1950 - Hendrik van 't Hart

De Weleerw. Heer H. van ’t Hart op grootse wijze als Neomist te De Kwakel ontvangen 4 juni 1950.

Zelden heeft De Kwakel met zoveel liefde en spontaniteit een priesterzoon geëerd als Zaterdag en Zondag jongstleden. En al moge de uiterlijke waarneembare luister van een dergelijke huldiging voor de wijdeling van ondergeschikte betekenis zijn t.o.v. de verhevenheid van het priesterlijk ambt, toch mogen wij aannemen dat de grootse huidiging diehem ten deel is gevallen ’n onvergetelijke indruk zal blijven maken en in dankbare herinnering zal voortleven. Zeker, ook nu handhaafde De Kwakel een goede traditie maar de manier waarop en de intensiteit waarmee de huldiging was voorbereid moet de neomist als kenner van zijn parochie wel zeer bijzonder zijn opgevallen.

Na het wisselen van enige begroetingen en een toespraak door de Edelachtbare Heer Burgemeester zette Zaterdag j.l., een keurige feeststoet zich vanaf Hotel Verhoek in beweging via de Boterdijk naar de parochiekerk. De ruiterij van Nieuwveen – deputaties van de Kwakelse verenigingen – de keurige stoet van bruidjes en de serie prachtige versierde fietsen gaven een buitengewoon feestelijk cachet aan deze intocht. De Boterdijk vlagde niet alleen maar practisch elk bruggetje (kwakeltje) was kunstzinnig versierd en de bewoners hadden a.h.w. met elkaar gewedijverd om hun deel van de feestroute ’n zo feestelijk mogelijke indruk te laten maken. Ook een viertal prachtige erepoorten waren ter completering van het individuele werk smaakvol versierd en de gouden zomerzon werkte dapper mee.

De twee nieuwe kerkklokken galmden het welkom in de parochie uit over onze poldervlakten en ditmaal werd het Kwakelse oorverdovende kikker-concert luid overstemd door deze vreugdeklanken.
Indrukwekkend was de entree van de Neomist en zijn moeder in het kerkgebouw. Vele herinneringen moeten ook de moeder door de geest gezweefd hebben nu na een studie en voorbereiding van twaalf jaren haar zoon als priester het hoogaltaar betrad en de dienst van God aanvaardde.
Het priesterkoor was stemmig, rustig, maar rijk versierd met rode en witte anjers. Zelden zagen wij de Kwakelse kerk zo mooi verzorgd en de lichteffecten deden de bloemenpracht en het glanzende zilver van de luchters bijzonder mooi uitkomen.

De indrukken die wij opdeden zijn slechts gebrekkig met de pen te benaderen. De entree die de Neomist Zondagmorgen voor het opdragen van zijn eerste H. Misoffer maakte, geschiedde onder indrukwekkende stilte die plotseling door een machtig Veni Creator werd onderbroken.
De feestpredikatie, uitgesproken door Mgr. Noordman, als pastoor der parochie, zal door de Neomist en zijn familie wel nimmer vergeten worden. In fijngekozen bewoordingen werd ook de overleden vader in de huldiging betrokken en het was alsof hij vanuit de Gemeenschap der Heiligen in ons midden vertoefde.

Een mooier voorbereiding op de eerste Offerande door deze priesterzoon had de herder der parochie niet kunnen treffen.
Wat moet er in de Neomist zijn omgegaan toen hij in volmaakte rust de Pateen ophief en al de consequenties van zijn priester zijn tijdens deze offerande aanvaardde? Vader en moeder, broers en zusters en allen die hem hielpen op zijn weg naar het priesterschap, werden ongetwijfeld als mede-offeraars betrokken in de grootse H. Handelingen.
Het moment dat de priesterzoon zijn moeder als eerste de H. Teerspijze toediende (midden voor het altaar) is wellicht onvergetelijk voor beiden. Een feestcantate besloot de eerste H. Dienst.
De receptie werd practisch door al de parochianen bezocht en een rijkdom van geschenken werden de Neomist aangeboden.

Met een plechtig Lof, waaronder Te Deum, werd de kerkelijke viering van dit feest besloten.
Moge de Weleerw. Heer H. van ’t Hart zijn menselijke vermogens zo volmaakt en veelvuldig mogelijk in dienst stellen van de navolging en verheerlijking van Christus.
H.

Archief: Andre Winter Historie De Kwakel map 5