Stilte in ‘t Tourhome

Ondanks de start van de Tour de France en de voorbereidingen voor de Tour de Kwakel was het de afgelopen weken stil in en rond ’t Tourhome. Ruim een week voor de start van de Tour werd de Tour de Kwakel overvallen door het overlijden van haar oudste deelnemer, Ton Vlasman. Een deelnemer van het eerste uur, die sinds 2012 zijn ketelhuis één maand per jaar beschikbaar stelde als Tourhome.
Ton was twee jaar geleden de eerste winnaar van de grijze trui voor beste oudere. Een trui die hij tot zijn laatste dagen vaak met veel plezier en trots droeg. We zullen missen hoe Ton tijdens een kletspraatje op het erf altijd weer kon overtuigen dat hij toch écht een punt meer gescoord had dan jij.
Na een moment stilte voor Ton kon afgelopen woensdag begonnen worden met de loting. Live op Facebook kon een ieder volgen hoe de 90 deelnemers over 18 ploegen werden verdeelt. De uitzending kon zelfs in infrarood bekeken worden. Ondanks dat enkele directieleden fel oplichtten, was duidelijk dat er geen sprake was van warme en koude briefjes.
En dan was het afgelopen vrijdag tijd voor het inleveren van de eerste gouden lap. Allereerst de realisatie dat het eind september toch al weer snel donker is. Vervolgens aankomend in een leeg en muisstil Tourhome. Een aparte gewaarwording.
Bij het schrijven van dit artikel zijn de eerste standen nog niet bekend. Wel is een aantal deelnemers in de traditionele valkuil getrapt van het niet vermelden van de voorletter van renners met dezelfde achternaam. Marco Pouw is niet voor één gat te vangen en plaatste de letter C voor Pedersen. Tot zijn grote schrik was dit niet de wereldkampioen die de volgende dag de top 10 in sprintte, maar zijn minder getalenteerde naamgenoot.
Het zijn deze verhalen die de Tour de Kwakel tot zo’n mooi spel maken. En dat spel leeft ook dit jaar op afstand voort. Op 1,5 meter, via de app en voor een enkeling vanaf grote hoogte.