Herfst deert deelnemers optocht niet
06 september 2011DE KWAKEL - Al weken lang werd er in De Kwakel druk getimmerd, geverfd, gezaagd en gebouwd. De resultaten van al die noeste arbeid werden dinsdagochtend 6 september zichtbaar toen het dorpscentrum langzaam volstroomde met enorme bouwwerken op wielen; de Kermiskarren die deelnamen aan de jaarlijkse Grote Optocht. Hoewel normaalgesproken wakker worden na een korte nacht niet meevalt, zeker niet bij herfstachtig weer, sprongen velen dinsdag 6 september voor dag en dauw opgewekt hun bed uit. Nog voordat het licht werd, brandden in vele huizen de lampen.
Ook van het gewoonlijke ochtendhumeur had (bijna) niemand last en het aankleden en ontbijten verliepen vlot. Er zijn slechtere manieren om gewekt te worden; de Kermisoptocht is immers een evenement dat niemand wil missen. Buitendeuren werden zacht dichtgedaan en vreemd uitgedoste figuren slopen door de straten. Enige tijd later kwam de rest van het dorp tot leven; het dorpscentrum werd bezet door kermiskarren, de bakker, slager en supermarkt openden even hun deuren en wie nog sliep, werd gewekt door de muziek die uit de speakers van het dorpshuis en de karren schalde. In het anders zo rustige landelijke dorpje was de opwinding voelbaar; bijna iedereen had vrij genomen en ook niets anders in de agenda gezet, want niemand kon het dorp nog in of uit.
De weersvoorspellingen deden het ergste vermoeden, maar tot ieders opluchting bleef het vooral 's ochtends droog. Naarmate de dag vorderde, werd het weer slechter en werden de regenbuien heviger, maar toen had iedereen al ruimschoots kunnen genieten van alle pracht en praal.Dit jaar deden er officieus 43 karren mee, nummer 0A en 0B (de wagen van het Feestcomité, waaraan een prijsvraag was verbonden, en de Steelbandkar van Tavenu) meegerekend. De onderwerpen waren weer divers, sommige wagens hadden 'nieuwswaarde', andere waren ontsproten aan de fantasie van de bouwers. Opvallend was dat niemand aan de Smurfen had gedacht, die momenteel een 'heropleving' beleven; er draait een bioscoopfilm, een hamburgerketen deelt ze uit bij de kindermenu's en de winkels liggen vol artikelen. Wel vertegenwoordigd waren Robin Hood, Toy Story, de Katholieke kerk c.q. paus, Oh oh Tirol en varianten (Oh oh De Kwakel, Oh oh Eskimo), topkok Herman Blijker ('Herrie in de keuken'), de brute overval op de geldwagen, de zoektocht naar Khadaffi, de (niet meer zo) geheime dochters van wijlen Prins Bernhard, Toppers in concert en de verdwenen steeldrums van Tavenu.
Sommigen willen van De Kwakel een eigen gemeente maken met aangepaste openingstijden van het gemeentehuis, anderen zien een Kwakels raceteam en circuit wel zitten ('toevallig' de route van de kermiswagens), of verlangen terug naar de serie Baywatch. Leuke woordspelingen waren 'We zijn aan Winne Toe' (wat dit jaar niet lukte), en Beestcomité De Kwakel. Echte 'ooh's en aah's' zaten er dit jaar niet bij, zo vond men, behalve 'Toppers on Tour', maar dat was een 'koopwagen' - diverse onderdelen waren niet door de bouwers zelf gemaakt, maar geregeld door of via een Kwakelse contactpersoon van de Toppers zelf, zo werd al snel bekend. Het is mooi om te zien dat elk jaar oudere generaties bouwers die ermee stoppen, moeiteloos worden opgevolgd door nieuwe, net zo enthousiaste generaties. Zo blijft het een dorpsfeest voor iedereen dat nog vele jaren kan worden gevierd.
Bron: Witte Weekblad - Odette van Walsum
Naar het overzicht