1973 - Café Pouw en Ons Huis

Rond 1900 stond aan de Boterdijk het Café van Cornelis Pouw.

Op de gevel van het pand stond boven de deur “Billiard & Toulet“ (Biljarten & Kaarten). Cornelis was een vroom mens, wat bleek uit zijn spreuk die binnen in het café te vinden was:

Ik heb nat in mijn vat,
dat is voor de vromen.
Die vechten haat en borgen laat,
mag vrij hier binnen komen.

Cornelis was net als vele anderen in die tijd niet alleen een kroegbaas, hij was tevens kapper en slager. Ongeveer tot 1920 werd het café van Pouw gebruikt voor algemene vergaderingen van het bestuur van de Boerenleenbank, later de Rabobank. Na die tijd bleek de zaal te klein en werden de vergaderingen in Uithoorn gehouden in café-restaurant Fritschy.

De scouting, die in 1946 was opgericht door Rinus van Egmond, ging in 1945 proefdraaien met aalmoezenier Cramers bij Café Pouw. Het kleuteronderwijs begon ook in 1946, opgezet door Meester Graven met Juffrouw Bakker (die kwam uit Roelofarendsveen) en juffrouw Van ’t Hart (dochter van Johannes van ‘t Hart ook uit de Veen). In de jaren na de oorlog groeide De Kwakel enorm en om de kinderen op te vangen werd dus “De Bewaarschool” opgericht. De juffrouwen hadden ieder 65 kinderen in de klas en het eerste onderkomen was in de oude school aan de Boterdijk en naderhand (1951) in De Stal bij Café Pouw.

Juffrouw Bakker leidde de kleuterschool van 1946 tot aan haar pensioen in 1973.

Caféhouder Pouw overleed in 1954 op 81-jarige leeftijd en schonk het pand en de grond aan de R.K. Kerk. Cornelis Pouw was een sociaal mens en had geen kinderen. Hij vond dat zijn nalatenschap ten goede moest komen aan de gehele Kwakelse gemeenschap.

Links het pand van C. Pouw, kapper, slager en kroegbaas. Rechts de boerderij `Mea Laetitia´ van Van Doorn.

Ons Huis met To & Jo
In 1955 zocht het kerkbestuur een opvolger voor Cornelis Pouw. In To van Doorn vond men de juiste persoon als beheerder. Zij beheerde dit gebouw samen met haar vriendin Jo Vlasman. De uitspanning kreeg de naam “Ons Huis”. Jarenlang werd er door verenigingen als de damclub Kunst en Genoegen, De K.A.J. (Katholieke Arbeiders Jeugd), de K.T.J. ( Katholieke Tuinbouw Jongens) en de K.T.M. (Katholieke Tuinbouw Meisjes) en vele ander verenigingen, intensief gebruik gemaakt van de ruimte van het voormalig café. Zo vonden ook de schooldokter, zuigelingenzorg, EHBO, bejaardenclub, bibliotheek en de kruisverenigingen er onderdak. Tevens werd er voorlichting gegeven aan jongens en meisjes van rond de 18 jaar om hen voor te bereiden op het huwelijk. Al met al betekende dit voor To en Jo een complete dagtaak aan werk.

Aan de wens van Cornelis Pouw is dus vol overgave gehoor gegeven en dat is alle Kwakelaars ten goede gekomen.

De Jongens en Meisjes Hobbyclub is opgericht in “Ons Huis” (verhuisde later naar de oude school, ca. 1966). Generaties hebben hier in de periode van 1955 tot de sluiting na de kermis in september 1972 menig uur doorgebracht en veel gelachen. To en Jo waren een begrip bij de jeugd van De Kwakel. Het waren schatten van vrouwen, die gedurende 17 jaren de scepter zwaaiden in Ons Huis.

Foto: v.l.n.r: Cor Vendrik - Jo Vlasman - Huib Scholte - To van Doorn

Op de clubavonden wisten zij een bijzonder gezellige sfeer te scheppen en konden ook met de vele jeugdige bezoekers uitstekend overweg. De Kwakelaars waren geen lieverdjes en haalden wel eens kattenkwaad uit. Naar hun ouders luisterden ze niet, maar wel naar een berisping van To of Jo. Zij hadden dus tevens een opvoedende taak voor al dat gespuis uit de roerige jaren vijftig, zestig en zeventig.

De zelfgemaakte slaatjes en kroketten waren een specialiteit van het huis. De prijzen van een biertje waren ook niet hoog, het was toch meer een jongeren- café. Het interieur was oud, dus er kon niet veel aan kapot, maar de sfeer was gezellig en uniek.

Die uitbundige sfeer kwam ook, doordat de jongens in een tamelijk onbezorgde tijd leefden. Ze gingen elk jaar beter verdienen, van werkeloosheid en milieuproblemen had niemand gehoord. En de algemene verwachting was dat het steeds beter zou gaan met de welvaart in Nederland. De periode van "Ons Huis" liep van 1955-1972, dus van de Rock and Roll, John F. Kennedy, de Vietnam oorlog, de Provo en Hippietijd, Woodstock tot de energie crisis. Menig biljartje of kaartje is daar op zaterdag en zondag gelegd. Zondagavond was er dan van 19.30 tot 21.30 uur "Discotheek Kruk 38" met als diskjockey André Bakker. Dit ging van de kerk uit en er werd geen alcohol geschonken.

Tot de sloop in 1973 was de ruimte het clubhuis van Kunst en Genoegen. Daar werden de wedstrijden gespeeld. In dat jaar ging het oeroude en romantische Kwakelse etablissement onder de slopershamer. De damclub verhuisde naar het Fort, waar zij nu nog haar domein heeft.

Op de plek van "Ons Huis" staat nu het huis van Jac. Oosterveer. De twee bomen herinneren nog aan de plek van de ingang en staan er nu, anno 2006, nog. Twee nostalgische bomen zwijgen als een graf over deze vervlogen tijd.

Na generaties jeugd opgevoed (1954-1972) te hebben sluit de tent en wordt gesloopt in 1973. De Kwakel heeft ruim anderhalf jaar moeten wachten op een nieuw onderkomen.

Het Dorpshuis De Quakel in de voormalige oude school ging eindelijk open op 23 juni 1974 voor de jeugd. De voormalige kapper Gerrit Wijfjes werd de beheerder van het Dorpshuis.

Andere Tijden door Dirk Plasmeijer (2006)
Mocht u informatie, foto's hebben van Café Pouw dan vernemen wij dat graag.