Beleving Inge Quint - Hollands Beste Bloemstylist - deel II

Mijn beleving Hollands Beste Bloemstylist Aflevering 3/4:
De 2e groepsopdracht de bruidstaart! Ilona docente, mijn 2 vrienden de Tom's en Anita willen allemaal een sieraad van zilverdraad maken en daar de bloemen op plakken. Ik heb deze plaktechniek goed onder de knie maar nog nooit op zo'n frame toegepast en stel voor dat Ilona de leiding neemt! Op tv is het zo geknipt dat het lijkt alsof wij besluiteloos zijn, continu in discussie, maar natuurlijk is dit niet zo. Allemaal lekker aan het werk gegaan en inderdaad opnieuw laat Anita de anderen bepalen wat er gebeurt, iedereen heeft een eigen taak op zich genomen en dat gaat goed. Gaande het proces zie ik dat meerdere bloemsoorten halverwege ontbreken, men niet schoon werkt etc. Dan wordt ik assertief en ga hierover mensen aanspreken, maar weinig tijd, dus duidelijke taal! Hier ligt na de eerste groepsopdracht de basis voor een aantal medekandidaten om mijn functioneren ter discussie te stellen.... Moeilijk! zag hem eerlijk gezegd niet meteen aankomen, maar ook wel weer eerlijk, jammer dat Talpa, nadat in deze uitzending Anita naar huis gaat, mij als nieuw object gebruikt om mooie tv te maken! Of niet want ik krijg wel een mooi podium hierdoor! Het rugnummers noemen doen wij natuurlijk allemaal en nu wordt de uitwerking hiervan duidelijk op tv.....

Hoe leuk is het dat zowel Patty als de jury even later mijn bruidsboeket belonen met het hoogste cijfer en dat Patty mijn boeket verkiest boven de anderen Ibiza boeketten! Korte euforie.....
De ultieme dubbele overwinning, maar ‘het quoten' om half 2 's nachts zullen de eerste tranen uitlokken op tv! Ik ben na aflevering 3 erg moe en terneer geslagen, merk dat de motivatie ontbreekt. Thuis is het op Jan en mijn bedrijf extreem druk, had ik maar gewoon bij mijn meisjes gebleven en vakantie gevierd en ja hoe moeilijk is het voor sommige mensen om met ‘directe mensen' met een duidelijke mening om te gaan. Hoe moeilijk vind ik het om andersom met mensen te werken die heel anders over bloemwerk denken dan ik. Natuurlijk hebben die ook een sterke mening, maar uiten die dat niet allemaal met de camera of openlijk. Na een paar dagen vrij gaan we weer het atelier binnen en vertrekken naar Rijnsburg.

De Corsoauto met Ilona & Anton. Lol in de auto, we rijden, navigeren (op z'n dames dus niet altijd even duidelijk) en rennen ons rot om de juiste producten bij de kwekers te krijgen en wat is het opnieuw warm! Met maar 2 producten wordt in de auto al de basis gelegd voor het ontwerp en we zijn daar alle 3 heel gauw heel blij mee! Jammer dat bij Anton dan toch gaandeweg het vertrouwen weg is en de twijfel toeslaat, want tijdens de uitvoering is er altijd wel iets in een project waar je langer bij stil moet staan en waar enige discussie het geheel ten goede kan komen. Net als dat de verwerking van ieder product op dezelfde manier gestoken moet worden om het resultaat optimaal te krijgen. Ondergetekende overheerst opnieuw op dit voor mij zo bekende terrein, de ‘corsoauto'!Opnieuw vergroot men dit leuk uit, maar achteraf zo blij dat ik mijn stempel weer op deze opdracht heb gedrukt! Victory de overwinning "met een groot compliment van de jury!!!

Aflevering 5 : De 4e groepsopdracht is een duo opdracht en na de volgens Anton dramatisch verlopen groepsopdracht ‘De Corsoauto' komen we opnieuw in het zelfde team voor het maken van deze Kistbedekking! Op tv geeft Anton duidelijk zijn mening en wil niet met mij samenwerken.... Net als Sarah die koste wat het kost van mij wil winnen omdat ik te klassiek werk! Gek want mijn/ons idee heeft ons in de vorige opdracht(en) geen windeieren gelegd, maar waarschijnlijk is mijn relatief klassieke manier van werken niet zijn/hun ding...... Het kiezen van je plaats in het atelier of het loten d.m.v. het kiezen van een bloem met verschillende lengtes gaat iedere aflevering erg eerlijk en niets is in scene gezet, dus hoe ironisch dat wij opnieuw dezelfde kleur Calla op onze tafel hebben staan. We maken er nog een flauw grapje over de ‘twijfelachtige zwarte kleur', het gaat niet van harte! We rennen in de strijd om de kist allebei naar deze rieten!

De opdracht is Natuurlijk, veldachtig, de man hield van fietsen, en er moet ook wit, blauw en lila paars in verwerkt worden. Eigenlijk zitten we meteen op 1 lijn! Voor de tv makers jammer want een beetje spectakel onderling doet het goed!
Sarah, die koste wat het kost van mij wil winnen, omdat het haar eer te na is om van iemand met een klassieke handdruk te verliezen maakt samen met Ilona net als Hidde & Micha heel vernieuwend werk in wit, lila & groen tinten.

Haar aanval komt misschien op de kijker ‘gemeen over', maar iemand aanvallen op zijn stijl vind ik anders dan het persoonlijke gekonkel en het uitvergroten..... Achter de schermen praten wij heel relaxed over elkaars werk, stijl en verschillen, maar TV maken is TV maken en Sarah thanx voor je lieve woorden vooraf.... Achteraf kan zelfs ik er om lachen hoe alles op jullie overkomt!
Erg mooi niet praktisch is het werken op de kist van deze duo's, dat doe je alleen in overleg met de nabestaanden of wanneer het gekozen arrangement alleen ter plekke kan worden gemaakt, zoals ik ook aan Anton duidelijk maak tijdens onze samenwerking.....

Het rugnummers noemen doen we allemaal, alleen is de één is wat duidelijker dan de ander .
Ik werk voor o.a. Yarden en leveren rouwwerk door heel Noord-Holland ze zien mij aankomen als ik al die stukken op het rouwcentrum kom maken, zal een zootje worden!
Desalniettemin kan ik beide arrangementen enorm waarderen qua uitstraling, net als de
strakke, kleurrijke hoge kistbedekking van het duo Tom & Willem Jan. Ook niet goed vervoerbaar, maar de verwerking van het bloemwerk en kleurgebruik spreekt mij enorm aan.
Het niveau stijgt, je ziet dat er mooie arrangementen gemaakt worden, maar nog steeds blijft het lastig dat je niet, zoals ik dagelijks doe, zelf je producten kan kopen, het rijpheidsstadium kan bepalen en qua kleuren en soorten moet schipperen.

Ook nu winnen Anton en ik deze opdracht, WAUW! Overwinning nr. 3 in aflevering 5.! Heel blij en opgelucht en ik kon gewoon naar de verjaardag van mijn schoonvader en lekker naar mijn meiden en Jan op zondag! De volgende dag tijdens het wachten op het juryoordeel van de anderen hebben Anton en ik een goed gesprek en merken we dat de manier waarop we in het programma staan, onze ideeën qua bloemwerk en hoe we in dit geheel ons staande houden binnen deze relatief jonge groep best ver uit elkaar liggen, maar op creatief en sociaal gebied soms toch ook weer helemaal niet, tijdens het brainstormen komt vooral naar voren dat mijn extraverte karakter en het zijne regelmatig met elkaar in conflict zijn, maar elkaar wel waarderen als mens. Het plaatje ‘Omroep MAX' wordt door onze medekandidaten op ons geplakt en daar kunnen we enorm om lachen! Kortom Omroep Max wint, ‘daar staat dan ook wel wat en de volgende Quote die als een rode draad door ons programma loopt, voor de individuele opdracht ‘bloemstylisten klaar, schikken/schrikken maar'.... Ik vond Hidde er enorm bovenuit steken, maar was niet weg van de vernieuwende rouwarrangementen, wel zoo jammer dat schatje Ilona eruit gaat en hoe verassend Micha, maar van dichtbij zien bepaalde arrangementen er echt anders uit en valt de afwerking tegen. De stemmigheid overheerst in onze bollenschuur, ook thuis na het zien van de uitzending met elkaar, het onderwerp maakt zowel tijdens de opnames @ HBB als thuis een hoop verhalen en emoties los!

En dan sta je weken later op donderdag in je eigen dorp een dag na deze uitzending bij een condoleance in de ochtend bloemen te verversen en vraagt iedereen zich af, toeval, timing.....
De ‘bijzondere familie' waarvoor ik dit werk mocht maken geven mij de ruimte deze foto's te tonen en zeiden erbij, natuurlijk Inge "bijzondere stukken gemaakt door een bijzonder mens , voor een bijzonder mens, ik heb het deze week al eerder gezegd, ‘rouwwerk mogen maken is .... Het grootste compliment dat je in ons mooie vak kan krijgen', punt!