleen al in Timau en omstreken vele weeshuizen staan en het is de bedoeling dat ook deze weeskinderen kunnen delen in de vreugde om spulletjes te krijgen! Aan het einde van het jaar 2008 kreeg ik ook het fantastische bericht van Fons Stolwijk dat de kerstcollecte van de kerk uit De Hoef ten goede zal komen voor de transportkosten van Mombasa naar Timau.
Natuurlijk blijf ik ondertussen doordenken. Begin dit jaar zijn de oudste drie kinderen naar een vervolg-opleiding gegaan. Voor die 3 meisjes hebben we hier in Kenia een sponsor gevonden.
De eerste termijn is betaald en van het sponsorgeld uit Nederland hebben we schooluniformen en alle benodigdheden voor boardingschool gekocht. Natuurlijk volgen er volgend jaar en dat jaar erop nog veel meer kinderen die een vervolgopleiding nodig hebben, dus voor deze kinderen zoeken we nog sponsors. De regering betaalt hier niets aan mee. Voor deze kinderen zou dat dus betekenen dat ze niet verder kunnen leren, ondanks hun motivatie en doorzettingsvermogen. Ik ga mijn best doen om ook voor deze kinderen sponsors te zoeken, zodat ze zich toch verder kunnen blijven ontwikkelen.
Voor de kinderen die vooral praktisch zijn en aan het werk willen, ga ik kijken of er een cursus beschikbaar is en/of uitzoeken of de kinderen bij een bedrijf kunnen assisteren, waardoor ze een vak kunnen leren.
Tot slot wil ik graag iedereen heel hartelijk bedanken voor zijn of haar hulp. Ik kan geen goede woorden vinden om uit te leggen hoe blij en gewaardeerd deze 26 kinderen zich weer voelen sinds jullie mij helpen om al deze dingen waar te maken. Bedankt!!" Sabine van Eijk- Kenia. Meer informatie vind u op de website
___________________________________________________
Eind 2008 was Sabine in Nederland om haar familie te bezoeken en heeft zij met verschillende mensen gesproken over haar idee om een grote inzamelingsactie te houden en alle spullen per container naar Kenia te laten varen. Carola en Gerard Vork besloten om haar daarbij te helpen. Na weken van inzamelen en georganiseer was de 40 ft container helemaal nokkie vol.
"De container is gearriveerd in Mombasa!! Geen piraten, alles is soepel verlopen op de zee!.
De container is 8 januari jl. aangekomen en helaas heeft niemand de moeite genomen om mij te informeren. Ik ben er achter gekomen via een rekening die opgestuurd is door Shipping Line. Helaas moet ik nu boetes betalen voor elke dag dat de container daar staat te wachten. 20 dollar de eerste week, 40 dollar de tweede week en nu zit ik al aan 80 dollar!
Toen ik van Gerard en Carola hoorde dat zij het op zich wilde nemen om de container in Nederland te vullen met goederen en het transport van Nederland naar Mombasa te regelen, ben ik gelijk aan de slag gegaan om alle juiste papieren aan deze kant in orde te maken. Het was voor mij ook nieuw om dit te organiseren, maar het verliep redelijk soepel. Wat niet zo soepel verloopt is de waiver. Ik heb een waiver nodig om de goederen belastingvrij binnen te laten komen. Het is eigenlijk een vrijbrief die zegt dat ik de spullen niet ga verkopen en geen winst ga maken. We zijn al 4 keer voor niets naar Nairobi geweest. We worden van het kastje naar de muur gestuurd. De ene keer doet de elektriciteit het niet en kunnen we gewoon naar huis gaan (6 uur rijden heen en terug), dan is er weer iemand op vakantie en worden we weer zonder pardon naar huis gestuurd, dan weer is de juiste persoon niet aanwezig en de volgende zegt gewoon, we moeten het nog even doorkijken! Dus....... Ze zijn zelfs van het ministerie langs geweest bij het weeshuis en ik heb alle boeken laten zien en verteld welke spullen er alreeds gedoneerd zijn. Maar goed, om een lang verhaal kort te maken, ik heb nog steeds geen waiver en als ik deze niet heb dan moet ik bovenop alle kosten 5000 Euro betalen en ondertussen lopen de boetes in Mombasa op.
Nu heb ik 1 ding geleerd van mijn ouders en dat is: Geef niet op en laat je niet op je kop zitten! En dat doe ik dus ook niet. Na een week intensief bellen, vragen, mailen etc. ben ik, geloof ik, bij een vrouw terecht gekomen, die haar hart op de juiste plek heeft zitten. Zij heeft de juiste contacten en is bereid mij te helpen. Maar goed… om terug te komen op de waiver, ik weer allerlei nieuwe documentatie opgezocht en brieven geschreven uit naam van St. Stevens of ik alsjeblieft de goederen IDF, Duty and Vat free mag invoeren. Deze heb ik net opgestuurd naar mijn contactpersoon in Nairobi. Deze zegt goede hoop te hebben en zegt heel voorzichtig dat ik de waiver binnen 1,5 week hier op mijn bureau zal hebben. Ik hoop het echt!!!"
Kenia, 10 april 2009 Lieve mensen in Nederland,
"Gisteravond om half 9 is de container in Timau aangekomen. Het personeel was naar huis en het was inmiddels al donker geworden, dus ik moest nog 1 nachtje wachten. Vanmorgen om 8 uur kwam de container het pad van Batian Flowers opgereden! Jeetje mina, wat een groot ding zeg! Dick had wat mankracht voor me geregeld, zodat we lekker snel alles konden uitpakken.
We hebben besloten om de dozen in onze oude kantoren op de farm op te slaan, omdat er in het weeshuis niet zoveel ruimte is en omdat het er heel inbraakgevoelig is. Als mensen in de omgeving een 40ft container voorbij zien rijden naar het St. Stevens Weeshuis en vervolgens zien ze 700 dozen en allerlei tv.'s en naaimachines etc. uit die container komen, dan is de kans enorm groot dat er ‘s nachts mensen proberen in te breken. De bewaking op het weeshuis bestaat maar uit 1 man!
Ik heb 4 kantoren tot mijn beschikking, dus heb ik alles een beetje onderverdeeld in:
babyspullen, babyspeelgoed, maxicosi's, bedden
kinderspullen, speelgoed, fietsen, schoenen
volwassenspullen, zeep etc.
beddengoed, radio's, tafeltennis, naaimachines, tv's etc.
De komende week ga ik de vrachtwagen laden en ritjes maken naar het weeshuis in Timau en naar het weeshuis in Nanyuki om de babyspullen af te leveren! Alles staat tot nu toe op band en ik zal nog veel meer filmen. Hier alvast wat foto's van vanmorgen.
Een dikke kus van een blij meisje uit Timau! Veel groetjes van Sabine en familie uit Kenia."
___________________________________________________
Kenia September 2010
Beste familie, vrienden, kennissen en sponsors,
Hier een bericht uit Timau Kenia. We hebben een belangrijke beslissing genomen en dat is dat we een einde gaan maken aan ons prachtige avontuur samen in Kenia. Dick had ooit als wens om rozen te kunnen kweken in het avontuurlijke Kenia en ik had de wens om 4 jaar fulltime moeder te zijn. Missie geslaagd!! Dick is General Manager van Batian Flowers rozen in Kenia en Miggy en Semmie zijn inmiddels bijna 6 en bijna 5 jaar.
Er zijn verschillende redenen voor ons vertrek, sommige prive, maar scholing voor de kinderen is b.v. een belangrijk detail. Onze dochters Miggy en Semmie gaan 5 dagen in de week naar school toe. Voor mij blijft er dan niet zoveel meer over als fulltime moeder. Het duurt niet lang voordat Miggy en Semmie naar boardingschool zouden moeten gaan, wat inhoud dat ze 5 dagen in de week op school slapen in Nairobi of Gil Gil. Mijn moederhart is daar niet voor gemaakt om mijn kinderen op zo een jonge leeftijd ‘kwijt' te zijn aan school.
Ik kan me goed voorstellen dat u zich afvraagt: Hoe gaat dat verder met het weeshuis? Die vraag stel ik me elke dag sinds we weten dat we gaan vertrekken. Ik zal altijd mijn best blijven doen voor de weeskinderen, zij zijn in mijn hart gesloten. Sinds kort ben ik in contact met een jonge goedopgeleide vrouw die ik als consulente wil aanstellen zodat zij mijn belangen kan behartigen en tevens wil ik proberen om 2 keer per jaar het weeshuis te blijven bezoeken. Verder zal ik vanuit Nederland het project bijven voortzetten.
Miggy, Semmie en ik verlaten Kenia december a.s. Dick zal nog in Kenia blijven werken en pendelen tussen Kenia en Nederland. Dus er blijft nog inzage in het weeshuis zolang hij daar blijft wonen!
Mochten er nog vragen zijn met betrekking tot het weeshuis mail me dan zodat ik dat kan beantwoorden.
Veel lieve groetjes,
Sabine