1982 - De Eenheid’ het renovatiepark aan de Boterdijk.

‘De Eenheid’ het renovatiepark aan de Boterdijk dat zeven Kwakelse huisgezinnen herbergt die voor geen duizend gulden naar Uithoorn zouden gaan.

De Kwakel – het ziet er verlaten uit op het caravanparkje dat zeven gezinnen huisvest op het kermisterrein aan de Boterdijk. Binnen in de caravans is de bedrijvigheid in volle gang. Knus en gezellig vinden de bewoners het. Bovenal zijn ze blij dat het een tijdelijke zaak is. Als hun woningen, die even verderop langs de Boterdijk staan, gerenoveerd zijn kunnen ze weer ruimer leven.
Twee maanden geleden namen zij hun intrek in de stacaravans. Het parkje werd ‘De Eenheid’ gedoopt. “Omdat we het in de Kwakel altijd eens zijn hé. Ook toen iemand die naam voorstelde waren ze het eens,”

De Eenheid vormt de Kwakelse versie van het Uithoornse ‘Jongmanspark’. De bedoeling was dat de bewoners van de te renoveren woningen aan de Boterdijk tijdelijk het Jongsmanspark zouden bevolken. Voor zeven families was dit echter uitgesloten. Een premie van duizend gulden kon men krijgen, als men naar Uithoorn wilde.” Er zijn er die gegaan zijn, maar ons krijg je niet uit de Kwakel weg, ook niet met duizend gulden” verteld één van de caravanbewoners op De Eenheid.
De aanleg van het park kostte 70.000 gulden.

De naam de Eenheid slaat natuurlijk ook op de verbondenheid die de ’renovatieslachtoffers’ met elkaar hebben. “We zitten allemaal in het zelfde schuitje” verduidelijkt een mevrouw die het de eerste weken wel erg moeilijk heeft gehad met de krappe leefruimte in de stacaravan. “Dat went wel snel hoor, ook dat de dekens wel eens aan de muur vastgevroren zitten” zegt ze nu laconiek.

Wasmachines
De vorst levert geen noemenswaardige problemen op. Alleen de drie wasmachines zouden het wel eens af kunnen laten weten door een bevroren waterleiding en daarom heeft men een warmeluchtkacheltje geplaatst in het hokje waar de wasmachines staan, om de zaak ’s nachts warm te houden. “overdag is dat niet nodig want dan wordt er genoeg gewassen” zegt iemand. Zijn vrouw vult hem aan: “je hoeft er niet bij te blijven staan. Als de was klaar is haalt de volgende hem er wel uit.” Ook het gemeenschappelijk gebruik van de wasmachines schept eenheid. “Je vindt wel eens een sok van een ander in de trommel, maar ik heb nog niemand in mijn kleren zien lopen,” wordt er gegrapt. Als er iemand jarig is koopt men gezamenlijk een kleinigheidje en recent werd de ingangspoort opgesiert toen, blijkt een bord, Siem en Margriet hun 12,5 jarig huwelijksfeest gingen vieren. Het echtpaar had waarschijnlijk toen ze gingen trouwen nooit gedacht hun koperen bruiloft in een stacaravan te moeten vieren.

Hoelang het verblijf in de noodonderkomens gaat duren is niet te voorspellen. Deze week is de uitvoering van de renovatie wegens de vorst gestaakt, en wanneer het verlet wordt opgeheven….. “Het zal toch wel april, of misschien mei zijn voordat we ons eigen huis weer kunnen betrekken,” voorspelt men.

Archief: André (A.M) Winter. 
Gedigitaliseerd door Nel Boerman. 06-01-2016