1905 - 1940 Een brug bij Vrouwenakker I
In de 18)twintigerjaren is de bevaarbaarheid van de Amstel en Drecht grondig aangepakt waarmee een broodnodige economische impuls werd gegeven. Niet alleen de Amstel-Drecht zelf maar ook de er langs liggende Jaagpaden werden opgeknapt en verbeterd. De tolgelden verdwenen en de bouw van een brug met dubbele klap bij Vrouwenakker nam de plaats in van de schouw.
In later jaren kreeg de brug een steeds voornamere rol zeker toen in 1884 de Drechtdijk tussen Vrouwenakker en De Kwakel werd aangelegd en een doorgaande weg vormde in combinatie met het droogvallen van de Legmeerpolders.
De brug aan de vrouwenakker gezien vanaf de Ruigekade. Op de achtergrond het dubbele brugwachterhuis dat in 1907 werd gebouwd. Rechts achter de brug de contouren van Zuivelboerderij Vrouwenakker. De eerdere naam Schouwzicht van de boerderij herinnerde aan het vroegere schouwtje dat tot de komst van de brug hier als overzet diende.
We begeven ons naar het begin van de 19e eeuw. Het Jaagpad volgend vanaf Uithoorn langs de (Amstel)-Drecht eindigde bij Vrouwenakker aan de monding van de Kleine Drecht. Hier was het met de jaagpaarden overvaren met een schouw. Voordat de weg kon worden vervolgd aan de andere kant over het Jaagpad richting Nieuwveen diende er eerst bij het aloude Pintje ter Loop, de voorloper van het café Van Rijn, tolgeld te worden afgedragen. Hopelijk voor de tolpachter werd er dan ook een consumptie genuttigd. Foto (1934, schilderwerk aan de brug) >
Na 115 jaar is de brug begin 1940 afgebroken en opvolgend vervangen door stalen exemplaar met enkele klap.
Een winterse blik vanaf het erf bij de familie Van Rijn aan de Vrouwenakker. Zelfs de Amstel-Drecht is dicht gevroren wat duidt op een strenge vorstperiode. Aan de overzijde de uit 1869 daterende boerderij van de familie Langelaan. Wat meer naar links over de brug de voormalige woning en bakkerij van de familie Westerbos. Aanvankelijk stond daar alleen een woning waar in 1888 de familie Conijn kwam wonen. In 1891 liet Cornelis Conijn (1830/1903) er een broodbakkerij aanbouwen. Deze ging over aan zijn zoon Eduard die later naar Noorwijkerhout is verhuisd. De woning met bakkerij ging opvolgend over aan de familie Westerbos.
De Vrouwenakkersebrug dateert uit 1940/41. Met het uitbreken van de tweede wereldoorlog was de oude brug inmiddels al gesloopt. Middels een schouwtje werd zolang de overtocht verzorgd. Het ontbreken van de brug heeft na de Nederlandse capitulatie in mei 1940 mogelijk een bombardement voorkomen. De brug, die er niet meer was, zou hierbij dienen als oriëntatiepunt voor het lokaliseren van enkele munitieschepen die bij Vrouwenakker lagen.
Uit voorzorg hadden de schippers zelf hun schepen, (die in het kader van de mobilisatie waren gevorderd) al laten afzinken waarmee de munitie onbruikbaar was en niet behoefde te worden opgeblazen om het uit handen van de Duitsers te houden.
Bron: Archief, J.M. van Doorn, Kudelstaart 2006