Reunie Rooie Dorp-bewoners groot succes!

Echte Kwakelaars kunnen je direct vertellen waar je moet zijn, als je naar het ‘ Rooie Dorp' aan de Boterdijk zoekt. Echter, met de sloophamer voor deze buurt in het vizier, is het slechts nog een kwestie van tijd voordat dat mooie stukje Boterdijk alleen nog op een , al dan niet vergeelde, ansichtkaart te zien is. Een stukje Kwakelse historie gaat daarmee verloren. De Boterdijk zal op vier locaties worden ‘ opgeknapt' , naar maatstaven van Woongroep Holland. Het Rooie Dorp bestaat uit twee woonblokken van vier eengezinswoningen, gebouwd in 1918. Door de jaren heen hebben diverse Kwakelse families daar gewoond. En blijkbaar naar grote tevredenheid, want de laatste twee oorspronkelijke bewoonsters zijn pas enkele jaren geleden verhuisd naar een aanleunwoning of een seniorenappartement.

Ondanks de beperkte ruimte (naar de huidige maatstaven) waren het grote gezinnen die de woningen deelden, soms wel acht (of meer) kinderen! En dat in een tijd zonder TV, gameboys en andere apparaten om de tijd mee te doden. Dus werd er gespeeld zoals kinderen dat vroeger deden. Buskruit, verstoppertje (ruimte genoeg met alle schuurtjes) en paaltjesvoetbal behoorden daar tot de orde van de dag. Zodra de kinderen uit school kwamen, werd er door de jongens en de meiden verzameld bij de lantaarnpaal ‘achter op de werft' bij nr. 66. Het was er altijd een drukte van belang!

Met deze herinneringen in het achterhoofd, besloten enkele oud-bewoners om een reünie te organiseren. Ras-kwakelaars Cor Onderwater (‘kleine Dop') en Jan Kas wisten vele gezinnen van vroeger te bereiken. Enthousiast meldden de mensen zich aan om tussen alle mede oud-‘Rooie Dorpers' herinneringen op te halen voordat de sloophamer zijn werk zal doen.

Vrijdag 3 september was het dan zover. Er werd verzameld, uiteraard achter op de werft, en al gauw was het weer ouwe jongens-krentenbrood! De ene anekdote was nog niet verteld, of de volgende was alweer onderweg. Een oude traditie werd voor deze keer in ere hersteld: het fietsbanden slingeren. Vroeger werden oude fietsbanden niet zomaar weggegooid, maar moest men proberen om deze om de lantaarnpaal bij nr. 66 te slingeren. Ton Meijer bleek ook nu weer deze locale folklore tot in de puntjes te beheersen. Als eerste van alle aanwezigen wist hij de band met een routineus gebaar om de paal heen te slingeren. De sfeer zat er zodoende al vroeg in, en zoals het echte Kwakelaars betaamt, was het nog lange tijd erg gezellig daar op het ‘Rooie Dorp'. Een zeer geslaagde reünie dus. Op de foto's ziet u een aantal van de oud-Rooie Dorpers.
Van de financiële bijdragen door alle aanwezigen gedoneerd, was na afloop nog geld over. Besloten is om dit geld te doneren aan ThamerThuis, hetgeen door Jan Kas en Kleine Dop binnenkort zal gebeuren.